Hoe werkt de Europese Unie?
Publicatiedatum: 22 mei 2019
Donderdag 23 mei 2019 mogen we naar de stembus om te stemmen voor de Europese Verkiezingen. De verkiezingen beginnen op donderdag en lopen vanwege de omvang van de verkiezingen door tot en met zondag 26 mei. Maar over wat de Europese Unie eigenlijk allemaal voor ons doet, bestaat nog veel onwetendheid. Om u op weg te helpen, hieronder een aantal punten over de Unie.
Stemverdeling
De Europese Verkiezingen behoort tot de grootste verkiezingen ter wereld. In totaal gaat het om ruim 370 miljoen mensen die mogen stemmen. Voor de weging van een stem is systeem waarbij de stem van kleinere landen zwaarder weegt dan die van grote landen. Anders zouden lidstaten als Cyprus en Malta (6 zetels) niets te vertellen hebben en Frankrijk en Duitsland (96 zetels) oppermachtig zijn. Nederland zit met 26 zetels er tussenin. In verhouding zijn er voor ons voor een zetel minder stemmen nodig dan bijvoorbeeld voor Duitsland. Nederland is behoorlijk goed vertegenwoordigd in het Europarlement, wat overigens niet wil zeggen dat we daardoor automatisch meer invloed- of te zeggen hebben. Dat hangt weer af van de (dossier)kennis van de parlementariërs. Het gaat er dus niet om hoeveel mensen ons vertegenwoordigen in Brussel, maar vooral wat ze kunnen en wat hun kennis is.
Europese Commissie en Europese Raad
Naast het parlement is er nog een aantal belangrijke instituten in de Europese Unie: de Europese Commissie en de Europese Raad. De Commissie staat onder leiding van Jean-Claude Juncker en uit elk lidstaat 1 vertegenwoordiger. Uit Nederland is dat Frans Timmermans. Zij beheren het geld doen wetsvoorstellen. De Europese Raad staat onder leiding van Donald Tusk. In deze raad zitten de staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten, dus ook premier Mark Rutte. Niet één van deze instituten is belangrijker dan de ander. Zonder gezamenlijke toestemming gebeurt er niets.
Kiezen
De leiders van de Europese Commissie en Europese Raad worden niet gekozen. Waarom zult u zich afvragen. Dat is behoorlijk ingewikkeld, maar het komt er hier op neer dat de Europese landen te weinig met elkaar gemeen hebben. Daarnaast zou de stemverdeling ook niet eerlijk zijn aangezien er bijvoorbeeld in Duitsland meer mensen wonen dan in Nederland. Kiezen gaat nu als volgt: de Europese Raad stelt een kandidaat-Commissievoorzitter voor. De leider van de Europese Raad wordt gekozen door de 28 premiers. Vervolgens keurt het Europees Parlement deze persoon goed (of niet). De voorzitter van het parlement, degene die de vergadering voorzit en het gezicht is van het parlement, wordt ook gekozen. Diegene heeft een zittingstermijn van 2,5 jaar, dus daar zijn er 2 van per regeerperiode. De voorzitter wordt gekozen door het parlement.
Wat kost dat?
Wat een Europarlementariër verdient is geen geheim. Een parlementslid verdient 8.757,70 euro bruto per maand. Daar blijft na aftrek van alle belastingen en bijdragen 6.824,85 euro van over. Dit salaris staat zo goed als gelijk aan het salaris van een parlementslid in Nederland. Naast een het salaris hebben Europarlementariërs recht op een aanvullende onkostenvergoeding van 4.513 euro. Deze vergoeding is bedoeld voor een kantoor en medewerkers in het thuisland, maar kan ook gebruikt worden voor representatie, krantenabonnement en telefoonkosten. En wordt er vergaderd in Brussel of Straatsburg, dan hebben de parlementsleden recht op een vergoeding van 320 euro voor een hotelovernachting, maaltijden en overige kosten. Ze hebben geen recht op een auto met chauffeur, maar de reiskosten worden ook vergoed. Er wordt in ieder geval maandelijks vergaderd in Straatsburg.
Verdeelsleutel
Voor de verdeling van het geld is verdeelsleutel opgesteld. De rijkere landen betalen meer geld. Nederland draag dus meer bij aan de EU-begroting dan dat we terugkrijgen. De EU wil hiermee bewerkstelligen dat de verschillen in rijkdom tussen de lidstaten niet groter wordt. De hoogte van onze bijdrage hangt af van het nationale inkomen. Het is zelfs zo dat als de economische groei van een land achteraf groter is, dan komt er een naheffing. Maar het kan ook tegenvallen en dan gaat de afdracht omlaag.
De euro
Sinds de invoering van de euro is alles duurder geworden. Of dit daadwerkelijk door de euro komt, is nog maar de vraag. Sinds de invoering in 2002 zijn de prijzen gemiddeld met 1,89 procent gestegen. Dat is lager dan de stijging in de jaren daarvoor. Toen was dat gemiddeld 2,61 procent. Voor sommige boodschappen betaalt u tegenwoordig wel degelijk veel meer. Zo is een doos eieren met gemak ruim een euro duurder geworden en betaalt u voor een biertje in de kroeg ook ruim een euro meer. Daar tegenover staat dat bijvoorbeeld champignons en komkommers goedkoper zijn geworden. Daarvoor betaalt u nu minder dan 16 jaar geleden.
Toekomst
Over hoever de samenwerking moet gaan, is men nog verdeeld. Maar de Europese Unie zal nooit een superstaat worden die alles beslist vanuit Brussel. Dat is naast onuitvoerbaar, ook niet wenselijk en de lidstaten staan dit niet toe. Samenwerken is belangrijk, maar het opheffen van de individuele lidstaat is geen optie. Nederland is altijd tegen al te veel macht in Brussel geweest. Samenwerken alleen waar nodig. Onlangs heeft de Tweede Kamer daarom voor een motie gestemd waarin ze het kabinet oproepen uit het Europees verdrag te schrappen dat we streven naar een een steeds inniger samenwerking.
Lees ook: Dit regelt het Europees Parlement óók voor u.
(Bron: AD)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Een parlement, een commissie en een raad. Het kan niet op. Maar als je een Europees controleblok wilt instellen om de bevolking te knechten, moet je de politiek warm maken met banen, veel banen, goed betaalde banen. En om de verschillende landen te vrede te stellen, moet je op verschillende plekken vergaderen, Brussel en Strasbourg, via versa. En daarnaast door geheel Europa in alle landen regelmatig bijeenkomen, zodat niemand, in politieke kringen, zich tekort gedaan voelt. Wie zal dat betalen? … Juist ja, de bevolking die geknecht wordt. En hoe hou je de bevolking onder de duim? met angst aanpraten, voor de boze buitenwereld. Met angst voor werkloosheid, als ze geen lid van het machtsblok zijn. En ondertussen kunnen de machtshebbers schuiven met belasting ontduiken, schuiven met gastarbeiders, schuiven met illegalen. Schuiven met hulp aan corrupte banken, Schuiven met subsidies. De bevolking wordt armer en armer, doordat de rente op nul staat en de inflatie hoog staat. De pensioenen zijn al 15 jaar niet meer aangepast aan de geldontwaarding, de lonen zijn al 15 jaar niet aangepast aan de geldontwaarding. Gastarbeiders uit goedkope lonen landen de salarissen laag houden. De bedrijven met vertrek dreigen naar goedkopere landen, als er belasting moet worden afgedragen. Geachte bevolking, de Europese Unie is er niet voor, die is tegen U.
Zondagavond, 26 mei 2019. Historische dag wat betreft de verkiezingsuitslag voor de Europese verkiezingen. In elk belangrijk land wordt duidelijk dat de bevolking de traditionele partijen spuugzat zijn. Overal zie je dezelfde trend: Proteststemmen op andere partijen als de grote drie, in elk land, die traditioneel de belangen behartigen van de rijke kapitalisten, waaronder de multinationals en de joodse banken. In Belgie verdubbeld Vlaams Belang van Phillip de Winter en de huidige drie partijen: NVA, SPA en VLD halveren zo ongeveer. Een duidelijke signaal is niet denkbaar.