We leren Italiaans koken tijdens een kookcursus.

Maxime op reis: kookvakantie in Italië

Onder de noemer ‘Maxime op reis’ leest u regelmatig verhalen over de eigen reiservaringen van de redactie van MAX Vandaag. We gaan deze keer op kookvakantie in Italië!

Op locatie tussen Bologna en Toscane

We houden erg van Italiaans eten. Pasta, bruschetta, pizza, tiramisu, pesto, ga zo maar door. En omdat we ook graag in de keuken staan, besluiten we eens een kookvakantie te gaan doen. Wie online zoekt, komt er een aantal tegen in Italië. In Nederland zijn natuurlijk ook wel Italiaanse kookcursussen te volgen, maar een heuse kookvakantie spreekt ons ook erg aan.

We kiezen een kookvakantie uit die in de heuvels tussen Bologna en Toscane ligt. Hier verblijven we 1 week, waarbij we 3 dagen kookworkshops volgen en daarnaast nog lokale delicatessen bezoeken. Op de locatie zijn 7 appartementen, een hoofdgebouw waar de workshops zijn en een zwembad met uitzicht op de bergen.

De locatie in Italië.

Het zwembad met uitzicht op de bergen.

Het programma voor deze kookvakantie

De kookvakantie is normaal gesproken van zaterdag tot zaterdag, maar wij zijn tijdens een extra ingeplande week. Deze duurt van zondag tot zondag. Het programma is daarom iets aangepast. De organisatie biedt 3 verschillende kookcursussen aan. De 1e draait vooral om de Bolognese en Toscaanse keuken, met een paar uitstapjes. De 2e draait vooral om de lokale specialiteiten. En de 3e is alleen 2 weken in de herfst te boeken, want deze draait om truffels en paddenstoelen.

De kookvakantie die wij uiteindelijk volgen is een combinatie van 1 en 2. Op maandag, dinsdag en woensdag koken we, op donderdag gaan we naar een balsamico makerij en bezoeken we een wijngaard. Op vrijdag zien we hoe Parmezaanse kaas gemaakt wordt en op zaterdagavond gaan we nog uit eten.

Hier gaan we pasta leren maken.

De groepssamenstelling

De cursussen in de kookvakantie worden gegeven door chef Stefania en haar dochter Agatha. De groepsgrootte varieert van 16 personen tot aan 4. Wij hebben het geluk in een groep van in totaal 4 mensen te zitten. Zo krijgen we veel persoonlijke aandacht tijdens het koken en kunnen we veel zelf maken. In de groep zitten een moeder en dochter en zijn 2 vrouwen alleen. Het is zowel alleen als met bekenden leuk om deze kookworkshops te volgen. Er zijn momenten van samen zijn, maar er is ook tijd voor onszelf.

We gaan zelf pasta maken, helemaal met de hand

Op de 1e dag gaan we zelf pasta maken. Compleet met de hand, er komt geen machine aan te pas. Een flinke klus, waar een beetje spierballen bij nodig zijn. En vooral geduld, want het deeg moet vaak rusten. We maken sfoglia, een basis voor tagliatelle en tortelloni. Tagliatelle zijn de wat dikkere repen pasta en tortelloni is een gevulde pastasoort en wordt op een speciale manier vouwen. Bij deze 2 soorten maken we ook sauzen en we maken deze dag nog een Italiaans toetje: fior di latte.

Zelf pasta maken.Sfoglio deeg, om tagliatelle te maken

Tortelloni, ongekookt en gekookt.Tortelloni, gevulde pasta

Het toetje, fior di latte.Fior di latte

Op de 2e dag maken we bruschetta, spaghetti alla ‘chitarra’ met bijbehorende saus en cantuccini koekjes. De chitarra is een hulpmiddel, wat erg op een gitaar lijkt. Het is een constructie met snaren zoals een gitaar, waar het deeg op uitgerold wordt. Zo is gemakkelijk spaghetti te maken.

Verschillende soorten bruschetta.Verschillende soorten bruschetta

Spaghetti a la chitarra.Spaghetti a lá ‘chitarra’

De 3e dag staan pizza en tiramisu centraal. Wat we in de ochtend maken, eten we daarna zelf op tijdens de lunch. Elke kookdag is het een 4-gangen lunch, met bijpassende wijnen uit de buurt. Echte Italiaanse lunches, zoals we die vaak in films zien. Gezellig met elkaar aan tafel, met antipasti, een pastagerecht, nog een 2e gerecht en dan een toetje. ’s Avonds hoeven we niet veel meer te eten, zoals u zich misschien wel kunt voorstellen.

Eigengemaakte pizza.Zelf pizza maken in een echte steenoven

Goede temperaturen, maar het zwembad is nog te koud

Na de lunch op de kookdagen hebben we vrije tijd. Het weer klaart op in dit deel van Italië, waar even daarvoor nog veel regenval is geweest. Van de overstromingen is in de bergen niets te merken. De temperatuur wordt zelfs zo lekker dat we met een boek bij het zwembad kunnen liggen. Het water zelf is alleen nog wat te koud. Maar weinigen durven het aan om even te zwemmen.

Uitstapje naar een balsamico maker

Ook de uitstapjes in deze kookvakantie, naar de lokale specialiteiten, zijn erg leerzaam. Zo is de meeste balsamico die we in de supermarkt kopen helemaal geen officiële versie. Net zoals champagne is ook de echte balsamico een beschermde naam. Het moet in een speciale fles zitten, uit de juiste regio komen, met de juiste druif en minstens 12 of minstens 25 jaar op het vat gerijpt zijn, wil het aceto balsamico tradizionale di modena genoemd worden. Zelfs als het rijpingsproces gegaan is zoals hoort, maar het in een andere fles zit, mag het de officiële naam niet dragen.

Vaten met balsamico liggen hier te rijpen.

Uitstapje naar de Parmezaanse kaas fabriek

Datzelfde geldt ook voor Parmezaanse kaas. Ook hier zijn strenge regels verbonden aan wanneer kaas de naam Parmigiano Reggiano mag dragen. De Parmezaanse kaas wordt in ongeveer 300 fabrieken in de regio gemaakt. Daarbij mag een boer de melk van zijn koeien maar aan 1 locatie geven en zijn er strenge eisen voor de koeien. De kaas moet minstens 12 maanden rijpen, dan pas krijgt het de naam Parmigiano Reggiano. Anders is het gewoon kaas.

In de fabriek waar wij een kijkje mogen nemen, worden 100 kazen per dag gemaakt. En dat 365 dagen in het jaar. De opslag is dan ook groot, kunt u zich voorstellen. Rijen en rijen met grote ronde kazen. Van de vloer tot aan het metershoge plafond. Elke week worden de kazen omgedraaid, voor het rijpingsproces. Gelukkig doet een machine dat tegenwoordig, want de kazen wegen zo’n 40 kilo per stuk.

Zo wordt Parmezaanse kaas gemaakt.

Stapels Parmezaanse kaas.

Een recent gemaakte kaas.

De reis ernaartoe

Vol inspiratie en veel wijzer gaan we op zondag weer naar huis. De locatie is met het vliegtuig te bereiken via Bologna. Het is aan te raden om vervolgens wel een auto te huren, aangezien de kooklocatie in de bergen ligt. Het dichtstbijzijnde treinstation is 20 minuten rijden. Er is vervolgens wel een busverbinding, maar deze rijdt niet heel vaak. Zelf met de auto gaan kan ook. Vanaf Utrecht is het zo’n 1.300 kilometer.

Onder de noemer Maxime op reis leest u regelmatig verhalen over de eigen reiservaringen van de redactie van MAX Vandaag. Klik hier voor een compleet overzicht en meer reisverhalen.

(Bron en foto’s: Redactie MAX Vandaag)

Geef een reactie

Reacties (3)

    Jojo52 says:

    En wat is de prijs van dit snoepreisje?

      MAX Vandaag says:

      Beste Jojo52, bedankt voor uw reactie. Het is een beschrijving van de vakantie die de betreffende redacteur op eigen kosten gemaakt heeft. Dat geldt overigens voor alle Maxime’s op reis op onze website. Vriendelijke groet, webredactie MAX Vandaag

    E.C. says:

    Wat een duidelijk verslag van zo’n heerlijke reis!
    Zo krijg je meteen zin om je koffer te pakken.