Jeanine Janssen: ‘Pas bij de aanschaf van een hoortoestel op voor misleiding!’
Publicatiedatum: 2 januari 2025
In Nederland hebben we een systeem waarin iedereen met een gehoorverlies van 35 decibel recht heeft op een vergoeding bij de aanschaf van een hoortoestel. 75 procent van de kosten krijgt u terug vanuit de basisverzekering. De overige 25 procent eigen bijdrage kunt u laten bijverzekeren via een aanvullende verzekering. Maar er zijn ook audiciens die adverteren met aanbiedingen dat zij de 25 procent voor hun rekening nemen.
5 categorieën
Toch krijgen we regelmatig berichten van mensen dat ze duizenden euro’s hebben moeten betalen voor hoortoestellen. In de meeste gevallen onnodig, als u het ons vraagt. Het systeem is zo gemaakt dat iedereen met gehoorverlies een gehoortest doet en een vragenlijst invult, waarin u aangeeft hoe goed u in verschillende situaties kunt horen. Daaruit komt een uitslag met welke hoortoestellen u goed zou moeten kunnen horen. Er zijn daarbij 5 categorieën. Hoe minder goed u hoort, hoe hoger de categorie waarin het toestel valt. Er zijn audiciens die vinden dat de toestellen in de 5 categorieën niet goed genoeg zijn. Zij zullen tegen u zeggen dat u een beter toestel krijgt buiten de categorieën. Die toestellen kosten vaak duizenden euro’s. En u krijgt er geen enkele vergoeding voor.
Eerst hoortoestel proberen
Het is dus zaak dat u de vragenlijst goed invult en dat u vervolgens binnen de categorie waarin u valt, toestellen gaat proberen. Mocht het echt zo zijn dat u niet goed kunt horen met een toestel binnen één van de categorieën, dan kan de audicien voor u een bijzondere zorgaanvraag indienen bij de zorgverzekeraar. Maar die zal geen kans van slagen hebben als u niet eerst verschillende toestellen binnen de categorie hebt geprobeerd. Kunt u bij de één niet slagen, dan is het ook raadzaam om het nog eens bij een ander te proberen. U mag overal voor niks de toestellen testen. Zo heeft de ene audicien bijvoorbeeld toestellen waarbij het geluid via de telefoon rechtstreeks in uw oor binnenkomt en de ander heeft dat weer niet.
Goed is goed genoeg
Laat u dus niet misleiden. Het gaat om uw gehoor en het goed mee kunnen doen in de maatschappij. En in 98 procent van de gevallen kunt u dat met de hoortoestellen binnen de basisverzekering. Houdt in uw achterhoofd dat audiciens veel meer geld verdienen aan toestellen die buiten de categorieën vallen, dan erbinnen. En als ze zeggen dat zij u (voor veel geld) een Rolls-Royce kunnen leveren, bedenk dan dat een (veel goedkopere) Volkswagen ook prima rijdt. Hebt u vragen, dan kunt u MAX Ombudsman uiteraard bellen op het nummer 035-677 55 11, elke werkdag van 10.00 tot 12.00 uur.
Jeanine Janssen heeft in 2013 samen met Rogier de Haan MAX Ombudsman opgericht. MAX Ombudsman maakt veel voorkomende klachten en georganiseerd onrecht zichtbaar. Daarnaast schuift Jeanine Janssen regelmatig aan in het programma Meldpunt en MAX vakantieman. Lees hier haar columns.
(Foto: Shutterstock)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Gelukkig heb ik deze niet nodig.
Draag 2 botverankerde toestellen.
Deze baha’s zijn volledig voor de verzekeraar.
Elke 5 jaar het nieuwste model
Het is een rustige dag in Hoor studio Habbekrats. Dankzij de media denkt iedere slechthorende dat een audicien een gemene verkoper is die er alleen maar is om het geld van hun rekening te trekken. MAX, bedankt, nu kan Sjon eindelijk eens zijn kasten opruimen, hier heeft hij genoeg tijd voor. Hij heeft zelfs nog tijd over!
Sjon klikt op verversen, het potje patience waar hij als afwisseling mee bezig is loopt uit op een fiasco. Hij zucht en kijkt om zich heen.
De winkel ligt er rustig bij. De tv bij het tafeltje waar de klanten kunnen wachten staat aan. Het geluid is alleen hoorbaar via de draadloze kinbeugel die naast de tv in zijn standaard staat. Op een bordje staat met grote rode letters: Wordt vergoed door de verzekering.
Sjon pakt zijn lege koffiemok en loopt naar het kleine keukentje achterin de winkel. Hij is wel toe aan een warme kop sterke koffie.
Weemoedig denkt hij terug naar de jaren dat mensen zich met hun eigen zaken bemoeiden. Dat zijn klanten blij waren met zijn eerlijke advies en niet zoals tegenwoordig wantrouwend.
Hij kijkt op de klok, tien voor tien.
De deurbel klinkt. In het keukentje begint een lamp te flitsen. In de winkel licht de presentatiewand van wek en waarschuwingssystemen op als een discotheek, zonder geluid. De dame die binnenstapt slaakt een verontwaardigde kreet.
Mevrouw Van de Bosch is een vaste klant. Sinds Sjon hier zijn winkel opende is zij bij hem klant. Een mopperpot, maar wel een trouwe klant.
‘Sjon, moet dat nou? Die lampen? Ik schrik mij elke keer weer het apezuur!’ Mevrouw Van de Bosch loopt met haar rollator verder de winkel in. Ze houdt het demobord wantrouwig in de gaten, verwachtend dat een van die nare flitsdingen op haar afduikt. Sjon lacht.
‘Goeie morgen mevrouw Van de Bosch. U bent mooi op tijd. Wilt u een kop koffie?’
‘Man! Koffie? Wil je me dood hebben. Als je dan zo nodig wat aan me kwijt wil, doe dan maar een glas water.’ Sjon knikt.
‘Zal ik nog even voorgaan? Kan ik uw jas ophangen?’
‘Sjon, ik ben oud hè, maar ik zit nog steeds niet in het gips en seniel ben ik ook nog niet. Ga jij nu maar dat glas water regelen.’
Vanuit de keuken hoort Sjon zijn eerste klant van die dag mopperend plaatsnemen in de kamer waar de intake en de gehoormeting plaats zal nemen.
‘Zo. Hoe gaat het met u?’ Sjon kijkt naar mevrouw en wacht geduldig af op haar reactie. Hij was op iets voorbereid maar niet op dit.
‘Ik heb MAX gekeken.’
‘MAX gekeken?’ Sjon kijkt mevrouw Van de Bosch vragend aan, hij voelt een zekere spanning zich vormen in de kamer.
‘Ja, MAX. Jullie zijn allemaal boeven! Jullie verkopen alleen maar dure hoortoestellen terwijl die goedkope dingen ook goed zijn. Jullie smeren de mensen ook nog allemaal troep aan die ze helemaal niet willen!’ hierbij kijkt mevrouw Van de Bosch even over haar schouder naar de flitslampen die nu niet flitsen. ‘Je moest je schamen!’
Sjon is stil, weet niet goed wat hij hier nu mee moet doen. Moet hij nu boos worden, gaan lachen of juist gaan huilen? Dan begint mevrouw Van de Bosch hartelijk te lachen. Het fragiele lijfje begint gevaarlijk hard door elkaar te schudden. Sjon raakt in paniek maar bedenkt; zolang ze geluid maakt gaat het goed.
‘Die kop van jou! Werkelijk kostelijk. Je hebt mijn hele dag weer goed gemaakt.’ mevrouw Van de Bosch veegt een traan van haar wang, ‘Weet je wat, smeer mij maar zo’n duur ding aan. Die goedkope zorgtroep werkt toch niet. Doe er maar twee, voor mijn andere oor ook een. En ik wil er ook van die pakketten bij, kan ik ook kosteloos terugkomen en krijg ik weer een lekker glas koud water van je. Ik kan toch wel een kleurtje kiezen? Rood, heb je dat ook?’ Mevrouw Van de Bosch ratelt maar door, Sjon is nog steeds een beetje in shock.
Een ruim uur later vertrekt mevrouw Van de Bosch, haar gloednieuwe hoortoestellen netjes weggefrommeld onder haar grijze lokken.
‘Tot volgende week Sjon. Moet ik dan betalen of is dat nog niet nodig?’
‘U mag volgende week betalen. Áls u tenminste tevreden bent.’
‘Oh, maar dat ben ik nu al! Ik hoor de klok daar tikken en er schijnt een ambulance aan te komen. Allemaal dingen die ik met dat zorgding niet te horen kreeg.’ Mevrouw Van de Bosch draait zich met rollator en al om in de deuropening. ‘Je moet je niet zo op laten fokken. Die knakkers van MAX hebben er de ballen verstand van. Het is vast weer zo’n net afgestudeerd journalistje met oogkleppen op die alleen maar voor een gemakkelijk stukje sensatie gaat.’ Mevrouw Van de Bosch kijkt Sjon nu serieus aan en wijst met een knokige vinger in zijn richting. ‘Jullie doen prima werk. Gewoon lekker blijven doen!’
Sjon kijk naar zijn beeldscherm. Zijn hand glijdt over zijn wang, daar waar hij net nog een natte, plakkerige, kus had gekregen van zijn eerste klant van die dag.