Is de tussenbaan het antwoord?
Publicatiedatum: 14 april 2017
Supermarkten en vakbond CNV komen met een contractvorm tussen de vaste baan en het bijbaantje in: de tussenbaan. Het is één van de punten in de onderhandelingen over de nieuwe cao voor supermarktpersoneel die op donderdag 13 april 2017 zijn begonnen.
De tussenbaan
De tussenbaan is een tijdelijk contract voor 4 jaar, waarin budget voor scholing is opgenomen. Werkgevers maken op die manier maximaal gebruik van de wettelijk toegestane flexperiode. Daarvoor hebben zij de toestemming van de vakbonden nodig en die hebben met het plan ingestemd. De tussenbaan is vooral voor andere groepen dan studenten en scholieren bedoeld, zoals ouderen, langdurig werklozen en carrièreswitchers.
Kloof overbruggen
Met de tussenbaan proberen de partijen de kloof tussen de veelheid aan flexibele contracten en de weinige vaste dienstverbanden te dichten. De laatste jaren is het aantal tijdelijke contracten sterk toegenomen, omdat werkgevers vaste banen vaak te duur vinden. Zo werkt de overgrote meerderheid van de bijna 300.000 supermarktwerknemers op jaarcontracten van maximaal 12 uur per week. Slechts 25 tot 30 procent heeft een vaste baan. “De discussie over werk is blijven steken bij een vaste of een flexibele baan”, zegt cao-deskundige Henk Strating. “Daartussen is veel meer mogelijk, maar dat zien we nu niet. Voorwaarde is wel dat er wordt geïnvesteerd in scholing.”
Voor- en nadelen
Ton Wilthagen, hoogleraar arbeidsmarkt aan de Universiteit Tilburg, vindt het voorstel interessant. “Het voordeel van de tussenbaan is dat deze, indien goed georganiseerd, de arbeidsvoorwaarden voor een grote groep mensen met een zwakkere arbeidspositie kan verbeteren. Ze hebben zo meer perspectief op langduriger werk én op een vervolgstap naar ander werk.” Maar hij ziet ook nadelen. “De kans bestaat dat werkgevers straks alleen nog tussenbanen aanbieden, omdat vaste contracten een stuk duurder zijn. Dan zouden alle werknemers te zijner tijd in tussenbanen werken. De vraag is hoe de sociale partners dat gaan vermijden.”
(Bron: ANP, Volkskrant)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Inderdaad, dames en heren werkgevers. DIT is de tijd om structurele veranderingen op de arbeidsmarkt door te voeren. Allerminst ten voordeel van de werkenden, alleszins een dikke vis voor het bedrijfsleven. Het moet maar eens afgelopen zijn met die oubollige vaste baan. Ik herinner mij heel wel de introductie van het uitzendbureau. Heb voor talloze gewerkt. Niet uit overtuiging maar uit noodzaak. Wie niet werkt…. In den beginne een aardig systeem. Dat je als uitzendkracht werk deed waarvoor vaste banen verloren moesten was niet je hoogste prioriteit.Dat je als een soort prostituee voor de uitzendenden je diensten bewees aan bedrijven die niet veel ophadden met vaste relaties. Was één en ander klaargekomen dan betekende dat je vertrek. Er was destijds nog sprake van een enigzins fatsoenlijke geldelijke beloning en zelfs werden reiskosten vergoed. Dat is vandaag de dag allemaal anders. Van eenieder wordt verwacht bijdragen te leveren langs welke weg ook. Ook als iemand niet in staat is. Voor wie onomstotelijk bewezen kan worden dat het verrichten van arbeid in loondienst onmogelijk is blijft de aandrang om dat tóch te doen altijd aanwezig door bij voorbeeld vangnetten, voorzieningen en uitkeringen op te doeken danwel ernstig in te perken. Het hebben van een uitzendbaantje is vaak al een “groot goed”. De samenleving met fatsoenlijk vast werk voor iedereen, waardoor kansen op ontplooiing, mogelijkheden om een toekomst te bouwen, plaats voor iedere welwillende, is ter ziele. Werkgevend Nederland trekt zich geen zier aan van de behoefte aan enige zekerheid over wonen, eten, gekleed gaan, pleisters en pillen waar nodig, onderwijs en alles wat veertig jaar geleden normale verwachtingen waren. Begrippen als loyaliteit, kennisoverdracht, solidariteit of bij voorbeeld een gemotiveerde werkmentaliteit doen er ook niets meer toe. Ook na tientallen jaren toegewijd werknemerschap worden mensen op straat gezet. Vooral de “grote jongens en meisjes” plegen dat te doen. En die verzinnen nu dus dit tussencontract. Wat ben ik blij dat ik niet tot zo’n distributiecentrum van Jumbo of Ahold veroordeeld ben. Je zou je bijna afvragen of die Noord-Koreanen het wel zo slecht hebben met hun leiders. Die stakkers weten niet beter. Maar hier? Dus; dames en heren werkgevers, zet hem op. Dat ontslagrechtverhaal komt met Rutte aan het roer ook wel goed.
Na de tijdelijke baan, nu de tussenbaan, … daarna volgt de voorbaan en de achterbaan. … Allemaal smoesje om banen aan te bieden zonder contract. Zodat alleen de productieve uren betaald worden. Al twintig jaar wordt deze macht strijd gevoerd, tussen de werkgever en de werknemers. We gaan met al deze a-sociale contracten 150 jaar terug in de tijd. Zelfs slavenhouders hadden nog de plicht om voor de slaven te zorgen, in de vorm van huisvesting en voedsel, zodat ze, buiten productieve uren in leven bleven. Werkgevers, NU , … Hebben deze plicht helemaal niet meer, als de productieve uren voorbij zijn, bekijkt de loonslaaf het maar, dan kan hij doodvallen. …