jagen

Natuurmoment: jagen in de winter

Elke woensdag loop ik met een goede vriend door de duinen. Koetjes, kalfjes, politiek, kleine en grote treurnis… allerlei onderwerpen komen langs op onze wandelingen. Ook dieren, we hopen altijd op imposante roofvogels en tellen de damherten; soms 1, soms zijn het er wel 10.

In oktober burlen ze, de rest van het jaar zijn ze stil en schuw. Laatst, op een helderkoude ochtend, was het duinlandschap sprookjesachtig wit van de rijp. We lopen door winterwonderland en onze neuzen lopen mee. Ineens hoor ik geritsel tussen de witte struiken. Vlak voor onze voeten schiet een prachtig, goudbruin pluimstaartbeest over het pad. “Een vos”, zeg ik. Stomme opmerking natuurlijk, want het is ons allebei duidelijk dat hier geen zebra oversteekt.

Diervriendelijke jagers

Meteen ook is de vos weer verdwenen, opgenomen in het struikgewas. We turen…, we zien hem nergens, al denken we een kansje te maken omdat vandaag alles wit is. Als diervriendelijke jagers gaan we alert verder, maar vossen of andere viervoeters laten zich niet meer zien. Wel spotten we een uurtje later een buizerd hoog in de vrieslucht. Of is het een kiekendief? Namen zijn niet belangrijk. Winterwandelen is sowieso een genot.

Natuurspecialist en wandelaar Kees Loogman schrijft voor MAX Magazine over zijn wandelingen in de natuur. Bekijk zijn overige natuurmomenten.

(Bron: MAX Magazine – Editie nr. 2 2023. Foto: Shutterstock)

Geef een reactie