aanslag Barcelona, man

Man en paard

De media krijgen vaak het verwijt dat ze te terughoudend – noem het politiek correct – zijn in de berichtgeving over terroristische aanslagen met een islamitische achtergrond. Ik kom graag voor mijn mening uit, neem daarbij geen blad voor de mond en ben niet bang het beestje bij de naam te noemen. Juist journalisten kunnen geen struisvogels zijn. Het past ze daarom niet de kop in het zand te steken. Identiteit, achtergrond en motieven van de daders van deze aanslagen moeten in de openbaarheid gebracht worden. Toch moeten ook hier zorgvuldig de grenzen in acht worden genomen.

Schijnveiligheid

Amsterdam en Rotterdam nemen – eindelijk – maatregelen om het winkelend publiek en de toeristen te beschermen tegen dwaze ‘copy-cats’ die de verschrikkelijke aanslagen in Londen, Berlijn, Nice en Barcelona willen navolgen. Pogingen om met een vrachtwagen in te rijden op een menigte mogen daarmee verijdeld worden; ik vind het vooral het creëren van schijnveiligheid. Nog afgezien van het feit dat de beveiligingsmaatregelen rijkelijk laat genomen worden – dat we in ons land nog geen slachtoffer zijn geworden van een aanslag lijkt meer geluk dan wijsheid – kan optimale bescherming natuurlijk nooit geboden worden. Je kunt onmogelijk complete binnensteden afgrendelen en daarnaast zullen kwaadwilligen broeden op alternatieve methoden om angst en terreur te zaaien.

Moeilijke afwegingen

Want daar is het de daders van aanslagen om te doen: onze manier van leven ontwrichten doordat wij uit angst de straat niet meer op durven, winkelcentra, terrasjes, restaurants en bioscopen (en andere plekken van ‘moreel bederf’) bezoeken. Spelen we terroristen dan niet in de kaart als we uitgebreid media-aandacht aan hen en hun verwerpelijke activiteiten besteden? Moet je ze niet beter doodzwijgen? Misschien geven we de daders wel een heldenstatus met al onze aandacht op radio, tv, in de kranten en op social media. Wellicht worden anderen hierdoor geïnspireerd tot nieuwe aanslagen… Hoe informeer je het publiek zo goed mogelijk zonder angst te zaaien? Over dit soort moeilijke afwegingen en lastige keuzes gaat het binnenkort in debatcentrum De Balie. Op 11 september 2017 praten daar in Amsterdam journalisten, opiniemakers en andere experts over de manier waarop bericht wordt over aanslagen. Rob Trip, presentator van het NOS Achtuurjournaal, leidt de discussieavond over terreur, angst en media.

Struisvogelpolitiek

Persoonlijk vind ik dat we nooit te veel kunnen berichten over de daders van terroristische aanslagen. Des te meer bekend wordt over de achtergrond en motieven – wat voor jeugd heeft zo iemand gehad, in welke buurt is hij opgegroeid, wat zijn z’n persoonlijke leefomstandigheden – des te beter inzicht krijgen we in wat iemand beweegt om tot dergelijke gruweldaden te komen. Niet om beter ‘begrip’ en daarmee tolerantie vanwege ‘verzachtende omstandigheden’ of iets dergelijks voor de dader te creëren – daar kan ik niet duidelijk genoeg over zijn -, maar om beter inzicht te krijgen in de risicofactoren en daar preventief in te grijpen. Ik weet het, ik trap hiermee op gevoelige tenen, maar we kunnen daarbij niet de islam loskoppelen van de terreuraanslagen. En daarmee zeg ik niets ten nadele van de vele welwillende, vredelievende moslims die ons land rijk is. Man en paard noemen, geen struisvogelpolitiek beoefenen. Maar ik moet daar wel 2 belangrijke kanttekeningen bij maken.

Fatsoensnormen overschreden

Direct na de verschrikkelijke bloedige aanslag op de Ramblas in Barcelona verschenen op social media video’s die gedetailleerde beelden toonden van de – duidelijk herkenbare – dode en gewonde slachtoffers. Al heel snel volgde op diezelfde sociale platforms een terechte oproep om deze filmpjes niet langer te verspreiden uit respect voor deze onschuldige slachtoffers en hun nabestaanden. En dat riep weer een tegenreactie op van mensen die zeiden dat journalisten met het laten zien van die schokkende beelden juist hun werk goed deden. Ik vind dat de fatsoensnormen werden overschreden. Ook ‘geblurde’ beelden waarop de slachtoffers onherkenbaar zijn gemaakt, laten zeer aansprekend zien wat de gevolgen zijn van terroristische aanslagen. Ik denk ook aan de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo in Parijs. Op videobeelden was te zien hoe een Franse politieagent in koelen bloede werd vermoord door een van de terroristen. Maar vlak voor het moment dat de dader staand boven de op de grond liggende politieman de trekker overhaalde, werd het filmpje stopgezet. Volkomen terecht, de uitvoering van die barbaarse executie hoeven we echt niet te zien; die beelden voegen niets toe.

Complotdenkers

Over fatsoensnormen gesproken. Begin juni vond een incident plaats bij het Centraal Station in onze hoofdstad. Een auto had 8 voetgangers geschept en was tegen een muur gebotst. De Amsterdamse politie meldde na uitgebreid onderzoek dat van opzet geen sprake was. Het ongeluk was veroorzaakt door een onwel geworden automobilist. Maar nog steeds wordt die lezing in twijfel getrokken door mensen op social media. Volgens hen heeft er die avond mogelijk wél een terroristische aanslag plaatsgevonden en wordt die doelbewust verzwegen door de autoriteiten. Koren op de molen van deze complotdenkers is dat de betreffende automobilist onwel was geworden door een te laag bloedsuikergehalte. ‘Ramadan!’, werd meteen de conclusie getrokken. ‘Suikerpatiënt’, stelde echter de politie vast. Toen een – inmiddels ontslagen – politiemedewerker naar buiten had gelekt dat het om een uit Marokko afkomstige man ging, waren de rapen helemaal gaar.

Absurde suggestie

Natuurlijk, tegen het licht van de aanslagen in de rest van Europa roept zo’n incident vragen op. Die vragen zijn echter zo transparant mogelijk door de politie beantwoord. De suggestie dat daarbij allerlei factoren onder de pet zijn gehouden, is absurd. Welk belang zou daarmee gediend zijn? De identiteit van de automobilist is helemaal niet relevant. Met het publiceren van diens naam en (islamitische) achtergrond door website GeenStijl zijn de ethische en juridische grenzen overtreden. Als het om een verkeersongeluk gaat, doet godsdienst er niet toe.

Geef een reactie

Reacties (2)

    oosterwijck says:

    De bevolking wordt bewust, willens en wetens, veel informatie achtergehouden, om een schijnveiligheid in stand te houden. … Het is niet normaal dat mensen uit andere culturen, hierheen komen, hier willen wonen, hier willen eten en drinken, hier willen consumeren en ondertussen afgeven op onze cultuur. Terwijl ze hun mond nog niet leeggegeten hebben, roepen ze dat wij vuile honden zijn en ongelovigen zijn en het leven niet waard zijn. … Ze zijn op de vlucht, voor de shit in hun eigen land en komen dan hier roepen dat het hier niet goed is, dat we moeten leven zoals zij gewend zijn te leven. …. Je hoeft maar naar “Opsporing verzocht te kijken”, en naar “Opgelicht”, te kijken en je ziet de waarden en normen van die mensen, die een generatie geleden, hierheen gekomen zijn. En ons de les lezen, dat we ongelovige vuile honden zijn. … De politiek struikelt over elkaar heen, om te verklaren, “Dat ze niet allemaal zo zijn, dat er ook goede vreemdelingen zijn, en dat we ze straks nodig zullen hebben”. Dat zal best zo zijn, maar ondertussen leeft de eigen bevolking in angst voor beroving, verkrachting en zelfs aanslagen, met een tekort aan betaalbare huurwoningen en extra belastingdruk om al die mensen te voeden, te kleden, in gratis gezondheidszorg te voorzien en een woning te geven. Diezelfde mensen, uit de politiek, worden lekker beschermd (betaald uit ons belastinggeld en door bewakers uit onze gelederen) maar de bevolking krijgt alle (over)lasten over zich heen. Het is niet normaal, dat teruggekeerde IS’ers hier weer gastvrij ontvangen worden met een therapie en een soort verwenperiode om ze over te halen normaal te worden. totdat over een tijdje blijkt, dat deze aanpak mislukt is en ondertussen weer vele slachtoffers gemaakt zijn (onder de gewone bevolking). Net zoals de integratie totaal mislukt is. … De enige die zich aangepast hebben is de eigen bevolking, die geen mening mag uiten en onmiddellijk de mond gesnoerd worden. Dat geestelijk gestoord tuig, lacht zich de ballen uit de broek. … Een verkeersovertreder wordt harder aangepakt, ook al was de overtreding per ongeluk en niet zo bedoeld.

    Hanneman says:

    Dat “Man en paard” staat stoer maar is wel bedenkelijk. Wat hier wordt benoemd is de ontwikkeling die al tientallen jaren gaande is. En ’t gaat zoals ’t gaat. Zoals op dit moment de VVD en aanhang op sleutelposities zitten, zo zullen op een dag moslims de sleutelposities innemen. Via ons democratische bestel. Zoals de VVD dat doet en het gevolg daarvan nu is beleid ten faveure van de bedrijven en rijken. Armen leggen het af. Zo zullen strakjes onze geroemde waarden als tolerantie, gelijkwaardigheid, emancipatie en bij voorbeeld de scheiding tussen kerk en staat het gaan afleggen. Het vrije woord is verworden tot het nauwelijks gepermitteerde woord. Bij voorbeeld in het cabaret waar tegenwoordig de grapjes gaan over de risico’s en de omgang met die inperking. Gelijkwaardigheid en tolerantie zijn prima,… mitsdien. De scheiding tussen kerk en staat staat wel zo’n beetje het meest op de tocht. De enge christenen hebben er in de actuele politiek trouwens ook een hand van om die scheiding niet te erkennen. En wij Nederland, luxe buitenwijk in de stad Europa, hebben een grote mond vanwege een nochthans dikke beurs, zullen de komende jaren gaan zien dat onze betekenis als politieke europese stem aan kracht en inbreng zal gaan inboeten. Wij vragen van onze “nieuwe nederlanders” dat ze meedoen, dat ze integreren maar laten achterwege dat de VVD al die andere geroemde waarden als solidariteit, rechtvaardigheid en veiligheid hebben áfgebroken. Men is nog doende dat proces verder te laten gaan dus van het Nederland dat integratieproblemen best aan zou kunnen, een samenleving die uitnodigt tot integreren en méédoen, blijft niets meer over. Inderdaad is het meer geluk dan wijsheid dat in Nederland nog steeds geen échte terreurramp heeft plaatsgevonden. En het zou een wonder moeten worden genoemd dat dat zo is want de huidige politiek laat onze instrumenten om ook daarmee te kunnen omgaan niet ongemoeid. Slecht getrainde politiemensen, ontmanteling van het hele politieapparaat als het gaat over voldoende en modern materieel. De inzet van leger en politie bij dreiging wordt niet ingeschat maar uitgerekend. De plaatsing van betonblokken aan de beginnen van plaatsen met veel winkelend publiek is natuurlijk te laat en om te lachen. Er is mee gewacht tot de winkeliersverenigingen en de bedrijven eigenlijk niet anders meer kunnen. Want de midden en hogere stand vindt het waarschijnlijk maar niets, al dat beton. Wie komt er opkomt voor door dat beveiligingsbeton achteruitlopende inkomsten is voor hen een belangrijker probleem. Verder heeft dat VVD beleid ook consequenties voor het sociale karakter van onze samenleving. Alles en iedereen onder druk. De voorbeelden van mensen die elkaar willen en kunnen helpen zijn steeds moeilijker aan te wijzen. Om te denken dat door veelvuldige media-aandacht voor de plegers van aanslagen inzicht in hun motieven zou kunnen leiden tot “preventief ingrijpen” is naar mijn idee ook klets. De plegers komen vanuit alle lagen, gezindten en landen en zijn niet patroonmatig op te zoeken of aan te wijzen. Ze horen bij de ontwikkelingen die wereldwijd gaande zijn en eigenlijk onomkeerbaar. Net als dat niets en niemand ontziende facebookgelazer. Zó! Man en paard!