Jan Slagter: ‘Zon achter de wolken’

De zomervakantie is voor menig landgenoot teleurstellend verlopen, want de zon bleef uit. Extreme weersomstandigheden teisterden de vakantiegangers, of ze nu in het binnenland waren gebleven of naar zonnige oorden vertrokken. Toch zag ik tussen al die ellende nog een sprankje zonneschijn.

Nog een vuilniszak vol

Daar stond hij dan in Almelo, met zijn gezin. Van alles wat Norbert Poort uit Oldenzaal aan bagage had meegenomen op vakantie naar de camping in Slovenië, resteerde nog slechts dat wat in een vuilniszak paste. “We zijn alles kwijt”, zei hij tegen de verzamelde cameraploegen van landelijke en regionale omroepen. “De tent is met de inhoud weggedreven.”

Alles werd meegesleurd

De familie Poort behoorde tot de eerste vakantiegangers die met bussen – hun auto’s waren te zwaar beschadigd om nog te kunnen rijden – waren gerepatrieerd na noodweer dat aan 4 mensen het leven kostte, onder wie 2 Nederlanders uit Gouda. Eerder waren wij journaalkijkers al geconfronteerd met beelden uit het geteisterde gebied van door water- en modderstromen meegesleurde auto’s, tenten en caravans.

Het hield maar niet op

Werd de vakantie van veel Nederlanders in Slovenië letterlijk weggespoeld, het lot was veel kampeerders aan het Italiaanse Gardameer niet veel gunstiger gezind. Hagelstenen zo groot als tennisballen verwoestten hun caravans en auto’s.  Honderden Nederlanders moesten als gevolg hiervan hun vakantie vroegtijdig afbreken. En wat te denken van de ontelbare natuurbranden in Portugal en Griekenland, waar op het eiland Rhodos reizigers in groten getale hun hotels moesten ontvluchten en geëvacueerd moesten worden over zee.

Kolkende bergstromen in Tirol, buiten de oevers tredende rivieren in Scandinavië, extreme hitte in Spanje en Italië… Het hield niet op, het natuurgeweld deze zomer. Een compliment trouwens aan de alarmcentrales en verzekeraars die er zo snel mogelijk voor zorgden dat de gedupeerde reizigers weer veilig thuisgebracht werden om daar van de schrik en angst bij te komen.

Waar is de zon? Ook hier bar en boos

Wie op basis van de mooie zomers van de afgelopen jaren én onder druk staande budgetten door de alsmaar stijgende kosten van levensonderhoud besloten had nu maar eens in eigen land te blijven kwam bekocht uit. Het water viel wekenlang met bakken uit de hemel. De bioscopen en musea – en de kijkcijfers niet te vergeten – konden ervan profiteren, maar voor de strandtenten en terrassen was het bar en boos.

‘Valt best mee’

Geweldig is het dan om te zien hoe flexibel wij Nederlanders zijn. Ik zag een reportage van een vol plassen staande camping, waar de gasten optimistisch bleven: “Het is wat het is. Je moet je erop kleden en dan kun je best in de regen in plaats van met zon naar buiten, vaak valt het dan best mee”, zei de een. En iemand anders: “We mogen blij zijn dat we geen verdroogde meren of bosbranden hebben.”

Hartverwarmend

Maar er is nog iets waar ik bij het aanschouwen van al dat vakantieleed blij van werd. Nogal wat halsoverkop uit Slovenië vertrokken reizigers staken geëmotioneerd de loftrompet over de hulp die zij daar ontvingen van de – zelf al nét zo hard getroffen – lokale bevolking. “Hartverwarmend. Wat een fijne mensen.” Er werd gekookt voor de gestrande vakantiegangers en “mensen van wie het huis onder water stond, hebben ons kleding en eten gegeven.” In een reportage van RTL Nieuws zei een Nederlandse toeriste vastberaden nog niet te willen vertrekken om de bewoners daar te kunnen blijven helpen. En een teruggekeerde toerist uit Eindhoven zei: “We gaan er graag opnieuw naar toe, ook om wat terug te doen voor al die mensen die ons zo geholpen hebben.” Zeg nou zelf, die medemenselijkheid geeft de burger toch moed!

Jan Slagter is oprichter-directeur van Omroep MAX, de omroep voor ouderen. Hij maakt zich op verschillende manieren hard voor de belangen van ouderen in onze samenleving. Lees hier al zijn columns. 

(Foto: Shutterstock)