Het weer: winterse buien

Er is een fantastisch gedicht van de Nederlandse dichter en predikant Petrus Augustus de Génestet. Zijn ‘Boutade’, een soort van geestige verzuchting, komt vaak in mij op als we in een natte en zompige weerperiode vertoeven.

Hij spreekt van een ‘kliemerig klimaat’ dat hem het bloed in de aderen tot modder maakt. En hij verhaalt over het ‘doorsijperd stukske grond’. Prachtige woorden. Waarna zijn laatste regel luidt: “Gij, niet op mijn verzoek, ontwoekert aan de zee.” Geweldig hoe De Génestet ons zeeklimaat en van oorsprong drassige en venige landschap weet te omschrijven. In een droge zomer, zoals in 2022, zou je het bijna vergeten, maar we zijn natuurlijk een rivierdelta en daarmee ook een nat stuk land.

Winterse exemplaren

De grondwaterstanden zijn inmiddels aardig bijgetrokken en het mag nu ook best eens een weekje droog worden. Maar dat zit er niet in. Wel is het voor wat betreft middagtemperaturen niet meer zo bont en warm als de afgelopen weken. De lucht die naar ons toeschuift heeft een wat kouder brongebied. Ook in de hogere luchtlagen komt net iets vaker kou op ons af. Het leidt ertoe dat als er buien passeren, er ook winterse exemplaren tussen kunnen zitten, bijvoorbeeld met hagel of natte sneeuw. Ook tijdens de nachten kan het verder afkoelen, maar dan moet het wel opklaren. Voor echte winterweerliefhebbers blijft het afzien. Voor diegenen die zich door de donkere maanden worstelen: de zon gaat elke dag 1 of 2 minuten later onder.

Grieta Spannenburg en Jordi Bloem delen afwisselend hun ervaringen over het weer in een wekelijkse column voor MAX Magazine. Bekijk hun overige weercolumns.

(Bron: MAX Magazine – Editie nr. 3 2023)