Hulp uit eigen omgeving

Vragen om hulp uit de eigen omgeving werkt niet

Om de zorg voor ouderen en chronisch zieken op te vangen, zouden we meer gebruik moeten maken van ons eigen netwerk en de hulp van mensen uit onze directe omgeving. Volgens het vorige kabinet zou dit de ideale oplossing zijn. Maar in de praktijk blijkt dit niet te werken, zo blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Amsterdam voor Humanistiek. 

Keukentafelgesprekken

Sinds 3 jaar is de langdurige zorg en ondersteuning bij de gemeente komen te liggen. Om die langdurige zorg en ondersteuning in kaart te krijgen, zijn de zogenaamde keukentafelgesprekken ingevoerd. Tijdens zo’n gesprek bespreekt de patiënt met een wijkverpleegkundige of consulent van de gemeente wat zij zelf kunnen en hoe zij de omgeving daarin kunnen betrekken. Het doel is om de zorglast beter te verdelen over de wijkverpleging en het eigen netwerk. Maar in de praktijk werkt dit niet zo goed als gedacht.

Gesprekken leiden niet tot hulp

Het betrekken van de eigen omgeving lijkt niet zo eenvoudig. Van de 64 gesprekken waar de onderzoekers bij aanwezig zijn, leiden maar 3 keer tot hulp uit het eigen netwerk. En die hulp gaat niet verder dan het doen van een klusje en het meedenken met het oplossen van problemen. Tijdens 51 gesprekken is het de wijkverpleegkundige of consulent al snel duidelijk dat het gesprek niet leidt tot hulp uit de omgeving. Dit, omdat in veel gevallen al een behoorlijk beroep om die omgeving is gedaan alvorens men de hulp van de gemeente inschakelt.

Overbelasting

Naast de overbelasting van de omgeving, zijn er andere factoren die meespelen. Zo wonen niet alle mensen in het eigen netwerk in de buurt en vaak hebben ze zelf ook problemen. In sommige gevallen heeft de patiënt geen of nauwelijks mensen in het eigen netwerk. In veel gevallen zijn mensen ook terughoudend als het gaat om het inschakelen van familieleden. Ouderen vinden het vaak vervelend om afhankelijk te zijn van hun kinderen.

Nadruk op zelfredzaamheid

Volgens de onderzoekers gaat de overheid er ten onrechte van uit ‘dat alle mensen aan te spreken zijn op zogenaamde eigen kracht en anders wel op hulp van sociale contacten’. De nadruk ligt wat hen betreft te veel op zelfredzaamheid.

(Bron: NOS)

Geef een reactie

Reacties (2)

    oosterwijck says:

    In Belgie is zojuist een wetenschappelijk onderzoek afgesloten, waaruit blijkt dat dementie (gedeeltelijk) verminderd bij gebruik van een gehoorimplantaat. Dementerenden zouden weer veel meer geheugen hebben en veel zelfstandiger kunnen leven/wonen en weer deelnemen aan sociale activiteiten.

    Hanneman says:

    Eerst even een kleine correctie. U schrijft over hoe “het vorige kabinet enzovoort”. De situatie waarin wij ons allemaal bevinden is er een die al een aantal kabinetten duurt. Met het accent op de kabinetten geleid door Rutte. De door Rutte geschetste “ideale oplossing” is een door hemzelf bedachte voor een door hemzelf aangericht probleem. Al die halsstarrige hippe Ruttegetrouwen doen wel graag met hem mee maar niemand maakt mij wijs dat mensen als Dijkhof, Pechtold, Buma en Segers dit niet zien. Al die privileges opgeven en wérkelijk christen zijn? Opstaan tegen dit wanbeleid dat uw naasten leegtrekt? Evenmin kan ik mij voorstellen dat Hans van Mierlo D66 oprichtte om het te laten verworden tot wat het nu is. Medeaanstichter. Een sociale en gedragen samenleving brengen de oplossingen voor de zorgproblemen als vanzelf tot stand. Maar die waardevolle, mooie samenleving heeft plaatsgemaakt voor een prestatie en verdienmaatschappij. Iedereen aan de bak! Loopt u niet snel genoeg mee dan blijft u maar achter. Andermans problemen horen bij Anderman. Dus er is geen tijd om te mantelzorgen of zomaar een goede buur te zijn. Het is niet vreemd dat mensen er moeite mee hebben om hulp of ondersteuning te vragen. Diegene bij wie om hulp zou moeten worden gevraagd heeft dikwijls zelf al een hoop te doen. Zelfs de agenda’s van kleinkinderen zitten zo ongeveer potdicht. De verkilling en verzakelijking, die door de VVD in dit land tot gemeengoed is gemaakt, veroorzaakt dat zo’n scenario als wat Rutte zich voorstelt niet eens kán. De noodzakelijke hulp aan bij voorbeeld ouderen was er. Al een hele tijd. Met goed personeel. Voor thuis of, als het immers zo niet langer kan, in een voorziening. Het verhandelen van de zorg bleek, als voorspeld, het einde van de zorg. En Mark en Klaas lusten er wel pap van, zeker nu die dividendgrap lukt. Nou ja. Mosterd na de verkiezingen. Ook de volgende.