Wim Kok

Oud-premier Wim Kok (80) overleden

Voormalig premier Wim Kok is op 80-jarige leeftijd overleden. Hij is al enige tijd ziek.

Kok in de politiek

Voordat Wim Kok aan zijn politiek loopbaan begint, is hij bijna 10 jaar lang voorzitter van valkbond FNV. Deze functie vervult hij van 1975 tot 1985. Een jaar later komt hij in de kamer namens de Partij van de Arbeid en niet veel later volgt hij voormalig premier Joop den Uyl op als fractievoorzitter. Op dat moment regeert het kabinet Lubbers II, bestaande uit het CDA en de VVD. Kok is in die tijd oppositieleider, maar dat verandert na de verkiezingen van 1989. Koks partij treedt toe tot de regering en hijzelf wordt minister van Financiën. In deze functie ziet hij zich in 1991 genoodzaakt om een accijnsverhoging op autobrandstof door te voeren, een maatregel die  bekendstaat als het Kwartje van Kok. Met deze accijnsverhoging maakt Kok zichzelf niet populair, maar toch wordt zijn partij na de verkiezingen van 1994 de grootste en wordt Kok premier.

In totaal geeft hij leiding aan 2 kabinetten van PvdA, VVD en D66. Deze kabinetten staan bekend als Paars I en II, genoemd naar de kleur die ontstaat als het rood van de sociaaldemocraten wordt gemengd met het blauw van de liberalisten.

Tweede termijn

In het eerste paarse kabinet lijken de bomen tot de hemel te reiken, maar zijn 2e termijn verloopt een stuk stormachtiger. Op 11 september 2001 wordt de Verenigde Staten getroffen door een terroristische aanslag en maakt de toenmalige kroonprins Willem-Alexander bekend te willen trouwen met zijn Máxima. Máxima’s vader Jorge is in de jaren 70 minister van Landbouw onder het omstreden regime van generaal Jorge Videla. Uiteindelijk besluit Kok in 2002 op te stappen als premier nadat hij de verantwoordelijkheid neemt voor het drama in Srebrenica, 7 jaar eerder.

Na de politiek

Nadat Kok de politiek verlaat, gaat hij aan de slag in het bedrijfsleven. Hij is onder meer werkzaam bij ING en Shell.

Bron: NOS, ANP, AD

Geef een reactie

Reacties (2)

    Hanneman says:

    Al zolang ik mij herinner gaat het ongeveer zo; Men treedt aan als nobele dienstverlener en gaat uiteindelijk de gang die alle leden van het huis Verdien&Hebberds gaan. Alle politici en politica doen het. Eerst kort in de arena om daarna verzekerd te zijn van wereldbaantjes en topinkomens. Waar zou die Pechtold zich toch gaan nestelen? Herinner mij fraaie beelden van Kok als vakbondsleider. Mooie man. Indrukwekkende stem. Grote smoel op de barricaden. Je zou bijna zeggen veelbelovend. Maar ik was een onwetende tiener. Het moest nog een paar jaar duren eer ik zou ontdekken dat het met de gewezen idealen van Joop den Uyl afgelopen was. Eerst de conservatief-rechtse CDA&VVD kabinetten. Rap gevolgd door de paarse. Die van Kok maar eigenlijk die van de VVD, toén al. Eenmaal ingetreden in het politieke bedrijf door socialisme te veinzen en de arbeidende kiezer voor zich te winnen met liegen en loze praat ging het al rap de andere kant uit. In de voorkamer de hand van de kiezers kussend, in de achterkamer doende met wat een volgend station zal zijn en waarschijnlijk toen al pijlen richtend op de “”eindbestemming”. In geval van Kok bleken dat uiteindelijk Shell, KLM en de ING. Met een aan dergelijke functies inherent verbonden exorbitant inkomen. Beloningen die hij in zijn begintijd nog exhibitionistische zakkenvullerij noemde. Resumerend; begonnen als links idealist, geeindigd als rechts topinkomen. Schoolvoorbeeld in de lange rij van politiek gestruikelden. Gedroomde collega van VVD politici. Zeker nu de loftrompetten moeten worden gestoken. Mark zal hem niets tekort doen. Kost niks. Of-fie liegt of werkelijk welgemeend begaan is met het heengaan van deze “grote staatsman” dondert niet maar de leugen ligt toch wel het meest voor de hand. Als ook bij verreweg de meeste van Wim’s gewezen collegae het geval zal zijn. Politieke en zakelijke. De majesteit volgt gewoon de bordjes.

    oosterwijck says:

    Ware het nog dat Wim Kok lange tijd de (PvdA) kiezers kon bedotten met zijn socialistische praatjes, om uiteindelijk zijn idealen te verkwanselen (zoals Judas deed met Jezus) aan het grootkapitaal, en daarnaast de strijd op de Balkan zwaar onderschat heeft, wat een genocide opleverde van ruim 10.000 moslims, wordt Wim Kok toch nog gezien als een groot Staatsman. Rutte prijst Kok in niet gemeende bewoordingen de hemel in. Dit zal Rutte nooit ten deel vallen. Als de wereld verlost is van deze bedrieger, zal niemand (buiten de joodse samenleving) ook maar één goed woord aan deze volksverlakker besteden. Rutte zal de geschiedenis ingaan als de ministerpresident van de internationale joodse gemeenschap, ten koste van de Nederlandse samenleving.