CDA’er wil oplossing voor lastig nabestaandenpensioen
Publicatiedatum: 13 juli 2018
De regeling rondom het nabestaandenpensioen is ingewikkeld en daardoor komt het vaak voor dat weduwen of weduwnaren voor een nare verassing komen te staan na het overlijden van hun partner. Opeens krijgen zij veel minder geld dan vooraf gedacht. Daar moet een einde aan komen, vindt CDA-Kamerlid Pieter Omzigt.
Uniforme regeling
Omzigt verdiept zich een tijd lang in de lastige constructie rondom het nabestaandenpensioen en komt op 13 juli 2018 met een initiatiefnota waarin hij pleit voor een uniforme regeling. Dit is nodig omdat het nu voor veel mensen onduidelijk is waar zij recht op hebben zodra hun partner overlijdt. Zo hanteert elk pensioenfonds een andere regeling wat betreft de opbouw. De een doet dit op ‘opbouwbasis’ en de ander weer op ‘risicobasis’.
Haken en ogen
Bij een pensioenfonds dat de eerste variant gebruikt, dan krijgt de nabestaande sowieso een uitkering na het overlijden, omdat er door de jaren heen een potje is opgebouwd. Als het fonds de risicobasis-versie hanteert, dan wordt er geen potje opgebouwd. In dat geval wordt er alleen uitgekeerd als de overledene al tijden bij dezelfde werkgever werkt en bij hetzelfde pensioenfonds zit. Is hij of zij onlangs gewisseld van werkgever én pensioenfonds? dan kan het nabestaandenpensioen zo halveren. Veel mensen hebben geen idee welke variant het pensioenfonds van hun geliefde hanteert en kunnen daarom na het overlijden voor een nare verassing komen te staan.
Daarnaast krijgt vanaf 1996 lang niet iedereen meer een uitkering van de overheid na het overlijden van de echtgenoot. Alleen mensen met kinderen onder de 18 jaar en arbeidsongeschikten met een uitkering hebben hier recht op.
Inkomstenvalk
Vooral vrouwen zijn de dupe van de ingewikkelde regeling rondom deze pensioensoort. Zij zijn minder vaak kostwinner en kunnen te maken krijgen met een grote inkomstenvalk zodra zij weduwe worden.
(Bron: RTL Z, ANP)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Het systeem van nabestaandenpensioen is een diefstalsysteem voor de pensioenfondsen. Het is niet meer van deze tijd. Bedacht in een tijd dat de vrouw ophield te bestaan als ze trouwde en een slaaf werd voor haar echtgenoot. Nu werken beide partners binnen een huwelijk en betalen beiden een pensioen. Laat het hierbij!!!! Het is niet nodig dat beide partners een nabestaandenpensioen opbouwen (en gekort worden bij pensionering) voor de partner die zelf een pensioen heeft. Het pensioenfonds steekt beide reserveringen in een pot en hoeft er hooguit maar één uit te keren. Dan praat ik nog niet over alle gevallen waarin de partner niet overlijdt of dat beide partners kort na elkaar overlijden. Of dat beide partners niet de pensioen leeftijd halen.
Het is zowieso al belachelijk dat er zoveel verschillende pensioenfondsen zijn, met al die directeuren, bestuursleden, adviseurs, en juristen. Die allemaal mee eten van jouw pensioenuitkering. En nog belachelijker, dat al die pensioenfondsen eigen regels hanteren. We moeten naar één centraal pensioenfonds, voor iedereen.
Mensen laat je niet langer bedriegen door al die mee eters die, van jouw geld een riant leven leiden. Strijdt voor één centraal pensioenfonds, met dezelfde regels voor iedereen.
waar ik mij ook zo aan erger is dat vrouwen wier man overlijd geen recht hebben op een uitkering.
en waar ik mij nog steeds aan erger en het niet uit mijn kop krijg, in 2013 werd ik 65 jaar en werd mijn pensioen uitgekeerd en raad eens ik was meer dan de helft kwijt aan belasting en terugbetaling huur en zorgtoeslag,
plus dat ik drie jaar er last van heb gehad met formulieren invullen en iederkeer mij moest verantwoorden waarom in dat jaar zon Hooge inkomen had.
Mijn moeder, nu 83 jaar, heeft totaan de dood van mijn vader die tandarts was, als tandartsassistente gewerkt in de praktijk aan huis. Dat deed ze onbetaald, zo ging dat in die tijd. Ze heeft zelf dus geen enioen opgebouwd. Ze verschilden meer dan 20 jaar in leeftijd. Zij is afschuwelijk gekort in het weduwenpensioen en heeft nu eigenlijk alleen AOW en zo’n 100 euro pensioen per maand. Ze woont nog steeds in het oude huurhuis waar ze destijds ongeveer 60 jaar geleden is komen wonen. De huurprijzen zijn zo gestegen, haar pensioen ook nog eens gekort, dat ze het al lang niet meer kan betalen. Ze moet dus verhuizen en bij de gedachte alleen al kwijnt ze weg. Nu komt ze in aanmerking voor sociale huurwoning maar als oudere is dat ook een ramp als je inkomen maar ongeveer 19.000 per jaar is. Hier is iets ontzettend gemeen fout gegaan dat ik echt niet anders kan benoemen dan discriminatie. In de tandartsenbranche waren er destijds geen vrouwen die praktiseerden, wel vrouwen die meehielpen zoals ook de vrouw van de huisarts in de praktijk meehielp. Dus de weduwen waren altijd vrouwen. Gezien de uitspraak naar aanleiding van een onderzoek bij AEGON lijkt me toch dat we dit nog kunnen rechtzetten? Wat mij betreft hoeft dat niet met terugwerkende kracht maar wel dat er vanaf nu tot aan haar dood in ieder geval nog wat geld bij komt zodat in haar huis kan blijven wonen, dat is alles wat ze wenst. Hoe pakken we dit aan?
Beste puntjepunt, bedankt voor uw reactie. MAX-leden kunnen met vragen, problemen of klachten gratis terecht op het telefonisch spreekuur van de MAX Ombudsman op nummer 035-677 55 11, elke werkdag van 10 tot 12 uur.