Maxime op reis: La Palma

Onder de noemer ‘Maxime op reis’ leest u regelmatig verhalen over de eigen reiservaringen van de redactie van MAX Vandaag. Deze keer reizen we af naar het groene Canarische eiland La Palma, waar we naast bergen, tropische begroeiing en vulkanen vooral ook onder de indruk zijn van de adembenemende uitzichten.

Tijdens onze vlucht krijgen wij vanuit het vliegtuig een mooie blik op Tenerife en de vulkaan de Teide, waar we enkele jaren geleden op gestaan hebben en na een tussenstop op dit eiland landen we niet veel later op La Palma. Het is het meest groene en bergachtige eiland van de Canarische eilanden en dat merken we meteen al tijdens onze eerste rit met de huurauto vanaf het vliegveld naar ons hotel in het zuidwesten van het eiland. Over het tochtje van 30 kilometer doen we een klein uur. Snelwegen telt dit eiland niet en de wegen zijn zeer rustig, dus op het bochtenwerk na is het autorijden hier zeer relaxt. We laten het winterse weer in Nederland onderweg meteen ver achter ons bij het zien van de prachtige begroeiing. Met onder andere Aloë vera’s, cactussen, agaves, palmen en hibiscussen.

La Palma is tot nog toe veel minder toeristisch dan de grotere eilanden als Gran Canaria en Tenerife en is zeer geliefd onder wandelaars. Grote badplaatsen vindt u er dus niet, maar des te meer wandelroutes. Die routes herkent u aan de speciale bewegwijzering die ervoor geplaatst is.

Santa Cruz de La Palma

Santa Cruz de La Palma is de hoofdstad van het eiland. Op het gehele eiland wonen een kleine 90.000 mensen en bijna 19.000 daarvan wonen in de hoofdstad. Daarmee is het geen metropool te noemen, maar het historische hart en de omliggende straten zijn zeker een charmante plek om te bezoeken. Bij het binnenrijden van de stad vanaf de zuidkant heeft u zicht op de Caldera, de krater van een vulkaan en de haven waar cruiseschepen aanmeren en waarvandaan de bananen, die in grote getalen geteeld worden, verscheept worden.

Winkelketens zult u er niet aantreffen, maar des te meer karakteristieke zaakjes en pleintjes met gezellige terrasjes. Aan de boulevard (Avenida Maritima), de Calle O’Daly en het verlengde ervan liggen prachtige gebouwen in een veelvoud aan kleuren, met de karakteristieke Canarische balkons. Aan het Plaza de España liggen het oude stadhuis en een katholieke kerk.

Als u helemaal door loopt, komt u vanzelf terecht bij het Museo Naval. Een replica van de boot van Christoffel Columbus, waarin een scheepvaartmuseum gelegen is.

Las Nieves

Vlak bij Santa Cruz ligt in de bergen het bedevaartsoord Santuario de Nuestra Señora de las Nieves. In de kerk staat de beschermheilige van het eiland, de maagd van de sneeuw. Het beeld is in Vlaanderen gemaakt. Wie via de achtertuin naar het hoogste punt klimt krijgt een mooi overzicht over de vallei. Ook zijn daar nog een aantal eenzame kanonnen te vinden.

Plaza La Glorieta

De hoofdweg LP-2 vanaf Santa Cruz de La Palma en het vliegveld kennen we inmiddels al een beetje, dus voor de terugweg naar ons hotel hebben we een andere route bedacht. Via de LP-3 dwars over het eiland en dan zuidelijk richting Las Manchas. Hier in de buurt, midden tussen de bananenplantages en wijnvelden heeft kunstenaar Luis Morera het Plaza La Glorieta gecreëerd. Een parkje voorzien van duizenden mozaïeksteentjes, die de natuurlijke rijkdommen van La Palma weergeven. Waaronder hagedissen en planten in alle kleuren, waarvan de planten ook in echte vorm terug komen. Het doet wat denken aan Parc Guell in Barcelona en dat is ook niet zo gek, want we hebben ons laten vertellen dat Morera zich heeft laten inspireren door Gaudi.

Op het laatste stuk van de route krijgen we te maken met wegwerkzaamheden. De wegen zijn over het algemeen erg goed op La Palma, maar op de plekken waar de weg minder is geworden, wordt hard gewerkt om dit te verhelpen. Ook wordt meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om over de gehele lengte bescherming tegen vallende rotsen en stenen aan te brengen. Zo komt het dat we ondanks het weinige verkeer terecht komen in een kleine file. Rustig genieten van het uitzicht dan maar. Uiteindelijk komen we op het punt waar we alleen nog maar de berg hoeven af te dalen naar ons hotel.

Van zuid naar noord en terug

Vandaag willen we een grote tocht maken, dus nog voor achten gaan we op weg richting het noorden van het eiland. Als we nog niet zo lang op weg zijn via de LP-2 kunnen we opeens niet meer verder, doordat er een vrachtwagen met tank dwars over de weg ligt. Niemand kan er meer langs en veel alternatieven zijn er niet, maar we besluiten de locals te volgen en die gaan in rap tempo de berg op, om niet veel later parallel aan de hoofdweg de goede kant op te rijden. Op een gegeven moment komen we vanzelf weer bij de hoofdweg terecht en het omrijden heeft ons dan nog geen kwartier extra gekost.

Charco Azul

Bij Santa Cruz rijden we verder in noordelijke richting, waar we een bezoek willen brengen aan Charco Azul, een natuurlijk oceaanzwembad. Op weg hier naar toe komen we weer door uitgestrekte bananenplantages. Bij de kleine parkeerplaats aangekomen kunt u aan de rechterkant over een mooi pad langs de kust lopen en aan de linkerkant ligt het natuurlijke zwembad. Bij het zwembad zijn er normaal voorzieningen geopend, zoals toiletten en een restaurant met terras, maar nu in het voorseizoen zijn die helaas nog gesloten. Hogerop op de berg is er gelukkig wel een ander restaurant geopend, waar we met een kop koffie van het uitzicht over zee genieten.

Laurierbos Los Tilos

De volgende bezienswaardigheid van vandaag is het laurierbos Los Tilos, waar we een wandeling van zo’n 2 uur willen maken. De omgeving tijdens het rijden er naar toe wordt zo mogelijk nóg groener en we zien de temperatuur op de thermometer in de auto langzaam wat dalen. Aan het begin van de kloof die naar het bezoekerscentrum leidt krijgen we echter een onaangename verrassing. De weg is afgesloten en mag alleen te voet worden afgelegd. Aangezien daar 3 kwartier voor staat en er heen en terug dus anderhalf uur bij de wandeling van 2 uur komt, beslissen we met spijt om dat deze keer niet te doen. We willen vandaag namelijk nog meer van La Palma zien. De menshoge varens en laurieren en lianen zullen dus tot een volgend bezoek moeten wachten.

Puente de Los Tilos

Via de andere kant van de kloof rijden we weer terug naar de hoofdweg. We krijgen daarbij wel meteen een mooi zicht op de hoogste boogbrug van Europa, de Puente de Los Tilos. De brug meet 357 meter lengte en is 150 meter hoog.

Drakenbloedbomen

Nu gaan we op weg naar het kleine plaatsje Barlovento. Niet voor de plaats zelf, maar voor de omgeving, waar veel drakenbloedbomen te vinden zijn. We zagen ook al eens mooie exemplaren op Tenerife.

Betoverd bos La Zarza en La Zarcita

Vervolgens rijden we door richting het noordoosten van het eiland. Hier ligt het betoverde bos La Zarza en La Zarcita, met zijn prehistorische rotstekeningen. Niet alleen een leuke wandeling, maar ook interessant om te bekijken, lijkt ons en dat blijkt ook zo te zijn. Het is heerlijk rustig bij het bezoekerscentrum, waar we eerst de kleine expositie bekijken en zo het één en ander te weten komen over de geschiedenis van de rotstekeningen en het volk die ze gemaakt heeft. De route wordt erna aangegeven met rode pijlen door het bos heen, waarbij we langs verschillende tekeningen en grotten komen. Eerst in La Zarza (het doornbos) en vervolgens La Zarzita (het doornbosje).

Hoogste punt

Nu gaan we op pad voor de laatste bezienswaardigheid van vandaag, het hoogste punt van La Palma, Roque de Los Muchachos. We hebben inmiddels al heel wat steile, bochtige wegen gehad, maar hier gaat er nog een schepje bovenop, met nog veel meer bochten en stijgingen van 16 procent. De tropische vegetatie laten we achter ons en om ons heen bevindt zich eerst nog bos en flarden van wolken. Als we nog hoger stijgen verdwijnen ook de bomen en blijft er een kaal landschap over. Ook de wolken laten we achter ons en de zon schijnt weer volop. Het is een spectaculair gezicht dat de wolken lager gelegen liggen. Het lijkt wel alsof we de wereld vanuit een vliegtuig bekijken, maar dan met een compleet panorama. Als we aankomen bij een stel grote telescopen leidt de weg ons nog verder de berg op, het nationale park in, richting het hoogste punt. Op Hawaii na heeft La Palma de helderste atmosfeer op aarde. Ideaal voor een sterrenwacht. Het is ook de reden dat La Palma streng optreedt tegen ‘lichtvervuiling’ en ook met het blote oog is de sterrenhemel na het donker worden een genot om naar te kijken.

Op de top van de berg parkeren we onze auto, waarna we het laatste stukje, tot de 2.426 meter te voet afleggen. De uitzichten zijn weergaloos en we zien zelfs duidelijk verderop de Teide op Tenerife liggen. Nadat we uitgebreid alle kanten op gekeken hebben keren we terug naar de auto en beginnen we aan onze afdaling naar Santa Cruz. In een uur tijd zien we eerst weer de bomen en vervolgens de tropische vegetatie terugkeren. Met nog een uurtje rijden vanaf de hoofdstad sluiten we deze geweldige dag af.

Vulkanen

Na het hoogste punt van de dag ervoor, willen we vandaag de krater van de San Antonio beklimmen. Na de hevige uitbarsting van 1677 is deze krater ontstaan. Ook is door de vele lava toen veel nieuw land ontstaan, net als tijdens de meest recente uitbarsting in 1971, toen de naastgelegen krater Teneguína dagenlang vuur en as heeft gespuwd. Het is nog steeds goed af te zien aan de omgeving. Bij het informatiecentrum van de San Antonio bekijken we eerst weer het kleine museum. Degene die onze tickets in ontvangst neemt vertelt dat het een uitstekende dag is om op de krater te wandelen, omdat het zeer rustig weer is. We lopen het pad af tot we niet meer verder kunnen en hebben hierbij kilometers zicht op de omgeving en de nabijgelegen kraters. Het is hiervandaan ook mogelijk om in 2 uur te voet naar de Teneguína te gaan. Wij beslissen echter om naar het zuidelijkste puntje van het eiland te gaan.

Zoutvelden

Op dit zuidelijkste plekje zijn een oude en een nieuwe(re) vuurtoren te vinden en zoutvelden. Voor we er zijn komen we eerst weer door kilometers en kilometers bananenvelden. Totdat we die van het ene op het andere moment achter ons laten en we in een wereld van uitgeharde lava terecht komen. Deze lavavelden zijn weer het resultaat van de kraters, die zich nu net boven ons in de bergen bevinden. Er groeit hier nog helemaal niets. Wel zijn er diverse strandjes te vinden, met, uiteraard, zwart zand. Bij de vuurtorens parkeren we onze auto en nemen we een kijkje bij de zoutvelden, waar uit het water van de Atlantische oceaan zout gewonnen wordt.

Binnenland

Hiermee zit ons bezoek aan La Palma er helaas weer op. Als we bij ons vertrek richting vliegveld gaan, maken we nog één laatste uitstapje. We beslissen door het binnenland richting Santa Cruz te rijden. Hiervoor rijden we via de westkant van het eiland eerst richting El Paso, waar we oostelijk afbuigen op de LP-3 en vervolgens nemen we de LP-301 voor een schitterende, groene route naar het recreatiegebied El Pilar. Hiervandaan is het nog een goed half uur rijden naar de kust, waar we uiteindelijk nog een paar uurtjes extra van La Palma mogen ‘genieten’ op het vliegveld, vanwege een vertraging van bijna 4 uur.