MAX Seniorencoach: ‘Geen saaie oude dag’
Publicatiedatum: 8 september 2023
Afgelopen maandag was de laatste aflevering te zien van Overkempe, een 4-delige serie waarin presentator Ivo Niehe na 5 jaar terugkeert naar een wooninstelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Met veel aandacht en geduld interviewt Niehe een aantal bewoners, die kunnen vertellen over hun leven op deze plek. Hij schetst mooie portretten van betrokken begeleiders, maar stelt ook aan de orde dat er net als in de ouderenzorg door bezuinigingen een nijpend tekort aan die goede zorg dreigt.
Zorgen voor ons kind houdt ons jong
Familie en ouders zijn bijna nooit ver weg van de kinderen die hier wonen. Dat zien we als in de serie de ouders van Hans-Christiaan aan het woord zijn. Hans-Christiaan is al van kinds af aan ernstig verstandelijk beperkt. Hij kan niet praten, niet lopen en begrijpt weinig. Hij heeft heel veel zorg nodig.
Vader, ik denk inmiddels al de 70 gepasseerd, vertelt: “Hans-Christiaan heeft een team van ons gemaakt, samen zorgen we voor hem, ook nu nog. Dat is onze oude dag, zeker geen saaie bedoening dus. Nee, we moeten gewoon steeds aan de bak, maar dat houdt je ook fit. Hans-Christiaan houdt ons jong.“
We vormen een team
Ik herken wat hij zegt. Zo voel ik het ook, dat ik samen met mijn man een team ben in de zorg van onze jongste zoon. Afgelopen voorjaar werd hij 18 jaar. Voor ons nog altijd onze kleine man, maar voor de wet volwassen. Dus zijn wij nu ook zijn bewindvoerders. De zorg wordt er niet minder op, maar als ouders zijn we goed op elkaar ingesteld. Een bijzondere leeftijd die we, net als bij onze andere 2 kinderen, heel bewust vieren met het kijken van veel foto’s van onze bewogen jaren met hem. En we organiseren een groot feest met al zijn vrienden van de dagbesteding en het logeerhuis en met onze dierbare vrienden. Maar in alle emoties van dit moment, dringt ook tot ons door, dat hij nu een volwassen kind is. Een kind dat we een keer moeten loslaten, zeker voordat, op onze oude dag, de zorg voor hem thuis te zwaar wordt.
Ook al is Hans-Christiaan altijd vrolijk, toch vermoed ik dat de ouders een zware tijd thuis met hem hebben gehad. Dat ze niet meer die dagelijkse zorg hebben voor hun zoon, zal hen goed doen. Toch is de verantwoordelijkheid voor hem er nog steeds en dat brengt hun ook iets, hoor ik ze zeggen. Zij doen er nog steeds toe en ze hebben nog altijd een taak in het leven. Ver in hun pensioentijd, waar normaal gesproken de kinderen op eigen benen staan, hebben zij nog altijd de zorg voor hun Hans-Christiaan en dat houdt ze jong.
Er toe blijven doen
Als seniorencoach zie ik nog wel eens dat het wegvallen van juist die zingeving op latere leeftijd kan leiden tot sombere gevoelens in iemands leven. Het is belangrijk te blijven ervaren dat je er toe doet.
Ook ik maak me zorgen over de toekomst van de gehandicaptenzorg. Of wij voor onze zoon wel een fijne woonplek vinden, waar we de zorg voor hem met anderen kunnen delen. Maar ik vind het toch ook enigszins een geruststellende gedachte, dat ik met de zorg voor onze zoon in ieder geval geen saaie oude dag heb.
Mieke Schouten (55) schrijft over haar leven en over haar werk als MAX Seniorencoach. Komt u graag met haar in contact bel dan op werkdagen tussen 10.00 en 14.00 uur naar 035 – 677 0710 of neem online contact op.
