Henkjan Smits over muzikaal 2021: klinkend werk van oude bekenden én nieuwe namen

Dit jaar begon met de hoop dat het jaar 2020 snel vergeten kon worden. 2020, het jaar waarin we kennis maakten met Corona en al haar negatieve gevolgen. Geen live-muziek meer en veel muzikanten die hun nieuwe albums uitstelden naar betere tijden. Hoewel veel artiesten door de aanhoudende coronapandemie nog steeds niet konden optreden, is er gelukkig wel veel nieuwe muziek uitgebracht. Heel goede, nieuwe muziek. MAX-dj en muziekkenner Henkjan Smits zet een aantal muzikale hoogtepunten van 2021 voor u op een rij.

“Allereerst kwam in april het album Surrounded By Time van Sir Tom Jones uit. Ter gelegenheid daarvan heb ik Tom Jones geïnterviewd. Dit ging via Zoom en was kort maar erg leuk om hem over het album en het leven zelf te spreken. Het album is een geweldige selectie van songs, die Tom Jones verzameld heeft in de loop der jaren. Covers waar Tom Jones en producer Ethan Johns hun eigen draai aan gaven.

In mei kwam John Hiatt met een nieuw album. Hem kun je kennen van het lied Have a little faith in me. John Hiatt beheert alle stijlen: van pop, via new wave naar rock & roll. Met dit album, getiteld Leftover Feelings, laat John Hiatt zijn country-kant horen. Wat meteen opvalt is het ontbreken van drums op dit album. Hij nam het op met zijn buurman Jerry Douglas en diens band. Bluegrass en country met de rauwe stem van John Hiatt.

Gelukkig is het niet uitsluitend werk van de vedetten. Waar ik ook erg blij van werd dit jaar, is het album If Words Were Flowers van Curtis Harding. Curtis Harding heeft een van de mooiste soulstemmen van zijn generatie. If Words Were Flowers is zijn 3e album en wordt de hemel in geprezen. En terecht. Ik heb hem toen het net uitkwam op repeat gezet en hij ging maar niet vervelen.
Het is een tijdloze lp van een man die graag een hommage brengt aan de soul van Motown. Maar hij gaat veel verder. We horen R&B, gospel, hiphop, garagerock en psychedelica. De titel vind ik al zo mooi en verwijst naar het advies van zijn moeder om vooral vaak bloemen te geven als je van iemand houdt.

In juli kwam er een bijzonder album uit voor iedereen die van seventies muziek zoals Steely Dan en ELO houdt. Ik heb het over het album Ecouté ça van de band Super db. Het is eigenlijk een best triest verhaal. De band werd steeds succesvoller en ging eindelijk een album opnemen. 1 maand voordat het uitkwam, overleed 1 van de 4 bandleden, toetsenist en mede-oprichter Matt Dibble. Gelukkig gaan ze wel door, want het is lekkere muziek voor een zwoele zomeravond. Wij draaien ze op NPO Radio 5 vaak.

Waar we in ons radioprogramma De MAX! ook aandacht aan hebben besteed, was het nieuwe album Fat Pop van ouwe rot Paul Weller. Paul Weller is bijna 50 jaar actief in de muziek. Van The Jam, via Style Council naar zijn solowerk. Ik vind hem, in alle stijlen, zo fijn om naar te luisteren. Zo ook dit album. Vol bijzonder goede liedjes in de pure pop-traditie. Qua stijlen schiet het alle kanten op. Van indierock naar soul, via funk naar reggae. Er staan zelfs dance-nummers op. Die vind ik minder interessant, maar dan is de melodie van het liedje weer zo goed dat je het graag helemaal beluistert.

Afgelopen zomer werd ik ook op mijn vakantieadres verrast door een nieuw album van Los Lobos, getiteld Native Sons. De meeste denken bij het horen van Los Lobos aan La Bamba uit de gelijknamige film uit 1987. Maar Los Lobos is zoveel meer. Het is een Tex-Mex-band, die zichzelf de afgelopen 45 jaar steeds verder heeft ontwikkeld. Zo bestaat hun repertoire uit rock ’n roll, rockabilly, soul, country, blues, folk en zelfs een beetje jazz. Dit album is een coverplaat met songs uit hun geboortestad Los Angeles als basis. Ook hier geldt, net als bij het Tom Jones-album, dat het geen inspiratieloze covers zijn. Nee, ze geven hun eigen draai eraan. Van Buffalo Springfield’s Bluebird via Sail On, Sailor van The Beach Boys tot het akoestische Jamaica Say You Will van Jackson Browne. Dit alles maakt het album tot een geweldige zomerplaat. Alleen de titelsong is een eigen nummer, maar dat past zo goed op dit album dat het niet eens opvalt dat het geen cover is.

En als we het dan over Jackson Browne hebben, dan wil ik zijn nieuwste album ook graag even onder de aandacht brengen. Dit album kwam uit op zijn 73e verjaardag. Laat dat nou net mijn 60e verjaardag zijn geweest, dus dat schept sowieso een band met deze singer-songwriter. Dit is zo’n man die al in de jaren 70 geweldige muziek maakte en nu nog steeds dat niveau weet vast te houden. Ook blijft zijn stem krachtig en bezield klinken. Hij is inmiddels dus 73 en maakt zich zorgen over de wereld en ziet duurzaamheid als menselijkheid. De titelsong Downhill From Everywhere gaat niet over het feit dat we aan de rand van de afgrond staan, maar over de enorme hoeveelheid plastic die we in de zeeën en oceanen dumpen, door niet na te denken.

Voyage van ABBA keek ik heel erg naar uit, maar valt me toch een beetje tegen. Niet dat het slecht is, integendeel, maar ik had spannendere liedjes verwacht. Dit doet me vooral terugverlangen naar de oude albums van ABBA en die zet ik dan maar weer op.

Ook op Nederlandse bodem is er veel fraais gemaakt. Ik beperk me tot 2 albums die het beluisteren meer dan waard zijn. Allereerst Happy in Hindsight van Bertolf. Een album met steengoeie nieuwe liedjes, die klinken als ware evergreens. Duidelijk geïnspireerd door de jaren zestig. Als 2 tip ik het in november uitgebrachte Playing By Ear van Yorick van Norden. Lekker tijdloze muziek met een sterke melodie.

Dan kwamen er nog 2 albums tegen het eind van dit jaar uit die we moeten beluisteren.

Allereerst het album An evening with Silk Sonic van Silk Sonic. Dit is een samenwerking tussen de 2 hedendaagse soul-artiesten Bruno Mars en Anderson .Paak, die meer tot de verbeelding spreken bij de generatie van mijn dochters. Maar deze combinatie doet weer zo ontzettend denken aan de soul uit de jaren 70, dat het toch een album voor jong en oud is geworden. Bij mij staat-ie op repeat en vervelen doet het niet.

En als laatste mag in deze lijst dit album niet ontbreken: 30 van Adele. Het langverwachte album gaat in zijn geheel over de scheiding van Adele en haar man en hoe ze het verwerkt samen met haar zoontje. Het is emotionele incontinentie, maar de liedjes zijn zo goed en Adele zingt het allemaal zo ontzettend vol soul, dat het ondanks de zware teksten een heerlijk album is om te luisteren.

Al met al kan ik concluderen dat we, ondanks het feit dat we nog midden in de corona-pandemie zitten, kunnen terugkijken op een geweldig muzikaal jaar met creatieve hoogtepunten. Nu maar hopen dat we volgend jaar al deze artiesten weer live op de Nederlandse podia mogen zien. Dan wordt 2022 muzikaal gezien een nog mooier jaar dan 2021 is geweest.”

Op 20 december 2021 is Henkjan Smits te gast bij Tijd voor MAX om over het muzikale jaar 2021 te praten. U ziet Tijd voor MAX elke werkdag rond 17.10 op NPO 1. Henkjan Smits hoort u elke werkdag tussen 18.00 en 20.00 uur in het radioprogramma De MAX! op NPO Radio 5.