prinses margriet van vollenhoven

Paul Rem: een huwelijk van 54 jaar

“Vandaag… poe…poe ben ik 54 jaar getrouwd”, twitterde professor Pieter van Vollenhoven 10 januari 2021. De nog zeer vitale bruidegom plaatste er een foto bij van een jong en gelukkig paar. Enkele dagen later zou de jonge man op de foto als eerste ‘gewone’ Nederlander met prinses Margriet trouwen. Gelukkig zijn er in ons land nog veel paren die zo lang bij elkaar mogen blijven, maar in het Oranjehuis is dit toch wel heel bijzonder, hoewel toch geen unicum: schoonouders koningin Juliana en prins Bernhard tikten de 57 jaar aan.

De trouwdag van prinses Margriet en de heer Van Vollenhoven op 10 januari 1967 was een mediaspektakel, want nog nooit zaten zoveel Nederlanders voor de buis! Natuurlijk had dit kijkcijfersucces te maken met het barre winterweer. Het was een droge, maar ijzig koude dag. De vorst en ijzel zorgden voor een sprookjesachtig effect van in witte waas gehulde galarijtuigen en hoefgetrappel, uniformen, onderscheidingen, juwelen, marsmuziek en natuurlijk een stralende bruid. De prinses droeg in die tijd heur kastanjebruine haar opgestoken in een ferme dot, die op de dag van haar huwelijk werd omlijst door een diadeem van parels en diamanten, die op het hoofd een rij van margrieten vertoonde.

De naam Margriet was een dringende suggestie van koningin Wilhelmina, die al lang had zitten broeden op een toepasselijk symbool voor de strijd tegen de Duisters.

Ook haar bruidsjurk verwees naar haar naam. Duizenden ingeweven margrietjes op de jurk en meterslange sleep maakten duidelijk dat de bruid was vernoemd naar een oer-Hollandse bloem. Gedurende de bezettingsjaren 1940-1945 was de margriet door haar grootmoeder uitgeroepen tot symbool van het verzet. De koninklijke familie was tijdens de Duitse inval in ballingschap gegaan. Wilhelmina bleef in Londen, prinses Juliana ging met haar dochters Beatrix en Irene naar het nog veiligere Canada. Hier werd in 1943 haar derde dochter geboren, die de namen Margriet Francisca kreeg. De naam Margriet was een dringende suggestie van koningin Wilhelmina, die al lang had zitten broeden op een toepasselijk symbool voor de strijd tegen de Duisters. Plotseling kreeg zij een ingeving: op haar geliefde Loo bloeiden altijd de margieten op het grote grasveld achter het paleis! Vanaf dat moment ging de koningin een opvallend grote margriet-broche dragen. De geboorte van het prinsesje was op zich al een teken van hoop, maar met die bijzondere naam zou de betekenis duidelijk zijn.

Huwelijk prinses Margriet

De trouwdag van Margriet en Pieter was omgeven met alle glans die nu eenmaal bij zo’n dag hoort. De prinses was weliswaar de derde dochter van de koningin, maar kort tevoren was zij plotseling van de derde naar de tweede plaats opgeklommen in de lijn van troonsopvolging, direct na prinses Beatrix. Margriets oudere zusje Irene was namelijk zonder toestemming van het parlement getrouwd en dus buitengesloten van de opvolging, mocht Juliana overlijden of afstand doen van de troon. Nu was Margriet opeens reserve-kroonprinses geworden. Zelf gaf ze in een vraaggesprek aan dat ze het liefst een gewone Nederlandse getrouwde vrouw zou zijn, die met haar buurvrouw een praatje over de heg zou maken. Het kwam er niet van. Het jonge echtpaar ontwikkelde zich, zeker ook toen Margriets moeder werd opgevolgd door Beatrix, tot een voorbeeldig reserve-koninklijk paar. Maar 54 jaar geleden was dat niet voor iedereen zo vanzelfsprekend. Het jonge bruidspaar heeft binnen en buiten de paleismuren moeten knokken voor hun liefde. Dat koningin Juliana Pieter meteen in haar hart sloot was belangrijk voor de positie van de ‘eerste burger aan het hof’, die Pieter nu eenmaal was. Daarnaast vond de koningin het een goed teken des tijds: democratisering was hót in de jaren 60 en de monarchie mocht niet achterblijven.

Het is allemaal goed uitgepakt. Bruid en bruidegom hebben de stormen doorstaan. Óp naar de 55 jaar!

Geef een reactie