Laatste wil-poeder

Opnieuw ophef over ‘laatste wil-poeder’

Sinds de dood van een 19-jarig meisje na het innemen van het zogenoemde ‘laatste wil-poeder’ is de discussie rondom dit middel weer flink opgelaaid. Minister De Jonge wil in gesprek met de Coöperatie Laatste Wil, die informatie over het poeder verspreidt, en de Tweede Kamer is zeer benieuwd welke maatregelen er genomen gaan worden tegen de organisatie. 

Tijd voor actie?

Al sinds het najaar van 2017 houdt Coöperatie Laatste Wil de gemoederen bezig, maar na de dood van Ximena van 19 wordt de roep om ingrijpen alleen maar sterker. Haar ouders willen dat de politiek stappen onderneemt en dat lijkt nu te gebeuren. Verschillende politieke partijen hebben zich al uitgesproken over de onwenselijkheid van de praktijken van Coöperatie Laatste Wil en minister De Jonge van Volksgezondheid heeft aangekondigd spoedig met de Coöperatie om tafel te willen. Hij noemt wat Laatste Wil doet ‘zeer ongewenst, over het randje van onverantwoord en mogelijk ook strafbaar’. Verschillende partijen in de Tweede Kamer staan erop dat er wordt gekeken of het verspreiden van informatie over een zelfdodingspoeder daadwerkelijk strafbaar is. Inmiddels is het Openbaar Ministerie een onderzoek gestart naar de dood van Ximena en het middel dat zij heeft gebruikt. Uit dit onderzoek moet blijken of dit daadwerkelijk tegen de wet is en of het verspreiden van het middel aan banden kan worden gelegd.

Kritiek

Het is niet de eerste keer dat er vanuit de maatschappij én de politiek wordt opgeroepen tot ingrijpen in de praktijken van Coöperatie Laatste Wil. Dit gebeurt al vrij snel nadat de organisatie in september 2017 naar buiten komt met het nieuws dat zij beschikken over informatie over een volgens hen pijnloos en legaal zelfdodingspoeder. SGP-voorman Kees van de Staaij zegt dat het verspreiden van informatie over een zelfdodingsmiddel ‘onwaardig en onverantwoord’ is en advocaat Wim Anker wijst op het feit dat het faciliteren of makkelijker maken van zelfdoding strafbaar is. Ook leidt het middeltje absoluut niet tot pijnloze dood, zegt psychiater Boudewijn Chabot.

Bijval

Naast kritiek, krijgt Coöperatie Laatste Wil ook veel bijval. Het ledenaantal van deze organisatie schiet omhoog van 6800 naar 22.000 en er ontstaat een run op het chemische middel in webwinkels. Hoewel Coöperatie Laatste Wil de informatie over het middel alleen verstrekt aan mensen die langer dan 6 maanden lid zijn, weten velen er op eigen houtje achter te komen om welk poeder het gaat. Inmiddels is er door de verstrekkers besloten om het niet meer aan individuen te verkopen, omdat dit misbruik in de hand werkt. Alleen bedrijven die het goedje gebruiken mogen het nog afnemen.

(Bron: RTL Nieuws, De Stentor, archief)

Geef een reactie

Reacties (4)

    Rieja says:

    Heel moeilijk maar is het niet de maatschappij én de politiek die dit zelf bewerkstellingen? Een groep mensen (de elektrogevoeligen) worden ziek gemaakt door het beleid van de overheid, niet geloofd door de maatschappij en willens en wetens buitengesloten, dat ze toch niet meer passen in deze digitale maatschappij? Is dan een poeder niet te verkiezen boven zelfmoord? Dit zal alleen al een psychisch effect hebben wat geruststelt in deze maatschappij.

    Elsnu says:

    Ik begrijp al die ophef niet! veel mensen willen zelf bepalen wanneer het moment om te sterven daar is! Er zouden minder mensen zich voor de trein werpen of van een flat of brug afspringen en zelfs zichzelf ophangen! Hierdoor wordt anderen veel leed bespaard! Als ik nu over zo’n poeder zou beschikken zou ik het fijn vinden om iets achter de hand te hebben als mijn leven voor mij genoeg geweest is!

    johndoe950 says:

    Het blijft een moeilijk probleem om te bepalen wie uiteindelijk bepaalt wanneer het genoeg is. Aan de ene kant moeten we zo snel als mogelijk na ons pensioen dood, omdat de pensioenen anders onbetaalbaar worden. Immers de grijze golf is de oorzaak van alle pensioen ellende???? Aan de andere kant als pensionaris zou je dan niet zelf mogen bepalen wanneer je leven is voltooid en het genoeg is geweest. Je moet maar door blijven sukkelen, ziek of niet, je moet en zal in leven blijven. WAARVOOR?? De opvang voor ouderen is inmiddels afgebroken, de verzorgingshuizen gesloten, etc. etc. Ik blijf er voor strijden dat ik als het zover is zelf wil bepalen wanneer het genoeg is geweest. Het hebben van dit poeder alleen al is een rustgevend gevoel dat je er uit kunt stappen wanneer jij vindt dat de tijd daar is. En kom niet aan met de fabel dat de Euthanasie Wet voldoende mogelijkheden biedt. De praktijk wijst anders uit, anders zouden er niet zoveel mensen van gebouwen afspringen, of zich voor de trein gooien. Of hebben we liever dat de hulpverleners en machinisten met de trauma’s achter blijven?? Ik hoop nog minimaal zo’n 10 jaar mee te kunnen, maar als de gezondheid, lichamelijk of geestelijk het af laat weten is het geruststellend dat je zelf kunt besluiten: Het is genoeg geweest. Het is heel spijtig als jonge mensen tot deze daad komen, maar dan moet er toch een heel groot trauma aan ten grondslag liggen, dat door alle hulpverleningsinstanties toch niet is opgepikt en hebben niet weten te voorkomen dat dit is gebeurd.

      Hanneman says:

      Nee hoor, is helemaal geen probleem. Dat bent u zélf. Het is niet te hopen dat er voor u een aanleiding is om dat ook direkt te doen. Maar het zou zomaar kunnen dat u onderweg bent naar een moment waarop u dat zou willen kunnen besluiten. En daar schort het. Want wát hier recht is wordt bepaald door politiek en religie. Dat is geen zuivere situatie. Dat onvervreemdbare recht op te zijn wie je bent wordt hier betwijfeld door kleine partijen van religieuze fanatici. Met een eigenaardige doorslaggevende stem in de politiek. In geval van het huidige kabinet rijensluiters, medegewichtigen. Zo is nu het gedoe rond de euthanasie een soort valuta geworden op de formatiemarkt. De minister gaat de Coöperatie Laatste Wil onderzoeken. En dat is prima. Ik ga er vanuit dat de coöperatie een respectabel en juridisch goed onderbouwd beleid voert en dat ze terecht aandacht willen voor hun “kwestie”. De kwestie die eerst politiek zal worden uitgebaat. Dat accommoderen van een grote groep mensen die dat anders zien zal dus nog heel lang op zich laten wachten. Ik denk dat dat fout is. Je kunt iemand wel een leven bieden maar niet gebiéden te leven. Zeker niet als dat in het donkerste moet. Omwille van een geloof.