Wat moet er nog geregeld worden voordat er écht een nieuw pensioenakkoord is?
Publicatiedatum: 17 juni 2019
Nu de Nederlandse vakbondsleden voor het concept-pensioenakkoord hebben gestemd, lijkt er na 9 jaar onderhandelen eindelijk een nieuw akkoord te komen. Toch moet er nog veel gebeuren voordat het echt zo ver is. Overal de meeste punten uit het akkoord is het laatste woord nog lang niet gezegd.
AOW-leeftijd
Nu de vakbondsleden ‘ja’ hebben gezegd tegen het principeakkoord, moet er veel geregeld worden. Het enige punt waarover duidelijkheid is, is de AOW-leeftijd. Die stijgt door dit principe-akkoord minder snel dan gepland en staat de komenden 2 jaar vast op 66 jaar en 4 maanden. Dit is voor de vakbonden heel belangrijk, maar in het pensioenakkoord gaat het natuurlijk over nog veel meer dan alleen de AOW-leeftijd. Over deze zaken moeten de bonden en de politiek nog beslissen.
Doorsneepremie en vroegpensioen
Zo is er nog geen beslissing genomen over een vroegpensioen voor mensen die een zogenoemd zwaar beroep uitoefenen. Volgens het akkoord komt zo’n regeling er, maar hierover is nog niets concreets afgesproken. Ook over de veelbesproken doorsneepremie is nog niets zeker. Er komt een nieuw manier van premieheffen, zodat dit evenwichtiger wordt. Bij de doorsneepremie betaalt elk lid van de beroepsbevolking naar verhouding evenveel pensioenpremie per jaar, waardoor een euro van een jong lid veel langer heeft om te renderen dan de euro van een lid dat al in de 60 is. Oneerlijk, is de mening van velen. Hoe er in de toekomst uit komt te zien, moet nog besloten worden.
Hoogte van de pensioenen
Ook over de hoogte van de pensioenen is nog veel onzekerheid. Nu krijgen een gepensioneerden vaak jarenlang hetzelfde bedrag, maar dat gaat veranderen. In het nieuwe akkoord staat dat gepensioneerden er geld bij krijgen als het goed gaat met de economie en dat zij moeten inleveren als het slecht gaat. De dekkingsgraad van pensioenfondsen gaat omlaag naar 100 procent, waardoor het opbouwen van verplichte buffers tot het verleden behoort. Voor gepensioneerden is dit op papier gunstig, maar het is nog afwachten welk beleid hier daadwerkelijk uit zal voortvloeien.
Om de tafel met de vakbonden
Zodra de uitslag van de pensioenstemming onder de leden van VCP (Vakcentrale professionals) ook binnen is, wil minister Koolmees van Sociale Zaken om de tafel met de bonden om de punten uit het akkoord verder te concretiseren. Het is nog niet te zeggen hoe lang zij nodig hebben.
Lees ook: voorafgaande aan de stemming over het pensioenakkoord, laat vakbondslid en journalist Cees Grimbergen weten wat hij van het concept-akkoord vindt. Zijn mening leest u hier.
Grimbergen heeft in het programma Zwarte Zwanen ook veel aandacht besteedt aan de pensioenwereld. Alle afleveringen staan op MAX Vandaag.
(Bron: archief, AD, NOS, ANP)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Over de open eindjes zal nog lang gesproken worden. In het bijzonder het casinopensioen, zal nog voor veel beroering zorgen. Dit betekend dat het pensioen afhankelijk is van het rendement op de investeringen. Wedden dat het rendement nooit meer goed komt. Denk hierbij aan de toeslag die betaald werd op de gasprijs (omdat de kwaliteit van het gas kan varieeren, zat daar een schommeling in van plus 5% en min 5%). In de praktijk hadden we 20 jaar lang alleen maar de beste kwaliteit gas volgens de Gasunie (terwijl de kwaliteit nooit meer als 100% is geweest, maar wel minder dan 100%, dus betaalde de consument 20 jaar lang minstens 5% teveel voor zijn gas en soms nog meer dan 5%. Nu zullen we meemaken dat er 20 jaar onvoldoende rendement voor de beleggingen is, zodat er 20 jaar lang niet geindexeerd kan worden.
Opvallend is, dat de bevolking nooit geprotesteerd heeft tegen deze gasprijs fraude, uitgezonderd een kleine actiegroep, waaronder ik zelf. En werd die onrechtmatige toeslag uiteindelijk afgeschaft. Nu hoor je weer niemand protesteren, tegen deze poging tot oplichting van Rutte, met zijn pensioenbeleid. Wanneer gaat de bevolking eens massaal de straat op, om het aftreden van Rutte te eisen en de VVD (de meest frauderende partij) te verbieden. Net zoals de Belgen regelmatig de straat op gaan en nu ook de Hongkong Chinezen de straat op gaan om rechtvaardigheid op te eisen? …
Even iets anders: De laatste weken gaat er geen dag voorbij, of er is berichtgeving over bedrijfsbranden, in zowel Nederland als in Belgie. Dat betekend maar één ding, er is een economische crisis in aantocht.
Wat moet er nog geregeld worden, voordat er écht een pensioenakkoord is? …. Antwoord: En andere regering en een verbod op de VVD.
Eens in het verleden, toen ik nog werkzaam was. In het nieuws verschenen toentertijd artikelen waarin de gepensioneerden werden beschreven als “WEPSEN”. Afkorting van Welgestelde en “Potentiele Senioren”.
Deze titel is langzamerhand tot bijna onleesbaarheid verbleekt. De oorzaak hiervan ligt in de continue opeenstapeling van vervallen privileges en belastingverhogingen voor de senioren. Mij dunkt het luidkeels uitschreeuwen van protesten over deze continu en lange tijd voortschrijdende sluipgang waardig.
De Brouwer schrijft over het concept pensioenakkoord: “Het conceptakkoord bouwt het pensioencontract om van een uitkeringsovereenkomst naar een beschikbare premie-overeenkomst. Daardoor kunnen verzekeringsmaatschappijen toetreden tot de lucratieve markt voor pensioenen in Nederland en dat gebeurt ook al op kleinere schaal. We hebben ons er weer in laten luizen. De grootste geheime onteigening.” … Een zeer juiste constatering, waarvan de betekenis en gevolgen helaas door slechts weinigen worden begrepen, want de meeste mensen vertrouwen die sympathieke meneer Koolmees.
De overheid onderhandelt echter bij voorkeur met partijen die niet al te goed zijn geïnformeerd, maar die wel het Machiavelliaanse spelletje begrijpen. In Nederland noemen we dat polderen.
Ad Broere, auteur en econoom
Gevangen in een slavernijsysteem
Laten we eerst vaststellen wat slavernij is. Slavernij is een situatie waarin de één bezitter wordt van de arbeidsopbrengst van de ander. Er is sprake van een slavernijsysteem, wanneer zeer weinigen systematisch bezitter worden van de arbeidsopbrengst van zeer velen. Wanneer veel slaven het resultaat van hun werk dus moeten afstaan aan één of enkele bazen.
Eigendom en bezit
Eigendom is: “dat wat iemand eigen is”. Wat ons eigen is, is onze tijd van leven en onze levensenergie. In een rechtmatige situatie kunnen we kiezen wanneer en hoe we die tijd en energie inzetten. De opbrengst van die inzet is dan ons eigendom. Zowel onze tijd van leven, als onze levensenergie, als het resultaat van de inzet daarvan, is ons eigendom.
Bezit is: “dat wat bezet is”. Bezit is dus bezet eigendom. Wanneer dit eigendom van een ander betreft, dan is dat bezit onrechtmatig.
De opbrengst van slavernij bestaat dus uit onrechtmatig verkregen bezit, bestaand uit eigendom van anderen.
Ieder slavernijsysteem bestaat uit bazen en slaven. Degenen die exploiteren, en degenen die geëxploiteerd worden dus. Slavernij is een exploitatievorm die eigendom van velen, overhevelt naar bezit van enkelen.
Vroeger en nu
In de tijd van de slavenplantages was slavernij openlijk en uiterst zichtbaar. De bazen lieten de slaven al het werk doen, en dwongen ze de opbrengst van dat werk af te staan. Een klein deel van de opbrengst van de plantage werd gereserveerd voor voedsel en onderdak voor de slaven. Zodat ze konden blijven werken.
Sindsdien is er veel veranderd, maar in essentie werkt het nog vrijwel hetzelfde. Ook nu laten de bazen de slaven al het werk doen. Maar in plaats van voedsel en onderdak te verstrekken, geven de bazen de slaven geld (loon). Daarmee moeten die slaven zelf hun voedsel en onderdak kopen. Zodat ze kunnen blijven werken.
In plaats van de geplukte katoen direct bij de plantage op te eisen, moeten de moderne bazen nu dus een andere manier gebruiken om de opbrengst van het werk (het eigendom van de werkenden dus) in bezit te krijgen.
Door het nieuwe pensioenakkoord is het pensioensysteem overgeleverd aan de marktwerking, waarbij commerciele bedrijven (verzekeringsmaatschappijen) onze pensioenen gaan beheren. We hebben al gezien, in de gezondheidszorg, dat dit uitdraait op misbruik. Zoals bij zorginstellingen de zorgpremie wordt misbruikt voor zelfverrijking van directeuren, zal ditzelfde misbruik nu ook optreden bij het pensioensysteem. De pensioenpot zal leeggeroofd worden, voor exorbitante salarissen van verzekeringsdirecteuren. En pensioenverzekerden zullen de rekening betalen, met kortingen en uitsluitingen. Zelfs met faillissementen van pensioenuitvoerders, nadat ze miljarden van Uw uitgesteld loon hebben verkwanseld.
Het kan niet en toch gebeurt het. Ad Broerejuli 12 juli, 2019
Wat doe je als je de grootste werkgever van Nederland bent, tegelijkertijd wetgever en je erop uit bent om te besparen op de loonkosten van je werknemers? Dan gebruik je de wet om die besparing mogelijk te maken en kleed je het zo in, dat protesteren en procederen niets uithalen.
overheid, werkgever en wetgever
Waar heb ik het over? De Staat der Nederlanden. In het bijzonder over de pensioenen. Al vanaf de jaren ’80 van de vorige eeuw heeft de overheid volgens officiële cijfers minstens 15 miljard euro bespaard op de pensioenpremies die zouden moeten zijn afgedragen aan het ABP. Dat heeft de overheid geregeld via zogenoemde uitname wet. Gelegaliseerde diefstal dus. Het bleef niet bij de 15 miljard euro, want ook nadat het ABP in 1998 werd verzelfstandigd, bleef de overheid voor meerdere miljarden in gebreke bij de afdracht van premies aan het ABP.
ook andere werkgevers
Een goed voorbeeld doet goed volgen. Als je als grootste werkgever met deze handelwijze weg kunt komen, dan kunnen andere werkgevers dat ook. Door premiedemping toe te passen is er ook door andere werkgevers veel minder premie afgedragen dan zou moeten om kostendekkend te zijn.
Tot voor de crisis in 2008 uitbrak, kon het schijnbaar ook niet op, want de pensioenfondsen behaalden dermate goede beleggingsresultaten met het wel gestorte premiegeld dat ze ruimschoots aan hun verplichtingen konden voldoen. Dus, wie maakte zich druk om een miljard meer of minder?
verandering door de crisis
Door de crisis is hierin verandering gekomen. Niet dat de beleggingsresultaten in de afgelopen tien jaar slecht zijn geweest, integendeel. Wel dat de rente op staatsobligaties steeds lager werd en nu zelfs onder nul is beland. De Europese Centrale Bank is hiervoor verantwoordelijk. Met de schijnbare bedoeling om de economie na de crisis te stimuleren, werd meer dan 2,6 biljoen euro nieuw geld in omloop gebracht. Tegelijkertijd werd de rente verlaagd. We weten het inmiddels, banken en beleggers hebben ervan geprofiteerd en de happy few heeft hun bezit gigantisch zien toenemen. Onder andere door in vastgoed te beleggen, waardoor de huizenprijzen en de huren enorm zijn gestegen. De meeste mensen hebben echter hun inkomen niet of nauwelijks zien toenemen, maar wel hun lasten omdat vooral de overheid een onverzadigbare slokop is.
Lage rente en hoog rendement
Wat heeft die lage rente te maken met pensioenen? De wetgever heeft bedacht dat met die rente moet worden gerekend en niet met wat er in werkelijkheid door de pensioenfondsen op de beleggingen wordt verdiend. Daardoor is er een steeds groter verschil aan het ontstaan tussen wat er volgens de theorie in moet zitten om aan de huidige en toekomstige verplichtingen te kunnen voldoen en wat er in moet zitten om aan die verplichtingen te voldoen als er wordt gerekend met wat er in de afgelopen veertig jaar gemiddeld werd verdiend op de beleggingen. Om nog maar niet te spreken over de vele miljarden die de werkgevers, met de overheid voorop, de pensioengerechtigden door de neus hebben geboord.
De Staatspropaganda machine heeft er geen moeite mee om de lage rente waarmee wordt gerekend te rechtvaardigen en om de beschuldigende vinger te wijzen in de richting van de ouderen ‘die de pot hebben leeggemaakt’. Verdeel en heers. Het is de grootst mogelijke flauwekul dat de ‘pot straks leeg is’ Integendeel! Er zit zoveel in dat zelfs met een gemiddelde rente van 1,3% per jaar en geen premiestorting, de pot pas over honderd jaar leeg is.
Wat is de bedoeling?
Het enige dat bedacht kan worden is dat er andere plannen zijn met de 1.500 miljard euro die nu bij de pensioenfondsen staat geparkeerd. We hebben de bankencrisis gehad, maar nog geen verzekeraarscrisis. Het is een publiek geheim dat ook de verzekeraars ridder te voet zijn en dat er een stevige injectie nodig is om deze branche op het spoor te zetten. Dan komt het toch uitstekend uit om de pensioenen onder te brengen bij de verzekeraars en als ‘bruidsschat’ dat kolossale bedrag van 1,5 biljoen euro mee te geven. De banken ‘gered’ met belastinggeld en de verzekeraars met pensioengeld.
Jongeren en ouderen, begrijpen jullie hoe het geld dat van jullie is wordt verkwanseld? Laat je geen oor aannaaien.
VVD-senatoren lieten zich in pensioendiscussie (2014) onder druk zetten
Steeds vaker komt de vraag op waarom de Eerste Kamer in december 2014 akkoord ging met nieuwe rekenregels voor de pensioenfondsen, vooral nu die regels voor gepensioneerden zo desastreus dreigen uit te werken. Om eraan te voldoen zullen verschillende bedrijfstakpensioenfondsen en sommige bedrijfspensioenfondsen volgend jaar waarschijnlijk wederom op hun pensioenuitkeringen moeten korten.
Dat komt omdat door deze nieuwe regels pensioenfondsen bij tegenvallende economische ontwikkelingen veel hogere financiële reserves moeten aanhouden. Dat gaat ten koste van de indexering en volgend jaar dus mogelijk ook ten koste van de hoogte van sommige pensioenen én de pensioenopbouw van werkenden!
Senatoren gingen overstag
Het was eind 2014 voor het kabinet kantje boord bij de besluitvorming. In de Eerste Kamer bestond twijfel over de juistheid van de nieuwe regels en de haast waarmee het kabinet ze wilde doorvoeren.
VVD-ers twijfelden
Ook verschillende VVD-senatoren, waren kritisch op de kabinetsplannen en dreigden tegen te stemmen evenals de senatoren van D66, maar deze VVD-ers veranderden van mening, toen uit de partij het bericht kwam, dat ze niet verzekerd zouden zijn van een plek op de kandidatenlijst als ze tegen zouden stemmen, een niet ongebruikelijke vorm van partijdiscipline.
Waarom overstag?
Waarom was het kabinet er dan toch zo op gebrand om de nieuwe pensioenregels er doorheen te rammen?
Uit berekeningen van het ABP bleek, dat de werkgeverspremie voor ambtenaren aanmerkelijk omhoog zouden moeten als de oude regels zouden blijven bestaan.
Door op de valreep akkoord te gaan met de nieuwe regels, bespaarden senatoren van zowel VVD als D66 het kabinet een begrotingsstrop van 2 miljard euro. Dat zou het kabinet anders kwijt zijn aan hogere premielasten voor ambtenaren.
Non-document
We vinden de bevestiging hiervan in een non-document (dat is een document dat officieel niet bestaat) van het ministerie van sociale zaken en werkgelegenheid waarop wij de hand wisten te leggen.
Daarin staat letterlijk:
Het ABP heeft, op basis van het wetsvoorstel het premiepercentage voor 2015 vastgesteld op 19,6%. Op basis van het huidig ftk zou de premie omhoog moeten naar 25,0% (ruwe schatting). Dit betekent ruwweg € 2 mrd. meer premie, een forse strop voor de begroting.