MAX Seniorencoach: ‘Zijn kinderen sluiten me buiten’

“Ik weet niet hoe zijn uitvaart is geweest. Ik was niet uitgenodigd!” Huilend vertelt ze haar verhaal aan de telefoon wat haar is overkomen. Haar vriend, waar ze 10 jaar een fijne relatie mee heeft, is overleden na een kort ziekbed. Ze heeft een redelijk goede band met zijn kinderen, denkt ze. Maar als hij door een ziekte ernstig achteruitgaat, verandert de relatie en wordt ze van veel beslissingen buitengesloten.

Achter gebleven met veel vragen

Als hij naar het hospice gaat, kan ze hem nog nauwelijks bezoeken. Als hij uiteindelijk komt te overlijden, mag ze hem nog een half uurtje zien om afscheid te nemen voor de kist sluit. Zorgvuldig heeft ze de weken ervoor samen met haar vriend zijn wensen op papier gezet over de uitvaart. Maar ze weet niet of die uiteindelijk ook zo zijn opgevolgd. En juist dat doet haar veel verdriet. Haar vriend is er niet meer en zij blijft achter met veel vragen.

‘Ik ben niet op zijn geld uit’

Ze vertelt hoe ze als weduwe haar vriend ontmoet op de kaartclub. Ze hebben het fijn. Ook hij heeft zijn partner een paar jaar eerder verloren. Ze blijven gewoon apart wonen, maar hun innige vriendschap zorgt er voor dat ze toch weer samen het geluk vinden. Dat het nu met zo’n afstand eindigt, maakt haar ontzettend verdrietig. Het haalt ook weer oud verdriet bij haar naar boven.

Ze vertelt krachtig dat ze denkt wel weer verder te kunnen. Ze heeft lieve mensen om haar heen  en ze weet dat ze ook weer haar vertrouwde activiteiten oppakt. Maar nu staat alles even helemaal stil. Ze weet niet wat ze fout heeft gedaan. Als ik doorvraag, vertelt ze eerlijk dat ze nooit echt een innige band met de kinderen van haar vriend kreeg, maar deze houding zag ze niet aankomen.  Hoe kon het dat de kinderen van haar vriend zich nu zo anders opstellen tegen haar? Het blijft haar bezighouden. “Als ze denken dat ik op zijn geld uit ben, dan is dat totaal ongegrond. Dat heb ik ook zo vaak gezegd!”

Oude emoties kunnen weer bovenkomen

Ik voel dat ik na ons gesprek ook even stoom moet afblazen. Het is al het zoveelste verhaal over buitensluiting waarover ik als coach word benadert. Het gebeurt mij iets te vaak. Natuurlijk weet ik dat er meer factoren mee kunnen spelen en dat er altijd 2 kanten aan het verhaal zitten.

Bij kinderen komen nu eenmaal soms oude emoties boven, als één van de ouders iets overkomt. Zeker als de andere ouder al niet meer leeft. Ze krijgen ineens zorgen om hun overgebleven ouder en dat kan hun terugbrengen naar oude patronen binnen het gezin. Hoe is de rol van deze ouder naar zijn of haar kinderen altijd geweest? Hoe is dat nu? Moet er nog iets uitgepraat worden? Over familierelaties zijn boeken volgeschreven en dat is niet voor niets.

Alles goed regelen

Maar toch… ik vraag me werkelijk af hoe het wederzijds inlevingsvermogen is in elkaars emotie. Hoe kan het dat je de nieuwe partner van je overleden ouder niet gunt om bij de uitvaart te zijn? Al vertrouw je op een goede harmonie, in de praktijk gaat het toch nog wel eens mis. Het is raadzaam om met elkaar het gesprek aan te gaan over later.  Een wilsverklaring op papier had deze mevrouw voor een hoop leed kunnen behoeden.

We spreken af over een weekje nog een keer verder te praten. Het helpt haar om alles even op een rijtje te krijgen.

Mieke Schouten schrijft over haar leven en over haar werk als MAX Seniorencoach. Komt u graag met haar in contact bel dan op werkdagen tussen 10.00 en 14.00 uur naar 035 – 677 0710 of neem online contact op.

(Foto ter illustratie: Shutterstock)