Emina Zorlak: ‘We hebben honing te danken aan een sierlijke dans!’

De lente is in volle gang! De koeien doen een koeiendans, de vlinders fladderen rond en zelfs voor mensen is op 29 april jaarlijks de Internationale Dag van de Dans; in 1982 in het leven geroepen door de het Internationale Dans Comité van het Internationaal Theater Instituut. Het is een feestelijke dag die het belang van dans toont. En u zult nu wel denken, dit is toch een column over eten, waar gaat dit naartoe? Maar er is een dans, die ontzettend belangrijk is voor ons voedsel en waar we het vloeibare goud, de honing, aan te danken hebben…

De bijendans

Op zoek naar eigen voedselbronnen hebben de honingbijen een zeer bijzondere manier van communiceren met elkaar om zo de locatie van nectar aan elkaar door te geven: ze doen een dans! Als de verkenner-bij een plek met nectar heeft gevonden, neemt ze wat van het lekkers mee voor de andere bijen en maakt sierlijke bewegingspatronen om aanwijzingen te geven over de afstand van de plek; 50 meter, 100 meter of meer van de plek vandaan en over de plek ten opzichte van de zon: ernaartoe of er verder vandaan. Briljant! Honingbijen bestuiven tijdens hun zoektocht naar nectar ook cultuurgewassen zoals fruitbomen, zonnebloemen en de zaadteelt. Onze voedselvoorziening is enorm afhankelijk van de bestuiving van bijen. We moeten deze kleine insecten koesteren, want als zij uitsterven, dan kan de mens volgen.

Honing

Honing is de suikernectar van bloemen, door bijen verzameld als voedsel voor in de winter.  De bijen steken hun zuigbuis in de honingklier van een bloem en slaan het vervolgens op in de honingmaag, zodat ze het later in de korf kunnen inleveren. In de raat bewegen de bijtjes de vleugels, waardoor de honing vocht verliest en zo de typische geconcentreerdheid krijgt. Elke honing smaakt anders en dat heeft te maken met de bloemen waaruit ze zijn gehaald. Er zijn 4000 bloembezoeken nodig voor 1 lepel honing! Dat is ook de reden waarom veganisten ook geen honing eten: de insecten hebben er keihard voor moeten werken. Tot de 16^e eeuw, toen de rietsuiker makkelijk verkrijgbaar werd, was honing in Europa de belangrijkste zoetstof.

Iets goddelijks

Er zijn schilderingen gevonden die aantonen dat al 10.000 jaar geleden de mens een obsessie had voor honing en heel veel moeite deed om deze zoete traktatie die doet denken aan moedermelk te verzamelen. Het stond voor genot, bevrediging en werd gebruikt als metafoor in liefdesgedichten. In het Oude Testament zou honing staan voor overvloed en in de Koran wordt honing als iets helend beschreven. De Grieken en Romeinen gebruikten het als offer voor de doden en goden. Het werd als iets geheimzinnigs gezien; een stukje hemel op aarde.

Valse honing in de omloop

Door de voedselindustrie wordt het stukje hemel op aarde gezien als bron van inkomsten. Zoals in Keuringsdienst van Waarde in februari te zien was, zijn een groot deel van de honingpotjes uit de supermarkt aangelengd met suikerstroop. Dit is ook de reden dat supermarkthoning laag geprijsd is. Wilt u zeker weten dat u goede, echte honing te pakken heeft, dan is een bezoekje naar de imker de moeite (en het geld) waard.

Verleidelijke aubergine met honing

Aubergines zijn in Nederland weer in het seizoen, dus ik verwerk de verleidelijke, zoete honing in een hartig gerecht. Maak dit als u iemand (of uzelf) echt wilt verwennen; het is een stukje hemel op uw bord.

Ingrediënten (2 personen):

• 2 aubergines
• olijfolie
• peper, zout
• 2 eetlepels honing
• 2 eetlepels tahini (sesampasta)
• 2 eetlepels Griekse yoghurt
• handje peterselie
• Turks brood

Bereidingswijze:

Verwarm de oven voor op 200 graden. Beleed de bakplaat met bakpapier.

Halveer de aubergines in de lengte. Maak kruislings inkeping in het vruchtvlees, maar laat de schil heel. Besprenkel met olie en bestrooi met peper en zout. Rooster de aubergine circa 40 minuten in de oven.

Verdeel de aubergines over de borden. Besprenkel honing en tahini en leg er dotjes Griekse yoghurt op. Hak de peterselie en bestrooi over de aubergines. Serveer met Turks brood.

Culinair journalist Emina Zorlak ontwikkelt al jong een passie voor eten. Naast haar passie voor eten klopt haar hart ook sneller voor media. Voor onder andere MAX bedenkt ze de recepten voor Kook mee met MAX en Bak mee met MAX en heeft ze een eigen kookrubriek hier op MAX Vandaag: Dit kookt MAX Vandaag. Lees hier al haar columns.

(Foto: Shutterstock)