Ruim 4 op de 10 baby’s hebben ongehuwde ouders

Ruim 4 op de 10 baby’s zijn geboren zonder dat hun ouders getrouwd waren, zo blijkt uit onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek(CBS).

Ouders steeds vaker ongehuwd

Kinderen worden steeds vaker geboren bij een moeder en vader die niet getrouwd zijn. In 1975 lag het aantal baby’s met ongetrouwde ouders nog op 3.800, nu zijn dat er ruim 75.000. De grootste groei is te zien in de jaren 90: waar er in 1990 nog 22.500 baby’s werden geboren bij ongetrouwde ouders , waren dat er in 2000 ruim 51.500. De laatste jaren stijgt het niet meer zo snel, maar er blijft een stijgende lijn zichtbaar. Ouders die een geregistreerd partnerschap hebben, tellen voor de statistieken ook mee als getrouwd.

Regionale verschillen

Het aantal baby’s met getrouwde ouders verschilt sterk per gemeente. De gemeentes Urk en Staphorst gaan met ruim 90 procent echtelijk geboren kinderen aan kop. Ook in andere gemeenten in de strook die van Overijssel naar Zeeland loopt, worden de meeste kinderen binnen een huwelijk geboren. In de provincie Groningen liggen de meeste gemeenten waar het percentage baby’s met gehuwde ouders laag is, net boven de 40 procent. Op de website van het CBS kunt u voor uw eigen gemeente kijken hoeveel baby’s met gehuwde ouders er in 2015 zijn geboren.

Vaderschap

In 2015 zijn er in Nederland 170.000 kinderen geboren. Bij 9 op de 10 baby’s is de (wettelijke) vader bekend en de meeste vaders (80 procent) hebben het wettelijke vaderschap al tijdens de zwangerschap of bij de geboorte geregeld door het kind te erkennen. De andere vaders deden dit op een later tijdstip. Van 1 op de 10 baby’s die in 2015 zijn geboren, was begin 2016 echter nog geen vader bekend. Naar verwachting zal dit percentage na verloop van tijd wel afnemen door latere erkenningen, maar bij een deel van de kinderen zal de vader waarschijnlijk onbekend blijven.

Geef een reactie

Reactie

    oosterwijck says:

    Het huwelijk heeft geen enkele zin meer. … Vroeger werd er helemaal niet getrouwd, totdat er een periode kwam, tijdens de industriele revolutie, dat trouwen een functie kreeg, voor de maatschappelijke veiligstelling van de vrouw, die de werkende man en de werkende kinderen verzorgde. De industriele kapitalisten, maakte al snel misbruik van deze, thuis werkende, huishoudelijke vrouwen, door ze een bijverdienste aan te bieden in de fabrieken, of als thuiswerker. Mijn moeder (1924-heden) was huisvrouw en heeft nooit een baan gehad. Wel was ze poetsvrouw, voor de echtgenote van de plaatselijke werkgever en de doktersvrouw. Puur voor haar eigen zakgeld en autorijles. Mijn vader kon, nog alleen, als cipier in de gevangenis, nog de kost verdienen voor het gezin. Toen had het huwelijk nog een duidelijke functie. Die bijverdienste van vrouwen, draaide in de zeventiger jaren bij, naar een fulltime baan (een slimme meid is op toekomst voorbereid) Weet U het nog? … Men propageerde toen dat een vrouw niet afhankelijk moet willen zijn van een man. In feite werd het maatschappelijk systeem 150 jaar in de tijd teruggedraaid. Die slimme meiden uit de zeventiger jaren, kunnen zich nu wel voor de kop slaan. Nu zijn ze verplicht om fulltime te werken, om het huishoudgeld aan te vullen, nodig voor de wurghypotheek. En na korte tijd ook de kinderopvang. Nu maakt het niet meer uit of je alleenstaand bent of met een partner. Trouwen werd steeds meer een belachelijke bezigheid, met uitbundige feesten en gekkigheden. Het ging niet meer om het contract, nee het ging erom, zo extravagant mogelijk met geld te smijten om de hele familie en zoveel mogelijk bij elkaar bedachte gasten te verrassen op een schaamteloze (beschamende) dag. Sommige bruidsparen gingen al vreemd op de trouwdag (met een bandlid, die de muziek verzorgde of een uitgenodigde gast die ze nog nooit eerder gezien hadden) Kosten nog moeite werden gespaard en men was al weer jaren gescheiden, voordat de rekeningen van de trouwdag betaald waren. Wel zat je vast aan een jarenlange juridische strijd, voor de alimentatie en de bezoekregeling. Totdat de mensen wakker werden en zich afvroegen: waar doen we het voor? En inderdaad, je doet het nergens voor, vrouwen zijn niet meer afhankelijk van een man en een relatie is niet meer voor eeuwig. Na 10 jaar heb je het wel gezien bij elkaar een wordt het tijd voor iets anders. Het simpels is een andere partner, maar vaak is er homofilie of een trans gender wens in het spel. Mensen veranderen mee met maatschappelijke veranderingen. Nu is trouwen taboe, ouwbollig en zo burgerlijk. Welke gek wil nog trouwen? Het sop is de kool niet waard.