Maxime op reis: Zuid-Frankrijk en de Côte d’Azur

Onder de noemer ‘Maxime op reis’ leest u regelmatig verhalen over de eigen reiservaringen van de redactie van MAX Vandaag. We reizen deze keer naar het zuiden van Frankrijk, waar we langs de kust vanaf de Italiaanse grens richting de Spaanse grens rijden, met onderweg onder andere de Côte d’Azur en plaatsen als Orange en Carcassonne.

Menton

Aangezien we onze vakantie in Nederland met de auto starten, hebben we er zoals u zult begrijpen al een reisje op zitten, voor we in het Zuiden van Frankrijk aan komen. Via Zwitserland (Montreux) en Italië (Turijn en San Remo) gaan wij bij Menton de Franse grens over. Dit pittoreske plaatsje ademt zowel een Franse als een Italiaanse sfeer, maar is dan ook de scheidslijn tussen de Côte d’Azur en de Italiaanse bloemenrivièra.

Monaco

Nog maar net in Frankrijk aangekomen, staat er alweer een ander land op het programma, Monaco. Na Vaticaanstad het kleinste land ter wereld, maar alles wordt er groots aangepakt. Althans als het om groots vertoon gaat. Dus dikke auto’s, grote jachten en kapitale villa’s. Helaas vindt er precies een groot event plaats in de haven, waardoor witte tenten het zicht grotendeels wegnemen, maar er blijft genoeg te zien. Natuurlijk lopen we ook langs het casino in Monte Carlo, waar het een af en gaan is van de meest dure bolides. We zouden hier wel eens willen zijn als de Grand Prix er gereden wordt!

Uitzicht op Monaco vanuit La Turbie

Het casino

Gorges du Verdon

Vandaag trekken we het binnenland in voor een stuk natuurlijk schoon, de Gorges du Verdon. Dit gebied wordt ook wel de Franse ‘Grand Canyon’ genoemd. Vanaf ons hotel in Cannes leidt een mooie route door de bergen ons naar onze eerste stop, het plaatsje Castellane. Dit ligt aan de voet van een 180 meter hoog rotspunt, met bovenop de kerk Notre Dame du Roc uit 1703. Het dorp stikt van de gezellige terrasjes en lekkere bakkertjes, dus met een gevulde maag vervolgen wij onze weg.

Langzaam maar zeker wordt de weg steeds steiler en smaller. Wat opvalt is dat het aantal auto’s met Nederlandse nummerborden erg hoog is. Aan het einde van de kloof valt ons oog op het azuurblauwe water van het prachtige meer Lac du Ste-Croix. Vervolgens staat Moustiers Ste-Marie op het programma. Dit dorp ligt aan de rand van een groot ravijn en boven op de rots staat een kapel uit de 12de eeuw. Over het ravijn is een ketting gespannen met in het midden een goudkleurige ster. Volgens de legende is die er ooit door een kruisvaarder opgehangen. De huidige ster stamt in elk geval uit 1957. Helaas slaat vervolgens het weer om en de rest van de route terug rijden we in de regen, maar nog steeds blijft het gebied prachtig om te zien.

De gouden ster, hij hangt er echt.

Saint-Tropez

Vanuit ons hotel bij Cannes gaan we op weg naar Frejus, St. Tropez en Aix-en-Provence. Via een mooie binnenweg door de bergen komen we een kleine 40 kilometer verderop in Frejus aan, waar we de overblijfselen van de Romeinse bezetting bekijken. Vervolgens beslissen we om binnendoor verder te rijden naar Saint-Tropez en zoals te verwachten viel hebben meer mensen dat idee. Zodat we in een heel traag tempo kunnen genieten van de blauwe lucht en de ronddobberende boten op de azuurblauwe zee. Eenmaal bij de stadsgrenzen aangekomen vinden we eenvoudig een parkeerplek en lopen we via het gebouw waar Le Gendarme de Saint-Tropez met Louis de Funes is opgenomen richting de kern van dit fotogenieke stadje. Ook hier vergapen we ons weer aan de vele luxe en dure jachten. Na een verlate lunch gaan we op weg voor het laatste stuk van onze route van vandaag, naar Aix-en-Provence, bekend om zijn fonteinen. We hebben inmiddels geleerd dat haast hebben hier absoluut geen zin heeft, maar kiezen toch maar voor een kortere route, buiten de ergste drukte van de kuststrook.

Le Baux-de-Provence

We verlaten de kust om een bezoek te brengen aan Le Baux-de-Provence, het grootste fort in de Provence. Het stamt uit de 10e eeuw, maar tot in de 14e eeuw is er nog bijgebouwd. Naast een kasteel, verschillende kerkjes en een burcht zijn er ook karakteristieke straatjes te vinden, met huizen en winkeltjes. Het is af ten toe een flinke klim, maar gelukkig zijn er ook genoeg terrasjes waar een verkoelend drankje gedronken kan worden. Ons advies: ga in drukke periodes vroeg op de dag. Het is er dan nog rustig (en koeler) en u kunt dicht bij de ingang parkeren. Als wij vlak voor de lunch vertrekken zien we dat er inmiddels vele auto’s bij gekomen zijn, die bergafwaarts geparkeerd staan.

Via Arles, waar we de Romeinse Arena en het Romeinse theater bezoeken gaan we op weg terug naar Aix-en-Provence, maar omdat we de smaak te pakken hebben pikken we ook Nîmes en Marseille nog ‘even’ mee. We hadden beide bestemmingen niet willen missen, maar eerlijk gezegd is het eigenlijk niet aan te raden dit allemaal in 1 dag te doen…

Nîmes

Van Orange naar Avignon

We hebben niet zoveel geleerd van de vorige dag en dus ligt er weer een hele verlanglijst met to-do’s klaar. Te beginnen met Orange. We parkeren in de buurt van 1 van de best bewaarde Romeinse gebouwen in Frankrijk, het theater. Het is daarnaast ook 1 van de 3 Romeinse theaters in de wereld waarbij de gehele muur nog overeind staat. Een muur van maar liefst 103 meter lang en 36 meter hoog in dit geval. Orange heeft ook een Nederlands tintje, want de Oranjes hebben hun naam er aan te danken.

Via de wijnstreek Chateauneuf-du-Pape rijden we naar onze volgende bestemming. We wanen ons even terug in Toscane en bezoeken de resten van het kasteel en de wijnkelder die erbij gelegen is. De prijzen van de wijnen beginnen hier bij 25 euro en lopen dan heel snel op.

Pont du Gard is het volgende Romeinse bouwwerk dat op ons lijstje staat, een aquaduct dat in de eerste eeuw na Chr. door de Romeinen gebouwd is om Nîmes van water te voorzien. Mooi om te zien hoe vernuftig het systeem ooit in elkaar gezet is.

Gelukkig is erna nog genoeg tijd over om naar onze laatste bestemming van de dag te rijden, Avignon. Vanaf de 13e eeuw de plek waar de pauzen (in plaats van het Vaticaan) enkele eeuwen verbleven. Het paleis van de pauzen is nog steeds te bezoeken en omdat we een jaar eerder in Vaticaanstad geweest zijn, zijn we benieuwd hoe het er hier uit ziet. Buiten ademt het gebouw ‘middeleeuwen’ en binnen is alles nog in oude staat. Natuurlijk wandelen we ook nog over de brug uit het beroemde liedje Sur le pont d’Avignon. Althans tot de helft dan, want meer is er niet van over.

De Camargue

Vandaag gaan we op zoek naar wilde paarden, flamingo’s en stieren in het waterrijke natuurgebied de Camargue. Het gebied heeft te maken met de werking van zowel zoet als zout water en de diversiteit aan planten en dieren is daardoor groot. Het is ook 1 van de weinige plaatsen in Europa waar duizenden flamingo’s bij elkaar te vinden zijn. Helaas zien we er tijdens ons bezoek niet zoveel, maar de weinige die we zien waarderen we des te meer. Van het Camargue-paard zien we er een stuk meer. Ze leven in halfwilde kuddes en behoren tot 1 van de oudste paardenrassen. Ze worden vooral gebruikt bij het drijven van stieren. Die stieren worden weer gebruikt voor de (gelukkig niet bloedige) stierengevechten in de arena van onder andere het toeristische plaatsje Saintes Maries sur la Mer.

Carcassonne

We zijn weer toe aan een dagje terug in de tijd en gaan op pad om de Middeleeuwse stad Carcassonne te bezoeken. Dubbele muren en vele verdedigingstorens maken duidelijk dat deze vestingstad in het verleden niet van ongenode gasten hield. Eenmaal binnen bezoeken we eerst het kasteel en lopen we vervolgens over de oude stadsmuur, waarvandaan we een mooi uitzicht op de omgeving hebben. Het mag dan misschien niet allemaal authentiek zijn (want er is flink gerestaureerd), maar Carcassonne maakt in elk geval indruk op ons! Het staat dan ook niet voor niets sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Onze vakantie in het zuiden van Frankrijk zit er hiermee op, maar de vakantie op zich is nog niet voorbij. We gaan nog een goede week naar Parijs, maar dat leest u een andere keer in Maxime op reis!