armoede

Onderzoek naar erfelijke armoede Veenkoloniën

De Drentse en Groningse Veenkoloniën behoren al sinds jaar en dag tot de minst welvarende gebieden van Nederland. Binnen sommige families wordt de armoede doorgegeven van generatie op generatie. De Rijksuniversiteit Groningen gaat in opdracht van de provincie Groningen en Drenthe uitzoeken hoe dit komt.

Onderzoek naar armoede

In het 3 jaar durende onderzoek probeert de universiteit te achterhalen waarom mensen hier in verhouding zo arm zijn en blijven. De onderzoekers kijken wat er in de gemeenten die tot de koloniën behoren allemaal wordt gedaan aan armoedebestrijding. Vervolgens proberen zij erachter te komen welke vormen van armoedebestrijding wel en welke niet werken. Uiteindelijk hopen de onderzoekers een oplossing te vinden die het armoedeprobleem indamt. In totaal wonen er in de Veenkoloniën 12.000 gezinnen die structureel arm zijn. Hieronder ziet u hoeveel geld iemand minimaal per maand te besteden moet hebben voordat hij of zij arm genoemd mag worden:

Alleenstaande zonder kinderen: minimaal 880 euro per maand
Stel zonder kinderen: minimaal 1200 euro per maand
Gezin met kinderen: minimaal 1600 euro per maand
Afgaand op deze cijfers, betekent het dat 12.000 gezinnen in de noordelijke Veenkoloniën moeten rondkomen van minder dan 16.000 euro per maand.

De Veenkoloniën: erfelijke armoede?

Onder de noemer Veenkoloniën vallen verschillende gemeenten in het zuidoosten van Groningen en het oosten van Drenthe. In het gebied liggen veel kleine plaatsjes, maar ook een aantal grotere, zoals Stadskanaal, Veendam en Oude Pekela. Deze plekken zijn vrijwel onbewoond totdat er rond de 15de eeuw arbeiders naartoe trekken om turf te steken. Turf wordt tot in de 20ste eeuw gebruikt voor het stoken van de kachel. Nadat de tijd van het turfsteken voorbij is, werkt het merendeel van de inwoners in de strokartonfabrieken of de aardappelmeelfabrieken. Op het hoogtepunt zijn er tientallen, maar deze zijn anno 2017 bijna allemaal gesloten.

Omdat er weinig andere werkgelegenheid is, is de werkloosheid hoog in de Veenkoloniën. Dit zorgt ervoor dat velen rond moeten komen van een uitkering of de bijstand. Omdat zij weinig geld te besteden hebben, draaien de voedselbanken in de regio overuren. In Veendam leeft 3% van de gehele bevolking van levensmiddelen die zij via deze vereniging krijgen. Opvallend is dat de voedselbanken veel mensen bedienen die afkomstig zijn uit dezelfde families, wat insinueert dat armoede erfelijk is in dit gebied. Gedacht wordt dat dit komt omdat jongeren niet wegtrekken naar de grotere steden, maar in de dorpen en stadjes blijven wonen. Hierdoor kunnen zij lastige werk vinden. Of dit ook daadwerkelijk zo is, wordt de komende 3 jaar onderzocht door de Rijksuniversiteit Groningen. Naast de Veenkoloniën, zijn ook veel andere delen van de provincie Groningen vrij arm. Uit een analyse van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) blijkt dat in bijna heel Oost-Groningen relatief veel arme mensen wonen.

Andere initiatief

De RUG begint binnenkort met het onderzoek. Naast deze universiteit, proberen ook verschillende andere organisaties de armoede in de regio te bestrijden. Zo loopt er momenteel een programma genaamd Kans voor de Veenkoloniën. Dit wil de leefsituatie en het imago van de Veenkoloniën verbeteren aan de hand van burgerinitiatieven.

Meer weten?

Wilt u meer weten over het bestrijden van armoede in nederland en de rest van de wereld? Leest u dan ons artikel  Extreme armoede: een afnemend probleem.

(Bron: SCP, Centraal Cultureel Planbureau, Kans voor de Veenkoloniën, NOS, Trouw)

Geef een reactie

Reacties (2)

    oosterwijck says:

    Ik lees een stukje geschiedvervalsing. De arbeiders zijn niet naar de veenkolonien getrokken om daar turf te steken. De veenkolonien werden geexploiteerd door uitbuiters, die zwervers, alcoholisten, hoeren, ex criminelen en zwakbegaafden uit de randstad haalden (z.g. als heropvoedingsproject) om daar goedkoop te werken. In een paar honderd jaar, ontstonden uit dat uitschot van de maatschappij heel simpele mensen, die met weinig tevreden waren. Toen de veenkolonien uitgeput waren, werden nakomelingen van deze stumpers opnieuw uitgebuit door de strokarton industrie en de aardappelmeel industrie. En toen die uitbuiters verdwenen, kwam Philips en Berini naar de veenkolonien om nog eens deze mensen uit te buiten. Als een groep mensen, 300 jaar lang, dat is 12 generaties, voor niks gewerkt hebben en afgeleerd zijn om voor zichzelf op te komen, dan zit dat in de genen. En het duurt nu weer 12 generaties, om ze te leren voor zichzelf op te komen een grote smoel open te trekken tegen de uitbuiters uit de randstad. Een recent voorbeeld is de afwikkeling van de aardgaswinning schade. Daar moet een conferancier uit Amsterdam aan te pas komen, om ze te leren een grote bek open te trekken.

    Hanneman says:

    Om maar even te herhalen; Hoog van de grondse, wélgestelde hebberds zullen het er wel weer niet mee eens zijn. Je zult er maar zijn, in die onderste regionen van onze welvaartstaat. Op straat gezet. Aan de kant. Het stijgende aantal armen is een dirékt gevolg van het regeringsbeleid dat zeker de afgelopen dertig jaar voornamelijk door de VVD is bepaald. En nóg! Een moedige oproep van de SP aan de zojuist gestrandde onderhandelaars om eens een centrum-links kabinet te overwegen maakt van SP’rs Oproependen in de woestijn. Maar wat zou het mooi zijn. Een einde aan maatregelen en voorstellen die enkel en alleen in het teken staan van binnenharken wat er is binnen te harken. Ik zie niet wat onredelijk is aan het verlangen naar fatsoenlijke, stabiele uitkeringen. Mét vakantiegeld. Jawel! Het bedrijfsleven doet niet anders dan prijzen en premies verhogen. En dat kan allemaal prima zo met het wetboek of een gemiddeld partijprogramma in de hand. Daarvan ziet de voornoemde politiek de redelijkheid schijnbaar wél. En hoewel de armen zo onderhand een nieuw soort lagere sociale klasse vormen wordt aan linkse politiek niet gedacht. Om het bestaan in die alleronderste lagen van de samenleving nog enigzins verdraagbaar te maken is eigenlijk een plicht van een beschaafde welvaartstaat. Wij behoren naar elkaar om te zien. En dan bedoel ik geen pannetje soep! Aanvullend;
    De RUG kan zich de moeite van dat onderzoek besparen. Het is heel wel mogelijk dat voor een deel de armoede is bepaald door genetische factoren. Maar de actuele bestaande armoede wordt voor een leeuwendeel veroorzaakt door neo-liberale politiek en haar aanhangers als de VVD en D66. Ook het CDA en de PVDA hebben al heel wat duiten uit de zakken gehaald van publiek dat weerloos is. Want wat moet je ondernemen als de armoede stelselmatig wordt ontkend? Want dat is, wat bestuurders en bestuursters doorgaans doen met noodkreten uit de diverse velden met het oog gericht op hun individuele stippen aan hun eigen horizon.Want we hebben een granieten bovenlaag in de besturen die stokdoof en stekeblind lijken voor geluiden uit de samenleving. Met het oog op hun toekomst na een tijdje kamer of deelname aan een gevallen kabinet. Het zorgapparaat helemaal naar de kloten geholpen door beleid wat de opbrengsten in geld plaatst bóven het verlenen van zorg. En dat treft ook het onderwijs. Spijkerharde eisen en targets. Overload aan administratie die waarschijnlijk niet is ontstaan door wantrouwen jegens onderwijzend of zorgend personeel maar als doel heeft te kunnen analyseren waar nóg meer kan worden afgepakt. Hoe kan het toch zijn dat er aan de lopende band door de politie wordt aangegeven dat het werk niet meer is te doen door onderbezetting en sluiting van politiebureau’s om maar te zwijgen over kwaliteit van training of wagenpark. Waar halen we de moed vandaan om dappere soldaten met sterretjes en waterbalonnen “PANG” roepend te laten oefenen om ze vervolgens met verouderd materieel, zelfs in versleten uniformen naar oorogsgebieden te sturen. Misschien met haar oog op een post in een duur europees kantoor durft mevrouw Hennis te beweren dat al de noodkreten uit het veld onzin zijn. We zijn nu in de tijd waarin de MH17 ramp wordt herdacht. Rutte zal vast op bijeenkomsten zijn verbale talent inzetten om ons te doen geloven dat hem alles is gelegen aan die onderste steen. Maar ik geloof hem niet. Hem is alleen iets gelegen aan het onderste uit onze kan. Aan mooie deals met D66 en als dat niet goed lukt dan maar met steun van de kleine christenen, u weet wel, net zo’n clubje als die gemeenteraad die een mega-kerk wil waar de meesten onder ons hem niet willen.