Gehoorverlies

Gehoorverlies, aan deze tekenen herkent u het

Gehoorverlies is vaak een geleidelijk proces. Soms hebben mensen in de omgeving eerder door dat iemand moeite heeft met horen dan diegene zelf. Aan deze tekenen kunt u het herkennen. Bij uzelf of bij een naaste.

Langzaam proces

Vanaf een leeftijd van 30 jaar gaat het gehoor langzaamaan steeds meer achteruit. De hersenen passen zich steeds aan de situatie aan, waardoor het heel lang onopgemerkt kan blijven. Veel mensen vinden het bovendien moeilijk om toe te geven dat het gehoor verslechtert. De medische term voor gehoorverlies door ouderdom is presbyacusis. De leeftijd waarop het begint, verschilt en het is deels erfelijk. We bespreken hieronder een aantal veelvoorkomende tekenen van gehoorverlies.

Moeite om een gesprek te volgen

Bij gehoorverlies is het lastiger om een gesprek te volgen. Wat er precies gezegd wordt is onduidelijker. Zeker in een rumoerige omgeving is het lastig om alles te verstaan. Zoals wanneer meerdere mensen tegelijk praten of wanneer er achtergrondgeluiden te horen zijn, van bijvoorbeeld muziek. Hierdoor gaan mensen met gehoorverlies steeds harder praten, durven ze niet langer een telefoongesprek te voeren, of zetten zij het volume van de televisie of radio steeds harder.

Geluiden worden wisselend ervaren

Dat u sommige geluiden prima hoort, terwijl andere te zacht of juist te hard lijken, heeft te maken met frequenties. De frequentie is het aantal trillingen per seconde, uitgedrukt in Hertz. Mensen horen geluiden tussen de 20 en 20.000 Hertz. De mate van het gehoorverlies kan in elke frequentie verschillend zijn. In het geval van gehoorverlies door ouderdom worden vooral hoge stemmen en tonen minder goed hoorbaar. Harde geluiden kunnen zelfs als onaangenaam ervaren worden.

Bijgeluiden

Gehoorverlies kan samengaan met oorsuizen (tinnitus). Er zijn dan bijgeluiden te horen, zoals piepen, ruisen of brommen.

Geluiden slecht lokaliseren

Bij gehoorverlies is het soms lastig om in te schatten waar geluiden vandaan komen. Dat is niet alleen lastig, in bijvoorbeeld het verkeer kan dit ook gevaarlijke situaties opleveren.

Vermoeidheid en isolatie

Doordat luisteren meer inspanning en concentratie kost kan gehoorverlies voor vermoeidheid zorgen. Daar kunnen ook frustratie of stress bij komen kijken. Het kan namelijk problemen geven op het werk en wanneer u situaties liever vermijdt, zoals bijvoorbeeld een feestje.

Tijd voor een hoortoestel?

Slechthorendheid door veroudering is onomkeerbaar. Hoeveel uw gehoor verslechtert is niet te voorspellen. Er is ook weinig aan te doen om dit te beïnvloeden. Wel kunt u zorgen dat u voldoende rust neemt en geen verdere schade oploopt, door bijvoorbeeld uw gehoor tegen lawaai te beschermen. Ook zijn er aanwijzingen dat roken de kans op slechthorendheid vergroot. Heeft u te maken met 1 of meer van de symptomen die wij hierboven beschreven hebben, maak dan eens een afspraak met uw huisarts, om te bespreken of een hoortest of hoortoestel voor u een optie is.

Een hoortoestel kan de kwaliteit van leven verbeteren. Ze worden verkocht en ingesteld door een audicien. Bij een leeftijd vanaf 67 jaar kunt u ook naar een audicien zonder verwijzing van een huisarts of kno-arts. De huisarts of audicien kan u daarnaast zo nodig naar een kno-arts of een audiologisch centrum doorsturen, wanneer er specifieke aanpassingen aan het hoortoestel nodig zijn. De kno-arts of het audiologisch centrum kan uw gehoor namelijk heel precies meten en de audicien dan van advies voorzien. Ook voor andere hulpmiddelen, zoals bijvoorbeeld een wek- en waarschuwingssysteem of telefoon met versterker kunt u bij de audicien terecht.

Andere oorzaken van (tijdelijk) gehoorverlies

Niet alleen ouderdom veroorzaakt een slechter gehoor, er zijn ook andere zaken die van invloed kunnen zijn, zoals verkoudheid, een verstopt oor door oorsmeer, oorontsteking, een gescheurd trommelvlies, lawaai, verkalking van de gehoorbeentjes, bepaalde medicijnen en erfelijkheid.

(Bron: Thuisarts, Beter Horen, KNO medisch centrum, Schoonenberg. Foto: Shutterstock)

Geef een reactie

Reacties (5)

    InekeGF says:

    Wacht niet te lang. Je moet nl erg wennen aan het leven met een hoorapparaat. Op hogere leeftijd is dit veel moeilijker dan wanneer je wat jonger en flexibeler bent. Ik spreek uit ervaring in mijn omgeving!
    En…. je doet jezelf erg tekort door te lang in de ontkenningsfase te blijven zitten.

    Justme58 says:

    2 jaar geleden zat ik op de grens tussen wel of geen hoorapparaat. De KNO arts besloot dat ik wel baat zou hebben. Maar toen ik me zo verdiepte in de kosten schrok ik nogal. Ik wil namelijk wel een heel goed hoortoestel en dan wordt je eigen bijdrage vaak hoger. Dan wordt het moeilijk als je een inkomen hebt dat nog minder is als modaal.
    Mijn gehoorverlies wordt mede (niet alleen) veroorzaakt door tinnitus en dat maakt het alweer ingewikkelder.
    Verder heb ik een bloedhekel aan een smartphone. Ik heb er wel een maar wil niet dat een gehoorapparaat verbonden is met een telefoon die ik vaak niet eens bij me heb maar blijkbaar moet dat tegenwoordig.
    Dus vraag ik mensen die ik niet versta of ze het willen herhalen en thuis zet ik bij Nederlandstalige programma’s op tv een koptelefoon op.

      koelemaan says:

      Hallo ,Justme58′

      Met belangstelling je mail gelezen. Ik denk dat ik ervaringsdeskundige ben. 85 jaar en al ruim 25 jaar een hoorapp. Maar, mijn gehoor was op 12 jarige leeftijd aangetast..(langdurig met vriendjes in het IJ zwemmen, Vlothaven) Mijn ouders waren razend…(ik ben geboren met een absoluut gehoor) dat betekende dat elke melodie die ik hoorde direct kon spelen op mn viool/tje. Met 4 jaar kreeg ik vioolles. Alles veranderde toen ik een ooroperatie kreeg ..Gelukkig kon ik nog wel vioolspelen maar moest altijd voorzichtig zijn. Lang verhaal kort, rond mijn 60ste kreeg ik een hoorapp. Volledig vergoed door ziekenfonds. Later door zorgverzekeraar CZ..Ja, het was wennen . Het kostte mij een jaar. Inmiddels ben ik links volledig doof en rechts nog 40%. Afgelopen week ben ik erachter gekomen dat klassieke muziek luisteren afgelopen is. Geen auditieve app. kan mij nog helpen. Verdrietig maar ik heb een Sennheiserset voor TV en dat is grandioos. Zo tel ik altijd mijn zegeningen…en, als ik op straat een bekende tegenkom dan speel ik geen verstoppertje meer en liep door. Nu een animerend gesprek..Dank zij, jawel…..Specsavers…Dit is geen sluikreclame maar alleen een verwijzing dat je heel goed uit moet kijken wie je audicien is. Ik heb teveel verdriet gehad door, ondanks mijn chique Widex hoorapp. ik nauwelijks kon communiceren. Dus lieve Justme, ga als de wiedeweerga naar een goede KNOarts en naar een uitstekende audicien. Je gaat weer leven. En die tel. went oook. Heeerlijk als je kids je bellen op die vervl. GSM…en je kunt ze verstaan. En Whatsapp. is ook zo’n lekker medium…Heel veel succes, ik zal nog menig keer aan je denken…En zegen de hoorapparaten….

      Justme58 says:

      Beste Koelemaan,
      Wat een lieve reactie op mijn bericht. En ik zal uiteindelijk toch aan een hoorapparaat moeten geloven.
      U zegt dat een smartphone went. Ik heb er dus een, al jaren, dat was ook nodig voor mijn werk. Maar ik blijf het vreselijke dingen vinden. Ik heb ook what’s app, ook voor mijn werk o.a. maar dat is waar ik nog de grootste hekel aan heb. Dat dwingende piepje wat ik inmiddels bij de meeste contacten uit heb gezet. Ik reageer ook kort of niet want ik vind die toetsen te klein en er staat vaak iets heel anders dan ik in mijn beleving getypt heb. En dan al die andere dingen, de QR code dat je gevaccineerd bent en zo. En dat ik dus altijd maar bereikbaar moet zijn (vinden mijn man en kinderen) Dus nee, wat de telefoon betreft blijf ik erbij, niet nog meer dingen waardoor je de telefoon altijd maar bij je moet hebben en ook altijd op moet letten dat ie opgeladen is.
      Ik zit op de grens van wel of niet een hoorapparaat, dat was 2 jaar geleden dus nu zal ik denk ik over die grens heen zitten. De tinnitus heb ik zo lang als ik me kan herinneren, ik dacht als kind dat stilte niet bestond omdat je altijd wel iets hoorde, ik dacht dat iedereen dat had. Dat is misschien wel een geluk bij een ongeluk want ik ben dus gewend aan die piep in mijn hoofd. Dat gaan ze met een hoorapparaat niet wegkrijgen.
      Misschien ga ik een keer naar een goede audicien en daar is het volgende probleem, ik ben behoorlijk wantrouwig en denk dat al die mensen mij het duurste aan willen smeren en niet wat het beste is voor mij. Dus welke audicien kan je vertrouwen? U noemt Specsavers , misschien dat ik daar eens naar toe ga. Ik zal sowieso opnieuw naar de specialist moeten want zo’n verwijzing voor een hoorapparaat is maar een jaar geldig volgens mijn verzekering. Dus dan moet ik ook weer eigen risico betalen voor die paar minuten bij de KNO arts, want vorige keer stond ik binnen 5 minuten weer buiten (exclusief de gehoortest natuurlijk)
      Ik heb het gewoon niet zo heel breed en het beetje spaargeld wat we hebben wil ik niet helemaal opmaken aan artsen. Het is zo jammer dat je zo op kosten gejaagd wordt als je ouder wordt met de daarbij behorende kwalen.

    Alice van Rossum says:

    Tegen de 70 lopend merkte ik dat ik steeds vaker het volume op radio e/o tv harder zette, maar dat ik dan toch nog een hand achter mijn linker oor moest houden om beter, duidelijker te horen. Niet alleen gesproken tekst, maar ook muziek kon ik niet zo goed meer horen (en dan heb ik het nog niet over de vele keren dat ik mensen moest vragen iets te herhalen). Ook in een gezelschap werd het steeds lastiger om ´n gesprek te volgen. Mijn man had inmiddels ervaring met ´n hoortoestel voor beide oren, bediening etc. doet hij via zijn mobiele telefoon. Ik meldde me bij dezelfde audicien als waar hij al was. Daar werd vastgesteld dat ik vooral gehoorverlies heb in mijn linker oor en kreeg daarvoor een apparaatje aangemeten. Gewoon met batterijtjes, ik wilde niet hetzelfde als mijn man. Ik ben inmiddels al 2½ jr. heel blij met dit apparaatje, hoef niet meer in gesprekken om herhaling te vragen, kan beter gesprekken op radio en tv horen en geniet meer van muziek. Was ik maar eerder naar ´n audicien gegaan.
    Het lijkt of ik reclame maak, maar ik zou iedereen willen aanraden om vooral ´n hoorapparaat aan te laten meten als je gehoorverlies hebt. Je krijgt er heel veel voor terug. Sommige mensen voelen nog steeds schaamte om zo´n apparaatje te dragen, maar je draagt ook ´n bril als je zicht achteruit gaat, toch? En tegenwoordig zijn hoorapparaatjes bijna onzichtbaar. En in de meeste gevallen, afhankelijk van de mate van gehoorverlies en het apparaat, wordt aanschaf door de ziektekostenverzekeraar vergoed. Ik zou zeggen: doen, als het nodig is, zo gauw mogelijk. Idd doe je anders jezelf te kort.