Hollandse Zaken: ‘Je kleinkind nooit meer zien’
Publicatiedatum: 31 juli 2021
In de 4e aflevering van Hollandse Zaken een reportage over het verdriet van tienduizenden grootouders die hun kleinkinderen niet meer zien. Vaak het gevolg van een vechtscheiding of een hoog opgelopen familieruzie. De opa’s en oma’s hebben geen idee hoe het met hun kleinkinderen gaat: geen berichtjes, geen bezoekjes en cadeautjes die worden teruggestuurd. Ook voor de kleinkinderen kunnen de gevolgen groot zijn.
Met lege handen
Grootouders die het overkomt staan met lege handen. Alleen wie bij de rechter kan aantonen een grote rol te spelen in het leven van de kleinkinderen maakt kans op iets van een omgangsregeling.
Al jaren geen contact
In Hollandse Zaken het verhaal van Simône Willms. Ze heeft al jaren geen contact meer met haar dochter, waardoor ze tot haar grote verdriet ook haar kleindochter niet meer ziet. Jan Brinkman heeft ook al jaren geen contact meer met zijn 3 kleinkinderen. Hij vindt het vreselijk dat zijn vrouw Wil, die kort geleden is overleden, hen nooit meer heeft kunnen zien. Anouk de Graaff zag haar opa John en oma Nelly jarenlang niet. Pas na de scheiding van haar ouders is het contact hersteld. Margriet Spijksma heeft het contact met haar ouders verbroken. Ze realiseert zich dat deze beslissing ook consequenties heeft voor haar eigen 2 kinderen.
Hollandse Zaken is te zien op zaterdag 31 juli 2021 rond 20.35 uur op NPO 2.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Je leinkind nooit meer zien!
Kinderen worden uit liefde geboren, zo ook je het kind van je kind!
Het is het Recht van een kind om zijn oma en opa te leren kennen. (zie Rechten van het kind, door Nederland ondertekend). Natuurlijkerwijs wil een kind graag bij en met zijn opa en oma zijn!
Rechten van de mens onderstrpen dat omgangsrecht!
Kinderen in liefde ontvangen en mogen opvoeden betekent ook dat ji jouw kind met jouw vader en moeder en je schoonvader kan en mag omgaan, en je kind hen leert kennen.
Het kind zal zich daardoor ook meer geborgen voelen!
Nederland schendt beide verdragen op een ongelovelijke wijze. In de bescherming van het kind faalt de Nederlandse overheid volledig! Het leed wat de Nederlandse overheid veroorzaakt is schrijnend inhumaan!
Monsieur,
Vader van vier kinderen, hen verbood de overheid na 1996 volledig onterecht dat zij mij niet meer mochten zien tot heden. Uitspraak is niet herroepen door Recher of Raad voor de Kinderbescherming! Hoe absurt!
Gelukkig namen mijn daardoor zeer beschadigde kinderen enkele jaren terug zo nu en dan contact met mij op.
Zij en ik zijn onnodig enorm beschadigd!
Wij mogen onze kleindochter niet meer zien vanaf okt 2016. Haar broertje van 4 jaar is in 2015 gedood door haar vader. Ze heeft nu een andere vader en sindsdien mogen wij haar opa en oma en overige familie, haar ooms, tantes en neefjes haar niet meer zien. Dit wordt bepaald door haar stiefvader. Dochter volgt wat hij wil. Hebben geprobeerd via de rechter voor een omgangsregeling te krijgen, dit is afgewezen. Waarschijnlijk heeft haar stiefvader invloed gehad op de rechtszaak omdat hij zelf werkzaam is bij de rechtbank. We hebben jaren lang op haar en haar broertje gepast minimaal 1x per week. Gingen veel weekendjes met hen en hun moeder weg. Nu mag er niets meer. Verdriet om dood kleinzoon is enorm en veel verdriet om lieve kleindochter.
Wie kan ons nog helpen?
Een zeer bezorgde opa en oma.
Jeetje wat herkenbaar, wat ben ik blij om dit te vinden. Ik zag net bij omroep Max net, waar het ook hierover ging. Ik heb mijn dochter en oudste kleinzoon dit jaar 14 jaar al niet meer gezien. Zo verdrietig. Wat zouden ze hem verteld hebben? Hij heeft zijn 6e verjaardag nog hier gevierd, toen hij met mijn dochter hier 4 maanden in huis heeft gewoond. Ik had een heel bijzondere band met hem, maakte samen muziek, schilderde, hij had een autistisch spectrum stoornis, dus ik weet niet of hij ooit in staat is om zijn (niet biologische) opa en oma vlinder weer te vinden. Al die verloren jaren zijn nooit meer in te halen. Hij is niet alleen bij ons weggehouden, maar ook bij mijn zoon, zijn oom, en bij mijn verdere familie, en bij zijn biologische vader. Ik heb er een vorm voor gevonden, en gelukkig zie ik hem in mijn dromen af en toe op een fijne manier, maar het blijft een groot verdriet, weggestopt in mijn hart. Mijn leven gaat verder en ik wil niet aan dat verdriet ten onder gaan, maar het is wel fijn om mensen te zien/horen die in dezelfde positie zitten.
Ik kan hem helaas niet opzoeken, zijn school wilde nergens aan meewerken, en hij heeft een “stiefvader” die helaas niet te vertrouwen is, en waarschijnlijk de oorzaak hiervan is. Toch narcisme in het spel, en daar doe je niets aan. Mijn dochter kiest blijkbaar haar eigen weg, maar mijn kleinzoon heeft hier niet voor gekozen, dat kan niet op 6 jarige leeftijd.
mijn dochter verzint steeds meer smoesjes zodat we onze kleinzoon niet meer kunnen zien en we zien hem al zo weinig omdat wij in het buitenland wonen voor dat we naar het buitenland verhuisde heb ik altijd als oma op onze klein zoon gepast 4 hele dagen per week vanaf dat hij 6 weken oud was dan kon mijn dochter werken 1 keer per maand bleef ie slapen omdat hij het zelf wilde ,toen was ons huis in het buitenland nog een vakantie woning vaak ging hij dan ook mee. Vanaf 2015 wonen we daar permanent en is onze klein zoon bijna Iedere vakantie wel bij ons gekomen .Toen hij 5 was zijn zijn ouders gescheiden een vechtscheiding en hebben ze een co-ouderschap als we aan onze ex schoonzoon vroegen of ie mee mocht met ons als we in Nederland waren dan deed ie nooit moeilijk als het de week van mijn dochter was die deed altijd moeilijk Het vreemde in deze is dat onze kleinzoon altijd vanaf dat ie kon praten en we zagen elkaar altijd vroeg mag ik mee we zijden dan als het van papa en mama mag dan mag je mee tenzij het kon want onze klein zoon is ook leerplichtig ik weet niet wat wij verkeerd hebben gedaan. wij missen onze kleinzoon heel erg het doet pijn in het hart