verpleeghuizen

Wachtlijsten verpleeghuizen te lang

Volgens de landelijke norm moet er binnen 6 weken een plek zijn voor iemand in een verpleeghuis. De realiteit is anders. Want uit onderzoek van de Consumentenbond blijkt dat slechts 19 procent van de verpleeghuizen aan de norm voldoet. Bij 47 procent duurt het veel langer, soms wel een half jaar voor dat er plek is. De resterende 34 procent van de verpleeghuizen kan geen goede inschatting maken van de wachttijden. 

101 verpleeghuizen

De Consumentenbond deed een mystery-onderzoek onder 101 verpleeghuizen. De bond belden de verpleeghuizen met de vraag hoe lang de wachttijd is voor een familielid met vergevorderde dementie. Uit die rondgang blijkt dat de problematiek rond de wachttijden nog lang niet is opgelost. Naast de wachtlijsten verzuimen de verpleeghuizen veelal om door te verwijzen naar een zorgkantoor. Dat is de procedure als er niet binnen 6 weken plek is. Daarnaast gaven zij ook nauwelijks informatie over alternatieve vormen van zorg tijdens het wachten.

Lege kamers

Uit het onderzoek komt ook naar voeren dat er soms kamers leegstaan in verpleeghuizen waarvoor een wachtlijst geldt. Dit komt door afspraken die zij hebben met andere partijen om kamers te reserveren voor patiënten met fysieke problemen. Lege kamers die voor deze patiënten bestemd zijn, kunnen niet worden toegekend aan bijvoorbeeld dementerenden die met spoed moeten worden opgenomen.

Financiële gevolgen

Lange wachtlijsten hebben ook financiële gevolgen. Want wanneer iemand met thuiszorg een indicatie krijgt voor een verpleeghuis, dan moet diegene een inkomensafhankelijke eigen bijdrage betalen. Ze krijgen weliswaar overbruggingshulp vergoed uit de Wet langdurige zorg, maar de wet eist wel een eigen bijdrage. Diezelfde thuiszorg wordt voor dat iemand op de wachtlijst staat betaald door de zorgverzekering, zonder eigen bijdrage en eigen risico. Er is ook nog een kans op minder zorguren, doordat diverse zorgwetten met verschillende budgetten werken.

Brief aan Van Rijn

In een brief aan staatssecretaris Van Rijn zegt de Consumentenbond op de hoogte te zijn van de extra financiering die is afgesproken voor de verpleeghuiszorg. De bond vraagt de staatssecretaris toch aandacht voor dit probleem. “Het gaat hier om kwetsbare consumenten die geconfronteerd worden met lange wachtlijsten, gebrekkige informatie van verpleeghuizen over alternatieven en systeemfouten in de financiering van de zorg. Wij maken ons grote zorgen”, aldus Bart Comée directeur van de Consumentenbond. In juli 2017 spreekt het demissionaire kabinet af vanaf 2018 jaarlijks 432 miljoen extra uit te trekken voor verpleeghuizen.

(Bron: NOS/Consumentenbond)

Geef een reactie

Reactie

    Hanneman says:

    Neeneenee, minuutje, nee…..da’s te scherp geformuleerd, nee, niet “te láng” maar liever wat aan de “wat durende kant” en de staatssecretaris zit er zeer waarschijnlijk pal bovenop en middenin. Zijn topambtenaren en zelfs zijn over the topambtenaren ook. Maar wat zeuren we nou? We zouden als samenleving toch ook een omslag maken? Omzien naar elkaar, pannetje soep en dat touwtje? Hoor je geen mens meer over. En waarom doet bij voorbeeld van Agt als gewezen christen-politicus geen duit in het zakje van het voltooide leven? Datmaakt het één en ander bespreekbaar en dan kan meneer Segers strakjes tóch op landbouw. Kijk, zo’n samenleving moet natuurlijk wel met dit kabinet meedoen. Zich niet laten leiden door de niet onderbouwde, ietwat negatieve zwetspraat als van de consumensenbond. Als ik een artikel als het bovenstaande lees borrelt mijn weerzin tegen onze vieze, kille bespaar&verdienzorg vanzelf op. En denk ik aan de diverse clienten die ik onder zeer erbarmelijke omstandigheden heb “bezig gezien”. Wat zijn dat voor zielen in die VVDenktank? Wie zijn dat toch die verantwoordelijken? Rijden ze ook echt zo’n Bentley? Leven ze óp in de vriezer? Ik herinner me mijn eigen domme blijheid over de stelling dat het beleid zich zou richten op ouderen “zo lang mogelijk thuis te laten wonen”. En ik, sukkel, dacht dat dat betekende dat mensen dat graag wilden en dat er sprake zou zijn van ondersteunend beleid, u weet wel, voldoende verpleegkundigen, voldoende thuiszorg…… nou, ’t is anders gegaan en we zijn er nog lang niet. En die toegezegde honderden miljoenen maken het waarschijnlijk niet veel beter. Heel vreemd maar in tegenstelling tot water dat altijd het laagste punt zoekt lijkt het dat geld van het ministerie, bedoeld voor zorg, altijd het hóógste punt zoekt. Het lijkt wel een natuurwet. Maar goed. De wachtlijsten. Misschien zijn we toch wat te streng met die 6 weken regeling. Men heeft het immers druk met ambulances in te richten met pinautomaten, parkeerterreinen rond ziekenhuis en zorginstellingen te privatiseren, dementievriendelijke bushaltes plaatsen. En wij moeten hier niet te licht over denken. Het gaat hier om werkgelegenheid en ómzet. Bovendien moet u al die toezeggingen niet al te serieus nemen want het moet door het volgende kabinet geregeld worden….dussuh… Nou ja!