Jan Slagter: ‘De wereld op z’n kop’

Ik weet niet hoe het met u is gesteld, maar de laatste tijd vraag ik me met enige regelmaat in gemoede af of de wereld soms gek is geworden. Elke dag word je wel geconfronteerd met absurde situaties, de ene nog bizarder dan de andere.

Het meisje met de parel

Ik schrijf dit na het kijken van het Achtuurjournaal van 27 oktober 2022. Daarin een uitgebreide reportage over het Mauritshuis, waar die middag 3 klimaatactivisten het beroemde schilderij van Vermeer Het meisje met de parel belaagden met lijm en tomatensaus. Het was de zoveelste daad van vandalisme – of moet je spreken van ‘terrorisme’ – waarmee we als televisiekijkers en krantenlezers worden geconfronteerd.

Op de tafel bij Beau

Wordt de ene dag aardappelpuree tegen een schilderij aangegooid, de andere dag lijmt een activist zich vast aan de talkshowtafel van Beau. Het was geen al te sterke lijm, zo bleek toen tijdens een reclamepauze de man onder luid protest met tafel en al – als een soort Aladdin op een vliegend tapijt – de studio werd uitgedragen en uiteindelijk op de grond belandde.

Sympathiek of niet

Ik ben bang dat we nog lang niet aan het eind zijn van deze reeks aanslagen op weerloze kunstwerken. Je kunt vinden wat je wilt van de denkbeelden en idealen van de activisten, ermee sympathiseren of niet. Persoonlijk vind ik ook dat we de klimaatcrisis serieus moeten nemen en maatregelen om de opwarming van de aarde en het uitsterven van planten- en diersoorten tegen te gaan moeten stimuleren.

Weinig effectief

Maar is er nu werkelijk iemand van de mensen achter deze ‘Extinction Rebellion’ groep, die bij zijn gezonde verstand meent dat door dit soort acties de mentaliteit van de wereldbevolking een ommezwaai maakt? Welke burger overweegt na het zien van de aanval op de Zonnebloemen van Van Gogh of Les Meules van Claude Monet: misschien moet ik morgen toch maar eens de trein nemen in plaats van de auto?

Belonen met aandacht

Mensen – ook in mijn omgeving – worden alleen maar boos op de demonstranten. Hun acties missen hun doel en werken juist averechts. In plaats van het beoogde ‘Bescherm onze aarde’ is het: ‘Blijf van onze kunst af!’. De vraag is overigens of je de activisten vervolgens wel moet uitnodigen om tijdens een talkshow hun visie toe te komen lichten. Het wekt de indruk alsof je als tv-programma hun kwalijke praktijken beloont door er extra aandacht aan te schenken.

Grootschalige manipulatie

Wie er ook alles aan doet om in de aandacht te komen is Thierry Baudet. De organisatie van de NS Publieksprijs moest de online verkiezing van het populairste boek van het jaar afgelasten nadat aan het licht was gekomen dat er op grote schaal was gemanipuleerd met de stemmen. Aanhangers van Baudet hadden vele duizenden e-mailadressen van willekeurige Nederlanders gekaapt en uit hun naam een stem uitgebracht op Baudets boek Het Coronabedrog. Menigeen werd in de mailbox verrast met een bevestiging van zijn of haar stem op Baudet, terwijl er helemaal niet of juist op een ander boek was gestemd. Uiteraard stevende het boek van Baudet af op een overwinning, wat de politicus aanzette tot een oproep om ‘de onderste steen boven’ te krijgen. Want hij voelde zich tekortgedaan nu de prijs aan zijn neus voorbijging.

Een ‘Trumpje’

Weet u nog, Donald Trump die klaagde dat hij de Amerikaanse presidentsverkiezingen had verloren doordat zijn tegenstrever Joe Biden zou hebben gefraudeerd? Achteraf bleek dat het juist Trump was geweest die druk had uitgeoefend op autoriteiten om fraude te plegen bij de hertellingen. Zo zagen we Baudet dus een ‘Trumpje’ doen. Wat u zegt: de wereld op z’n kop!