De falende zorg aan dementerende ouderen
Publicatiedatum: 13 juli 2016
Het is de laatste tijd regelmatig in het nieuws: de falende zorg aan dementerende ouderen. Volgens de Inspectie voor de Volksgezondheid is bij bijna 50 grote instellingen de veiligheid van de bewoners in het geding.
Bureaucratie
De afgelopen jaren kwamen veel alarmerende berichten naar buiten over slechte zorg in verpleeghuizen. De bureaucratie en te weinig handen aan het bed zijn veelgenoemde oorzaken. En dan is er nog het management dat vooral goed voor zichzelf zorgt. Staatssecretaris van Volksgezondheid Martin van Rijn speelt dinsdag 5 juli 2016 open kaart over welke Nederlandse verpleeghuizen slecht presteren.
Onmogelijke taak
De verpleegkundigen en verzorgenden staan vaak voor de onmogelijke taak om voldoende tijd en aandacht te bieden aan de bewoners. Waarom pikken familieleden die falende verzorging van hun dierbaren? En waarom komt het personeel niet in opstand? Dit en meer woensdag in Hollandse Zaken.
Hollandse Zaken is op 13 juli 2016 om 20.25 uur te zien op NPO 2.
Discussieer mee over dit onderwerp! Om de discussie vriendelijk te houden heeft MAX Vandaag een aantal spelregels opgesteld.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ja! Te wálgelijk om waar te zijn maar toch heus écht allemaal volkomen verschrikkelijk wáár! Je zou verwachten dat in een beschaafd land, “wélvaartsstaat” zelfs, de inwoners zich in de laatste jaren van hun leven veilig zouden moeten kunnen weten. Maar het is niet zo. Omdat de zorg inderdaad in het voordeel van de grote bedrijven wordt ingericht. Nou ja, ingericht? Leegverhuist bedoel ik. Omdat er een totale afwezigheid van zorg is in de marktwerking ooit bedoeld als de gedroomde vervanging van het ziekenfonds, u weet wel, in de tijd zonder zorg(rekening)mijders, de tijd waarin de deurwaarders er beduidend minder florissant voor stonden als vandaag de dag. En als geldwolven eenmaal bloed geroken hebben, noú dan gaat de prooi eráán. En hoe beroerd ook, onze ouders en grootouders zijn prooi. Wij óók, zij zijn echter weerloos waar wij misschien iets aan protest of opstand kunnen doen. En zo’n opstand zou massaal moeten zijn maar komt niét tot stand. Onze levens zijn zo verweven met de gedachte dat we financieel moeten renderen dat we blijven meedoen aan deze praktijken. Wie staat er nou nog óp? Ieders wagentje afgeladen met zeer veel plichten en steeds minder rechten. Wat als je je baan zou verliezen? Zeker het zittende kabinet is debet, schuldig, verantwoordelijk voor deze immorele verzieking van de samenleving door alles in het voordeel van het bedrijfsleven te besluiten. Het wachten is op de geprivatiseerde politie, huurlingen in het leger, alles onder streng toezicht van volk van het kaliber Klijnsma. Misschien zou een beetje jurist de bedreven VVD praktijken juridisch kunnen samenvatten in een zaak tegen de staat, wegens meerdere misselijke misdaden tegen de samenleving. Ja! Shit. Ondertussen gaat de misvorming van wat ooit zorg was gewoon dóór alsook de Schippers, van Rijns, Klijnsma’s, Ruttes, die geloven dat wat ze doen goed is, van geen wijken willen weten dus breng dié daar maar eens vanaf.
Zolang prijsafspraken zorgverzekeraar/zorgkantoor met zorgaanbieder wat niet aan eisen voldoet door Den Haag gedoogd worden, zal er niets veranderen. Dit is een breekpunt, doe daar iets mee! Lees het beknopte verhaal op de website van opa vrolijk. Wij kunnen alles onderbouwen!
Ik ben mantelzorger van een dementerende oom, hij heeft Alzheimer sterkte 5.
Hij woont thuis, heeft ’n geheugen van een kind van 5 jaar heel achterdochtig en doet zelf zijn huishouden (geen verdere familie die zich er mee bemoeit)
Ochtend en avond thuiszorg voor medicatie.
Ik zorg dat de boodschappen er zijn.
16 instanties inclusief zirgtrajectbegeleider.
Reken maar uit wat dat kost.
Heel het betalingsverkeer loopt fout en hij wil het niet af geven.
Aanmaningen dus….
Mag er niet mee helpen wordt enorm kwaad.
Dagbesteding wil hij niet doet dan net of hij ziek is krijg ik weer telefoon, ga er naar toe en is er niets aan de hand.
Buren klagen bij mij omdat hij telkens aan de deur staat.
Ien ga zo maar verder, voor mij zou het werkelijk een oplossing zijn als hij in een zorginstelling terecht zou kunnen waar veiligheid gegarandeerd is.
Maar dat gaat me niet lukken zijn nee telt.
Moeten het op een crisis aan laten komen zeggen de instanties.
Maar dat vind ik zo mogelijk nog erger, stel er breekt brand uit of wandelt de weg op zonder uit te kijken. Er zijn dan altijd mensen bij betrokken die er niets aan kunnen doen.
We sukkelen dus gewoon maar verder.
Hanneman heeft volkomen gelijk, de dokter instellingen e.d zijn er tegenwoordig niet meer voor de mensen ,
de mensen zijn er voor hun. Kortom ik noem het tegenwoordig de ZORG MAFFIA..
Het is jammer en schrijnend dat de mens een economische factor is geworden en met name voor dementerenden die hieraan zijn overgeleverd. Opeens zijn mensen geen mensen meer, omdat ze zogenaamd dement zijn. Ik doe sinds een paar maanden vrijwilligerswerk bij een kleinschalig wonen project en verbaas me over het gebrek aan kennis over dementie bij de verzorgenden. Maar dit zijn nu hoofdzakelijk mensen met MBO drie niveau, niks mis mee, maar die helaas niet zoiets als psychologie hebben in hun vakkenpakket. En is de benadering van dementerenden niet net zo belangrijk als hun fysieke verzorging? Met alle respect voor de mensen die dit werk doen, maar ik verbaas me er enigszins over. Het kan mijns inziens zo anders, maar dat past blijkbaar niet in het economische plaatje van deze tijd. Het is volgens mij vooral het systeem, dat hiervan de oorzaak is.
Ik ben een zorgverlener die is afgehaakt (al in 2010) vanwege ‘de uitgeklede zorg’.
Ieder jaar rond deze tijd is het komkommertijd v.w.b. Nieuwsaanbod en tv programma’s. Dan komt de zorg, of liever het gebrek aan zorg weer om de hoek kijken. We discusieren leuk en gezellig over hoe het is, hoe het moet en hoe het beter gedaan en georganiseerd kan worden en vervolgens geraakt dit onderwerp weer in de grijze mist. De vakantie is gepland, iedereen is moe en moet weer bijtanken. In verpleeghuizen slaat dan pas echt de verloedering toe, gelooft u mij, ik weet waar ik het over heb. Maar het is niet van het laatste jaar, niet van de laatste vijf jaar, nee, het is al jaren zo en er verandert nietd. In dit land praten allerlei experts, bekende Nederlanders, politici etc. Over hoe schandelijk het er voor staat, maar ondertussen worden oude kwetsbare mensen zodra ze worden opgenomen steevast aan de paracetamol en de tender overgeleverd ( tender is een luier) incontinent of niet. Gemalen of in ieder geval smakeloze warem maaltijden door den strot geduwd en als een oudje naar zijn- of haar tv programma zit te kijken gebeurt het met grote regelmaat dat de verzorgster al in je woonkamertje staat voor je er erg in hebt en je bijna sommeert dat je nu naar bed geholpen kan worden en a ders pas naar je bed kan als de nachtdienst is gearriveerd.
Ik werkte in een huis waar allerhande cursussen op je werden losgelaten. De bureaus in kwestie waren veelal totaal niet bekend met de zorg. Haleluja cursussen noemde ik het, totsal zinlose geld verspilling, waar alleen de desbetreffende bureaus beter van werden. Onze toenmalige directeur regelde dit allemaal ter neerdere glorie van zichzelf en ondertussen organiseerde hij zijn eigen afscheidsfeest met bijbehorend boek waarin hij van alle kanten werd bejubeld. Na zijn vertrek bleek ons huis meer dan twee ton schuld te hebben. Waardoor er door een inderhaast aangestelde interim directeur ruim vijfentwintig collegae werden verzocht stante pede te vertrekken teneinde te bezuinigen op personeelskosten en zo de schade te beperken. We kregen in plaats van 12- 24 bewoners per verpleegkundige en ’s avonds twee afdelingen te verzorgen met als back- up een WAN hoofd (weekend-avond-nacht hoofd) die crostte tussen de inmiddels er bij getrokken gefuseerde huizen. Mag duidelijk zijn dat dit niet ten goede kwam aan de zorg. Vergeet ik nog te melden dat we van een iets ouder naar een hypermodern complex zijn verhuisd ten tijde van de eerste directeur. Een soort koepelgevangenis. Bewoners mochten niets voor hun deur zetten i.v.m. Het copyright van de dure architect. Die af en toe rondleidingen verzorgde voor hotemetoten uit zijn netwerk. Apetrots op de strakke design uniforme deuren en gangen. Met als gevolg dat sommige oude bewoners driemaal het rondje liepen voor zij hun eigen voordeur hadden gevonden.
Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat.
En zo kan ik nog wel een poos door gaan. Een boek kan ik er over schrijven. En mijn fantastische oudjes waren- en zijn de dupe. Nee, praat me niet meer over de zorg, ga er wat aan doen, want het is om je kapot te schamen. Ik heb in 2010 besloten mijn ontslag in te dienen. Kon het niet meer aanzien en bolwerken. Deze prachtige generatie die ons land groot gemaakt heeft na de oorlog, zelf nooit iets extra’s vroegen en overal dankbaar voor zijn zijn nog steeds het kind van de rekening.
De regering moet zich schamen en wij… Wij moeten massaal de straat op en de huizen in. Anders zijn wij, de media, de kinderen, alle betrokkenen in deze ‘samen’ leving geen knip voor de neus waard. En draait het i.d.d. Alemaal om het grote geld. Dan verandert er niets en hebben we zodra er even niets te melden valt weer een discussie om de discussie over de oude gebogen ruggen van onze ouders en grootouders.
Bovenstaande op Ipad in emotie getikt. Met exuses voor verkeerde aanslagen/fouten.
Wordt het niet eens tijd om uit te zoeken hoe de “volksgezondheidszorg” , DIE STEEDS DUURDER wordt, nu wordt gefinancieerd? en wat dan bij de “volksgezondheidszorg” HOORT ? In de jaarlijkse “transplantatieweek” begin Januari van 2014 (of 2013) in een TV uizending met “succesvolle orgaanontvangers” waar minister Schippers bij zat werden bedragen genoemd voor een harttransplantatie…..kosten 1,5 miljoen Euro en daarbij nog de bijkomende kosten voor de periodieke nodige medicamenten…..tonnen Eu’s. Wie betaalt dat? Antwoord van de minister (toen) ” wij zijn nog in onderhandeling met de ziektekostenverzekeraars !”
1 de laatste jaren moest de “financiele buffer”van de zorgverzekeraars minstens “verdubbeld”worden
2 de MAXIMALE bijdrage aan de Zorgverzekeringswet was ook voor 2015 tot een bepaald belastbaar inkomen . (inkomensafhankelijk !!! maar tot de hoogte van een bepaald inkomen:)
3 de GEZONDHEIDSZORG” wordt onbetaalbaar (wordt verkondigd)
CONCLUSIE: vooropgesteld dat ALLE MEDISCH NOODZAKELIJKE INGREPEN EN BEHANDELINGEN in Nederland , als vooraanstaand beschaafd modern land, MOGELIJK moeten zijn :MAAR….
Wordt het NU NIET EENS TIJD om een eerlijke discussie te voeren wat onder de Volksverzekeringswet (toch de moderne voortzetting van de oude AWBZ ?) valt en gefinancierd wordt EN DUS ook WAT UIT EEN ANDERE pot MOET KOMEN
GEWETENSVRAAG AAN IEDERE NEDERLANDER: horen al deze kostbare ingrijpende ,behandelingen, en voorzieningen wel in de hooggeroemde VOLKSGEZONDHEIDvoorzieningen thuis ???
Als het antwoord JA is, dan zal de gezondheidsZORG verdwijnen, DUS juist voor degenen die het NODIG hebben.DE hoge kosten moeten geschraapt worden uit de opbrengst van de Volksverzekeringswet die ook DE ZORG financiert. Uw discussie fora zullen dan gaan over de toenemende vraag naar euthanasie en aantallen zelfdoding en “versterving”in tehuizen !! toch niet voldoende om tekorten te voorkomen.En de onacceptabele toestanden in de thuiszorg zullen blijven bestaan.
Hopend dat U in deze een taak ziet, CHIRURG(87) in ruste
Zorgeloos.care van John de Blok (Buurtzorg) bij de discussie betrekken.
Jos de Blok, maar het is fijn werken bij Buurtzorg, had ik jaren eerder moeten doen!
Aan Anakin; van financieren heb ik geen verstand. Laat staan dat ik ook maar iets zinnigs zou kunnen zeggen over uit wélke pot wél en uit welke pot niet mag worden betaald voor ziekte zus of zo. Je zult maar de ouders zijn van een kind met een héle vervelende spierziekte. Ik vind dat in een land met zulke goed gevulde zakken geld als het onze, het niemand aan zorg mag ontbreken. Dat het lot van zo’n kind niet mag worden bepaald door de aandeelhouders en speculanten. Het ging hier trouwens niet over dure behandelingen voor één iemand maar vooral over de algehele zorg voor een groot deel van de – oudere – bevolking. Toevallig het deel wat niet kan opstaan en protesteren laat staan via een rechter of een medium strijden voor récht. En wij zouden als samenleving gehouden moeten zijn aan het voor dit deel van ons gezelschap óp te nemen. Ik geloof dat bovenstaand ook oproept om dat te doen. Niet alleen hier strijdbaarheid te tonen maar werkelijk actief iets te doen. En dat dat niet gebeurt is een thema in een televisieprogramma. Tja, ik was laf. In tegenstelling tot Jojanne die het schijnbaar jaren heeft volgehouden gaf ik mijn werk als “zorg-assistent” in een verzorgingstehuis binnen een half jaar óp. Te vaak, te frustrerende, zorgproblemen moeten aanzien was mijn reden. De liefdeloosheid in de benadering van de bewoners, een totaal gebrek aan empathie bij de mensen van wie je een soort medemenselijkheid juist wel zou verwachten. Wat Jojanne opschrijft zou zomaar ook in mijn boekje kunnen staan. Ik zie de architect gewoon voor me. Maar ook de ontredderde ouderen die hun eigen deur niet herkennen. Fatsoenlijk, empatisch en goed opgeleid personeel kost gewoon geld. En daarom komt dat personeel er niet. Het “personeel” wat de strijd op de werkvloer levert zal met steeds hogere werkdruk en ingewikkelder zorg te maken krijgen en dus lopen daar nú, als u dit leest, veel Jojannes en – met alle respect – Jannesen in aanbouw rond. Dat onder die druk presteren personeel oplevert dat gefrustreerd is en daar uiting aan geeft door “het niet goed te doen” in de zorgbieding is misschien zelfs wel te begrijpen. Niet te accepteren maar wel “te plaatsen”. Mijn enige actie was dus weggaan. Geen deel willen uitmaken van wat de industrie of, zo u wilt, zorgmaffia deze mensen aandoet en nog gáát aandoen. Hiertoe aangemoedigd door de politiek. Waarom zou je alarmering in een zorginstelling in het budget houden als het ook kan worden geschrapt? Laten de mensen zélf maar contact maken met een bedrijf en op eigen kracht hun (graad van) veiligheid betalen streepje regelen. En zo gaat het in de zorg met ALLES. Kon het niet laten en ben in de thuiszorg gaan werken. Dát is de nieuwe actie. Thuiszorgmedewerker zijn en wel zo goed mogelijk. En dat werkt. Microscopisch kleinschalig maar het werkt. Op een andere manier voor onze ouderen te “strijden” kan ik niet bedenken. Natuurlijk wil ik de fik in het systeem van de geldwolverij. Schippers zeggen waar het op stáát. Maar dat werkt niet. Geen miljard handtekeningen of duizend televisieprogramma’s of miljoen demonstranten zullen het tij keren. De neo-liberale geest is uit de fles en keert daarin nooit weer. Maar hoe dan ook; Stem juist!!
De mevrouw van de inspectie geeft aan dat er een balans moet zijn tussen veiligheid en aandacht. Zorg dan voor die balans. Ik vind dat die veel te veel op controle en veiligheid ligt. 3 x registreren voor 1 x medicatietoediening. De medewerkers hebben niet voor niets een opleiding gehad, heb vertrouwen in hun kennis en kunde! Maken ze wel eens een foutje, natuurlijk. Kan dat ernstig zijn? Ja. Wil je dat? Nee. Kan je dat voorkomen met al die formulieren? Nee. Door de toename van de werkdruk die dat geeft, zullen fouten juist eerder voorkomen. Moet die enkele fout die voorkomt er voor zorgen dat je begraven wordt in het papierwerk? NEE!
Nogmaals, heb vertrouwen in de medewerkers, in hun goede intenties, hun kunde en hun inzet. Dat zou een hoop ontspanning geven 🙂
Mijn moeder zit ook in een verzorgingstehuis en is ook dementerend en ook nog 3 hoog.
Het is nog erger dan een gevangenis want de mensen komen praktisch niet meer buiten of de familie moet met ze gaan wandelen. waarom is zo’n afdeling niet op de begane grond met een tuin erbij die wel afgezet is zodat men niet weg kan lopen maar wel ’t gevoel hebben dat ze niet opgesloten zitten want ze merken het wel dat ze niet naar buiten kunnen. Daarbij komt ook nog eens dat de mensen al na een paar maanden zo stijf worden als een plank en al bijna niet meer alleen uit een stoel kunnen opstaan. En ook dit nog: als er lastige mensen bij zijn dan wordt er wel een medicijn gegeven zodat ze rustig zijn.
groetjes
Wat een ontzettend geklaag. In Nederland is de zorg prima geregeld. Mijn moeder zit in een woonzorgcentrum en wordt met heel veel liefde en aandacht verzorgd. De mensen die zo klagen zouden zelf de handen wat meer uit de mouwen moeten steken. Als je vind dat je moeder niet genoeg gedoucht wordt zet je haar toch lekker zelf onder de douche. Ga met haar wandelen en zeur niet zo. Neem zelf verantwoordelijkheid en wentel niet alles op de samenleving/belastingbetaler af.
Ik ben het deels met jou eens, maar ook een deel niet want niet elke oudere heeft kinderen.
En ook bij een gezinssituatie kan zeker als je mantelzorg moet verricht dit heel veel meer eisen dan alleen maar wen douche, ik spreek even uit mijn eigen ervaring.
In die gevallen moet er gewoon meer een goede zorg aanwezig zijn. Directie geeft wel geld uit aan zaken waar zij zelf belang bij hebben en aan dure adviseurs van €150-€250 per uur, enig idee hoeveel mensen je hiermee kunt verzorgen?
Wat een harde reactie. Ik vind dit geen geklaag maar het is de werkelijkheid.We willen voor ieder een mooie oude dag maar niet zo. Voor oudere die altijd hard gewerkt hebben is dit droevig.
In elke tak lijkt er wel een laag te zitten die wil mee snoepen van het aanwezige geld.
Zorg geld komt niet terecht bij mensen die het echt nodig hebben, zeer triest.
Tijdens de uitzending werd gesproken over de afspraken met de zorgverzekeraars en dat er vanuit Max een petitie zou zijn opgezet om te pleiten voor herinvoering van het ziekenfonds.
Hij noemde de website maar dit ging me echt te snel, heeft iemand deze wellicht wel onthouden?
http://www.nationaalzorgfonds.nl
Ik heb me al aangemeld. Ik werk in de zorg.
Zouden vorige week “misschien”bezoek krijgen van de inspectie omdat ze op een andere afdeling zouden kijken en daarna misschien nog bij ons. Je moet eens zien wat er dan ineens allemaal uit de kast getrokken kan worden waar anders geen mogelijkheid toe is.
Beste Ger, u vindt hier meer informative daarover: https://www.maxvandaag.nl/blogs/zorg-zonder-eigen-risico/
Wat een goed gevoel heb ik toch telkens weer als ik bij mijn schoonmoeder langs ben geweest. Tot maart zat ze in een grote zorginstelling (hier in Enschede) in een groep van 7 bewoners maar nooit was er echte aandacht en zat ze de gehele dag alleen op haar zit/slaapkamer te puzzelen. Écht kennen deed het personeel haar niet, al dachten ze dat wel. De hele dag liep het personeel met hun zo geliefde iPad in de handen want alles moest vastgelegd worden. Mamma klaagde toen veel en wij kregen het advies van maatschappelijk werk om nog maar 1 x per 2 weken op bezoek te komen i.v.m. het vele klagen. Twee jaar heeft ze daar gezeten maar nooit was er tijd voor een potje rummikub. Schamen moeten zij zich!! (de hoge heren dan, want het verzorgend personeel die moesten teveel doen in veel te weinig tijd … zorg gestuurde, kleinschalige groepen…mooie termen maar dat werkt echt niet hoor….1 personeelslid op 7 bewoners die iedereen uit bed moet halen, eten en drinken moet geven maar ook de was van de bewoners moet doen en zelf moet koken…iedereen kan bedenken dat dit onmogelijk is, toch??)
Vanmorgen weer bij mamsie op bezoek geweest in het particulier zorghuis in Haaksbergen. 25 bewoners zitten daar gezamenlijk in één groep, maar wat kennen ze de bewoners goed…dat merkte ik vanmorgen weer! (1 personeelslid op 4 bewoners) Er werd gezellig koffie gedronken en altijd is er een koekje bij (waar je niet voor hoeft te betalen zoals wél het geval was in de grote instelling!!!) en er werd volop door een groep dames en heren gekleurd en mamma werd opgehaald voor haar zo geliefde spel rummikub. Telkens weer laten we mamma met een gerust hart over aan de zorgen van al het lieve en zorgzame personeel die wel samen met de bewoners leuke dingen kunnen en vooral MOGEN doen. Ook hier mag ze weer fysio ontvangen want dat gaat niet van de grote geldpot af waar bijvoorbeeld ook een verpleeghuisarts en alle zgn. belangrijke ‘heren’ geld uit moeten hebben. Ze krijgt nu zorg zoals zorg ook bedoeld is. En…al zouden we hier dagelijks komen…mamma klaagt niet meer want mamma zit hier op haar plek, inclusief inwonende hond “Mevr. de Bruin”…fijn dat zo het echte huiskamergevoel gecreëerd wordt!
En…we zijn hier honderden euro’s ‘goedkoper’ uit dan in het grote verpleeghuis omdat hier al het geld wél naar de bewoners gaat en niet naar de vele tussenlagen en de hoge heren.
Zou u bij deze graag van ganser harte willen feliciteren alsook de mevrouw die hierboven schrijft dat men teveel klaagt. Waarschijnlijk liggen hun kaarten erg gunstig. Fijn voor hun dierbaren en fijn voor hén. En dat geeft hóóp. Maar benoemen is iets anders dan klagen en het is glashelder dat er veel zorginstellingen zijn waar het allemaal niet zo liefdevol gaat. Waar inderdaad geld naar de verkeerde posten gaat, personeel overbelast is of raakt en dús veel mensen in instellingen almaar problematischer door het resterende deel van hun leven gaan.
In jullie programma wordt dat wat verborgen ligt voor de buitenwereld eens bij de naam genoemd. Het is een onmogelijke taak geworden om het werk bij dementerende bewoners goed uit te voeren. Ik ben nu al meer dan een half jaar ziek van mijn werk(gever). Tijdens een werkoverleg heb ik gevraagd wat de reden is dat wij een “looproute” hebben. De kans werd me door de teamcoach ontnomen om er nog bij te vermelden dat staatssecretaris van Rijn een brief aan de Tweede Kamer heeft gestuurd met daarin vermeld dat hij af wil van al die regeltjes in de zorg. Ik kreeg te horen dat ik ook wel langzaam was… Het was alsof mij een mes in de rug gestoken werd! In mijn ruim 40 dienstjaren is dat mij nog nooit gezegd. Toen een collega een paar weken later het gebeurde even recht wilde zetten in een teamoverleg in aanwezigheid van de manager zorg en iemand van P&O, werd het nog eens bekrachtigd. Toen ik hierop wilde reageren werd me meteen de mond gesnoerd door de teamcoach. De manager zorg en de mevrouw van P&O lieten het gewoon toe. Mijn hart ligt bij goede zorg aan dementerenden, ik hou van mijn vak maar het is me onmogelijk gemaakt!!
Samen een vuist maken lukt niet en in je eentje red je het niet, dan word je weggepest! Hoe ik ook probeer om de goede stappen te zetten het lukt me niet om door die berg heen te komen!
Hopelijk dat deze uitzending familie en medewerkers aan het denken heeft gezet en dat er een stap in de goede richting gemaakt kan worden.
Toch maar even reageren op de uitzending omdat ik een nuance aan zou willen brengen. De teneur was erg in de trant van “bezet de directiekamers en schaf het management af”. Dan is er meer geld voor betere zorg, kunnen er meer verzorgers aangesteld worden en kunnen de verzorgenden beter hun werk doen. Allemaal waar. Zeker, het is te bizar voor woorden dat echtparen gescheiden worden of dat er geen tijd meer is voor goede zorg. En ook het gevoel van overbureaurcratisering is terecht. En te grote afhankelijkheid van vrijwillgers lijkt mij ook geen goede zaak. Maar kopieerapparaten en pakken papier zijn trouwens echt niet meer zo nodig in een geautomatiseerde samenleving. Ook het gevoel dat de oudere dan het kind van de rekening is, is terecht. Want onze ouderen verdienen optimale zorg. Maar…ook tehuizen en directies hebben te maken met regelgeving, daar kan die directeur ook niets aan doen. En hoe zit het dan met het waarborgen van veiligheid, het voldoen aan regelgeving wanneer het gaat om personeel, wie zorgt dat het personeel netjes betaald wordt, alle zaken rondom huisvesting, wie koopt dan die bedden en wie bepaalt waar dat dan van wordt betaald. Hoe zorgt een tehuis dan dat er genoeg expertise is wanneer het gaat om huisvesting, voedsel, financien en dergelijke zaken. En wie heeft verstand van een efficiente logisitiek of adequate automatisering. Misschien is die manager die manager is geweest in een koekjesfabriek dan zo gek nog niet.
Die manager van de koekjesfabriek is bedreven in het leiden van een bedrijf met winstoogmerk. In een gemiddelde koekjesfabriek is van een meer dan gemiddelde aandacht voor de zorg niet aan de orde. deze afbrokkelende zorg is een gevolg van het gebrek aan zorg door marktwerking.
N.a.v 13/7 2016. Mijn moeder werd na een hersenbloeding in de Wilbert te Katwijk Rijn opgenomen ,een PG afdeling,De Anjelier,omdat m`n vader ook ik Katwijk woonde.De zorg was /is ? hier erbarmelijk voor de bewoners.(na 40 maanden heb ik haar hier weg gehaald ! )Zij was rechtshandig en rechts verlamd, rolstoel afhankelijk,diabetes en licht in gewicht.Weinig ziekte besef van haar situatie.
Er was een chronisch gebrek aan kennis op alle gebieden door veel ongeschoolde hulpen(ongeveer 75 % )zonder enige kennis !Hier MOET veel meer aandacht voor komen.(zie verderop !!!) Ik meen dit te kunnen zeggen omdat ik zelf 25 jaar full time als A verpleegkundige heb gewerkt op diverse plekken en ziekenhuizen. Ik zorgde zo`n 20 tot 40 uur(soms meer)in de week voor m`n moeder en de mede bewoners.Wat ik deed was o.a. om de dag haar ontlasting manueel verwijderen(ik zag van ander mensen ontlasting liggen met een diameter van ong.10 / 12 cm wat zich niet weg liet spoelen). Als het hoofd v.d. afdeling dit deed was er heel veel bloed rectaal !!! Ik zorgde dat zij nooit decubitus heeft gekregen door haar helemaal met shea boter (van de Body shop)en rozenolie van Weleda dagelijks te masseren.(een werkster zei eens Mevrouw Boot u stinkt ,toen ik haar hiermee verzorgde !)Te zorgen dat zij goede voeding kreeg i.p.v. lammetjespap van poeder melk.Mijn moeder hield van koffie met melk zonder suiker.Toen ik zei dat m`n moeder geen suiker wilde ,werd gezegd dat er zoetjes en melk in de koffiekan zaten ,zo was het voor iedereen goed! Ik zei dat m`n moeder niet van zoetjes hield,het kan geen kwaad hoor,was de reactie van de keuken hulp. Soms willen mensen een plaat voor hun hoofd hebben ,dacht ik. Ook hielp ik haar onder de douche als zij dit wilde ,en haar handen en gezicht te wassen voor en na het eten waar geen bestek werd gegeven bij de brood maaltijden die niet zelf bepaald qua beleg,haar en mede bewoners dagelijks fruit te geven omdat dit maar 1 x per week gegeven werd van het huis. Opmerkelijk was dat er geen familie e.d. bij de maaltijden aanwezig mochten zijn,maaltijden die in een halfuur klaar waren in de huiskamer met ongeveer 15 bewoners.Ik hielp een bewoner die een insult kregen omdat niemand wist wat te doen. Een werker vroeg me eens of een andere bewoner meer gekke koeien ziekte had omdat in het rapport stond dat zijn BSE verhoogd was !En wat krepiterende longen waren.Er was geen stethoscoop of medische zakwoorden boek.Haar uitleg gegeven en die longen laten horen met b.v. een lege w c rol wat er gaande was.De bewoner had geen pijnstillers !Advies over de houding voor deze bewoner gegeven omdat hij al uren jammerend over de afdeling schuifelde.Het bleek dat het potjes latijn van de arts mw.Vander ende door het zieken verzorgende hoofd van de afdeling zo in de rapportage stond.Info die bejaarde hulpen( ? ) niet kunnen verstaan nog kunnen opzoeken.Menig maal trof ik het bed van m`n moeder stinkend nog drijfnat van urine en soms ontlasting van de vorige nacht aan.De lakens en moltons en dekens zouden op zijn geweest was de gegeven verklaring.Dit natuurlijk nooit geaccepteerd en verschoond met materiaal zelf gehaald op een andere afdeling.De tanden borstels stonden “gezellig “met z`n vieren(4 persoons kamer) ,zonder naam in één glas op de wastafel.Alle 4 bewoners hadden een schimmel infectie in hun monden kregen hier medicijnen voor.De kussen rouleerde de hele kamer door,de buur vrouw van m`n moeder in deze slaapkamer had op zeer veel plaatsen ernstige decubitus !!! De mevrouw tegenover m`n moeder kreeg een keer,plat liggend in een heel snel tempo een fruithapje voor het slapen gaan.Deze vrouw verstikte zich en hoeste behoorlijk.Ik sprak de helpende er op aan dat dit zij dit beter anders kon doen.Zij zei dat deze vrouw zo deed om haar,de zgn helpster,te pesten.2 dagen later had deze bewoner een verslik pneumonie.Toen ik dit gebeuren melde aan het hoofd ,was dat geen welkome informatie.Een andere keer trof ik `s avonds haar ochtend medicatie op op haar nacht kastje aan dit was ook haar diabetes medicijn.Ik overleg zou dit niet meer gegeven worden.Als dit de keuze is dan wil ik nu dat haar bloed suiker bepaald word was mijn reactie.Dit werd geweigerd.Ik zei dit niet te accepteren ,na een half uur strijd ,ook met het avond hoofd werd het eindelijk bepaald en bleek deze 25 te zijn.Dit was ook te zien aan het zich niet lekker voelen van m`n moeder.Er was geen enkel excuus .Wel werd er insuline gespoten.Om nachtelijk dippen te voor komen had Vanderende glucofage voorgeschreven zonder overleg met mij(vertegenwoordigster). Mijn moeder was hiervan de hele dag misselijk door ,een bekende bij werking.Het was een heel gedoe met deze z.g.n. arts dit van haar medicatie lijst te krijgen !! De hoogte van haar bloedsuiker was belangrijker dan haar welbevinden !!! 2 weken heeft m`n moeder verkeerde medicijnen gekregen omdat de “baxter”verkeert was overgeschreven. De controle hierop is er niet !!!Het systeem onbegrijpelijk mede door gebrek aan kennis ,verantwoordelijkheid en informatie !!! Wonden aan haar benen,veroorzaakt door ijzeren handvatten op de bed hekken en ruw manouvreren ,de te kleine kamer voor 4 bedden om met een tillift te kunnen werken,werden 1 x per week gezien en zonodig bijgesteld voor behandeling .De zalf om necrose te doen verdwijnen was niet meer nodig ,1 dag na deze ronde.Dr Wiggers,hoofd arts wilde dit beleid niet aanpassen nadat hij op mijn aan dringen dit had gezien ,en bevestigde dat de wond schoon was.De structuur was belangrijker dan het welbevinden van m`n moeder.Voor het in bed leggen van de bewoners werd eerst de toiletstoel naast het bed gebruikt.Als 4 bewoners dan hun ontlasting kwijt raken,wat vrijwel dagelijks zo was dan begon de nacht in een enorme stank op de slaapkamer waarvan het enige klapraam 10 cm open kon.Ik legde vrijwel dagelijks m`n moeder op bed. Bewoners kregen een luier om ook overdag,in plaats van op tijd naar het toilet te helpen.Regelmatig lag er urine onder de stoelen,of was duidelijk ruikbaar dat er ontlasting in de luier zat.De hele afdeling stonk enorm. De kussen waar m`n moeder op zat, bestond uit kleine omhoog staande vierkantjes gevuld met lucht.Hieromheen zat een passende hoes met rits aan de zijkant.Opzoek naar stank haalde ik deze hoes eraf.Verrast zag ik heel veel oranje beslag tussen al deze kussentjes zitten.Met bostel en desinfectans dit schoon gemaakt en aan mijn dagelijkse zorg toegevoegd.Toen dit kussen lek was ,werd een zelfde vervanger gegeven.Ik constateerde dat dit kussen de zelfde stank had en ook deze oranje vuiligheid .Bij het melden en tonen van deze viezigheid was de reactie dat ik me niet zo moet bemoeien met van alles.De relatie met de vele blaasontstekingen werd niet erkend ,nog iets meegedaan.M`n vader nam haar nog een keer mee naar huis voor zijn seks,iets waar ik de maatschappelijkwerkster tijdig voor waarschuwde en een schrijven van haar over ontving.M`n moeder had een bult op haar hoofd en bloede.Er werd niet mee gedaan !Toen ik 3 weken niet kon
komen door een openhartoperatie ,tof ik m`n moeder asgrauw aan,zeer verward en wanhopig en mager. Toen deze operatie opnieuw moest gebeuren ,ben ik opzoek gegaan naar een ander verpleeghuis .Het werd Mariënhaven te Warmond.Een wereld van verschil ,toen 100 % beter in alles,voeding, kennis, samenwerking ,huisvesting ,verzorging attitude enz.!!! Om pesterijen van de Wilbert naar m`n moeder te voorkomen heb ik niet de ware reden van deze verhuizing gemeld. De inspectie is 2 of 3 jaren geleden hier geweest en had veel kritiek .Toch zag ik in hun rapport niets over het gebrek aan kennis en informatie op de afdelingen.Ook hier was er een tekort aan personeel ,en de werkers met het hart op de goede plaats waren na een half jaar vertrokken,ze konden er niet mee overweg zo “slecht”voor de bewoners te moeten zijn. De intens slechte zorg in veel verpleeghuizen is al 30 jaar structureel en het is mijn mening dat Den haag dit bewust zo regelt. De markt werking(VVD),het bezuinigen op inspectie ,MET KENNIS,heeft Balkenende (CDA) afgebouwd,en er word willens en wetens niets met verbeterd.Veel besturen van verpleeghuizen vullen hun zakken,hierop is geen maat nog handhaving van de overheid.Besturen zijn hun moreel besef kwijt,niet transparant ,niet integer,of oprecht betrokken.Ik ben blij dat ik heb kunnen doen dat wat ik deed voor m`n moeder en mezelf recht in de spiegel kan aan kijken.
Wát ’n verhaal. Ik ben, zonder u verder te kennen, noch uw moeder, blij voor haar geluk, een dochter als u. En uw epiloog? Fantastisch. Hélemaal mee ééns.