De sportcolumn: welke ‘remontada’s’ en comebacks in de sport zijn nou succesvol?

Voetbal, wielrennen, Formule 1, hockey, schaatsen, atletiek, rugby: de ware sportliefhebber heeft elk weekend wel genoeg om van te genieten. Maar waar moeten we nu echt voor thuisblijven? Onze analisten Robbert en Hein blikken op deze plek vooruit op het sportweekend. Kersvers Athletic Bilbao-fan Hein keert terug na 2 weken afwezigheid, na meer dan verdienstelijk te zijn vervangen door Sharmila.

Wie zijn de comeback kids van Ajax en FC Utrecht?

Hein: Daar ben ik weer, Robbert. Veilig en wel teruggekeerd uit Bilbao en verre omstreken. Maar ik ben lang niet de enige comeback kid, geloof ik.

Robbert: Mag ik Anton Gaaei van Ajax na zijn wondergoal tegen FC Utrecht ook zo noemen? Vorig seizoen was hij nog de grote schlemiel van het leger aan zomeraankopen van de de inmiddels ontslagen Duitse technisch directeur Mislintat. In augustus was hij al de man van de beslissende strafschop in de penalty shootout tegen Panathinaikos in de Europa League. Gaaei is definitief terug, alhoewel hij verdedigend nog wel wat steekjes laat vallen, zoals bleek bij de gelijkmaker van Utrecht (2-2) in de slotminuten.

Hein: Sowieso was Ajax-FC Utrecht, een midweekse Eredivisie-topper, één groot remontada-duel vol symboliek. Nog niet zo lang geleden stonden beide clubs samen onder de degradatiestreep, nu zijn ze de nummer 2 en 3 van Nederland. En naast Gaaei – wat een wereldgoal heeft hij gemaakt in deze wedstrijd – wil ik graag FC Utrecht-routinier Jens Toornstra benoemen.

Robbert: Toch één van de sympathiekste voetballers op de Nederlandse velden.

Hein: Zeker weten. En misschien is hij ook wel dé comeback kid van de Nederlandse velden. Inmiddels is Toornstra al 15 jaar actief in de Eredivisie, talloze keren op de bank beland, maar hij komt altijd weer bovendrijven, zonder te klagen. Maar helaas is niet elke comeback even succesvol. Neem bijvoorbeeld kersvers ski-Nederlander Marcel Hirscher (foto)…

Komt ‘onze’ skilegende Marcel Hirscher ooit nog terug op topniveau?

Robbert: Hirscher was nauwelijks aan zijn veelbesproken comeback begonnen, toen hij deze week in de training zijn kruisband van zijn linkerknie afscheurde. Zou hij hiermee zijn terugkeer definitief afblazen? Of denk je dat hij zich toch nog op tijd kan herstellen voor de Winterspelen van Milaan in 2026? Daar gaat onze zekere skimedaille, dacht ik nog bij het lezen van het nieuws.

Hein: Zo blij als we waren toen hij voor Nederland uitkwam, zo teleurgesteld zijn we nu. Want hoe ongelooflijk goed Hirscher ook is, het is een loodzware opgave om na zo’n kruisbandblessure terug te komen op topniveau. Een misschien wel hoopgevend feitje: Hirscher is net zo oud als Jens Toornstra (35 jaar)… En zelfs 5 jaar jonger dan het Amerikaanse fenomeen Lindsey Vonn, die zich ook weer op de piste meldt. Wielerwonderkind Remco Evenepoel is een stuk jonger, maar mag zich opmaken voor de zoveelste comeback in zijn sportieve carrière.

De mooiste comebacks op 2 wielen

Robbert: Ja, hè alweer. Vorige jaar ook al. Toen was hij betrokken bij die grote val in de Ronde van Baskenland met bijna alle toprenners erbij.

Hein: Ja, dat was begin april. Maar sindsdien zijn we een podiumplek in de Tour de France, 2 gouden olympische medailles en een wereldtitel verder… Over indrukwekkende comebacks gesproken! 4 jaar geleden heeft Evenepoel (nog altijd maar 24) al een horrorcrash in een Italiaans ravijn moeten doorstaan, deze week is hij in volle vaart tegen een openzwaaiende deur van een postbus geknald.

Robbert: Oei, pijnlijk, dat heb ik ook weleens meegemaakt op de racefiets op de boulevard in Zandvoort na de GP. Tjonge, wat een buiteling je dan maakt, wil je niet weten.

Hein: Maar jij bent er toch ook weer helemaal bovenop gekomen toch? Hoe dan ook, Evenepoel moet noodgedwongen aan een volgende remontada gaan werken. Ik hoop van harte dat hij ook deze keer ijzersterk terugkomt, zeker ook voor de gemoedsrust van de onvoorzichtige postbusbestuurster.

Robbert: Nóg een comeback in het wielrennen – niet letterlijk maar wél inhoudelijk – die me recent serieus opviel, is die van Ceylin del Carmen Alvarado. De Nederlandse veldrijdster met de naam als een operatitel is een aantal jaar niet zo top geweest als in 2020. Dat was het jaar waarin ze wereld- en Europees kampioen werd. Dit seizoen heeft ze ineens zomaar al 6 (!) crossen gewonnen. Maar omdat ze nu wel ‘in het rood’ zit, heeft haar ploeg Fenix-Deceuninck haar eventjes moeten afremmen. Over een week maakt ze haar comeback weer in de Wereldbeker van Namen.

Hein: En vergeet je er dan niet eentje, Robbert? Een comeback à la Lance Armstrong in 2009?

Robbert: O ja, volgend voorjaar krijgen we de échte comeback in het wegwielrennen van Anna van der Breggen, de olympisch kampioen van Rio 2016.

Hein: Heel bijzonder inderdaad, na 3 jaar actief te zijn geweest als ploegleider. En ik sluit ook helemaal niet uit dat Van der Breggen vrolijk doorgaat met waar ze in 2021 is gebleven: winnen. Aan de andere kant, niet elke comeback is een garantie op succes. Heb je Mike Tyson laatst zien boksen tegen Jake Paul, om maar eens iemand te noemen?

Van Mike Tyson tot Maurice Steijn

Robbert: Dat was vooral doorgestoken kaart, als je het mij vraagt. Maar om daar echt zeker van te zijn, haperde mijn beeld op Netflix net iets te veel. Ik denk wel dat onze Jutta Leerdam haar Jake wel in 1 klap zou vloeren met haar aanwezigheid. En dat moet je dan weer wel letterlijk zo opvatten.

Hein: Nog eentje dan?

Robbert: Na die laatste suffe interland in de Nations League tegen Bosnië-Herzegovina voorzie ik nog een comeback van de naar Brazilië uitgeweken Memphis in Oranje. Wat jij, Hein?

Hein: Jens Toornstra heeft in 2017 zijn laatste interland gespeeld. Kijk dus niet vreemd op als hij ook weer in Oranje opduikt… Zeg ik met een knipoog.

Robbert: Vooruit Hein, nog 1 allerlaatste dan!

Hein: Dan ga ik voor Maurice Steijn. Hij mag bij Sparta revanche nemen voor zijn mislukte avontuur bij Ajax, waar hij Anton Gaaei en de zijnen niet bepaald aan de praat kreeg. Net als 2 jaar geleden is het aan hem om de Spartanen uit het degradatiemoeras te sleuren. Toen lukte dat op wonderbaarlijke wijze in de laatste 4 speelrondes, nu heeft hij iets langer de tijd voor deze opdracht. Zaterdag wacht NAC, een andere oud-werkgever van Steijn, die na 5 magere jaren en een totaal onverwachte promotie bezig is aan een indrukwekkende comeback op Eredivisie-niveau. En zo kunnen we bezig blijven.

Robbert: Volgende week is het onze eigen comeback op deze plek. Fijn weekend!

(Foto: Johann Groder/APA-AFP)