Het roer gaat om
Publicatiedatum: 15 december 2017
Dokters, eigenlijk de meeste werkers in de zorg, worden gek van alle administratie. In ons vakblad Medisch Contact beschrijft een huisarts de martelgang met een katheter. En dan bedoel ik niet de narigheid voor de patiënt, maar de rompslomp voor de dokter. Het ging om een meneer met de ziekte van Parkinson. Hij kon opeens niet meer plassen, maar gelukkig kreeg hij direct van de huisarts een katheter en dat luchtte flink op. De dokter wilde graag weer een katheter in haar visitetas voor een eventuele volgende patiënt. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan.
Formulieren invullen
Vroeger kon je zo’n katheter gewoon bij de apotheek bestellen, maar na flink uitzoekwerk bleek dat de zorgverzekeraar een eigen leverancier had gecontracteerd. Die kon na insturen van de benodigde formulieren wel een katheter leveren, maar alleen bij de patiënt aan huis. Of de dokter het pakketje daar maar even wilde gaan halen. De huisvisite duurde een kwartier; de administratieve afhandeling met al het heen-en-weer bellen anderhalf uur.
Een luier dragen voor de lol?
Gelukkig is zo’n katheter niet zo vaak nodig, maar het zelfde papieren circus wordt in gang gezet voor heel veel middelen. Voor incontinentiemateriaal moeten ook allerlei formulieren worden ingevuld. Elke zorgverzekeraar hanteert weer eigen normen. Alsof iemand voor zijn lol een luier gaat dragen. Vaak moet elk jaar opnieuw zo’n machtiging worden aangevraagd. Ook voor iemand met een beenprothese: of zo’n been vanzelf weer kan aangroeien.
40 procent van de tijd kwijt aan administratie
2 jaar geleden begon een klein groepje huisartsen met de actie Het roer moet om met als doel om alle onzinnige administratie af te schaffen. Binnen de kortste keren schaarden zich vrijwel alle huisartsen achter dit initiatief. Inmiddels is het uitgebreid naar alle sectoren in de zorg. Uit onderzoek bleek dat zorgprofessionals gemiddeld zo’n 40 procent van hun tijd aan administratie besteden. Wijkverpleegkundigen zelfs 49 procent. Als we dat kunnen halveren, is acuut het personeelstekort én de hoge werkdruk in de zorg opgelost.
Urine ‘continentie’
Natuurlijk zijn er ook creatieve oplossingen bedacht. De huisarts Joost Zaat beschrijft in zijn column is de Volkskrant, hoe hij met burgerlijke ongehoorzaamheid het systeem probeert te foppen: hij vult onzinnige briefjes voor machtigingen of verband zo nodig van achteren naar voren in door te beginnen bij de gewenste uitkomst en terug te redeneren. Zelf vulde ik jarenlang op het machtigingsformulier voor incontinentie materiaal de indicatie ‘continent voor urine’ in. Nooit iets over terug gehoord.
Vertrouwen in de professionals
Is al die administratie onzinnig? Natuurlijk niet. Als je de kwaliteit van je werk wilt verbeteren, zul je moeten registreren wat je doet om uit te vinden hoe het beter kan. En natuurlijk moet je verantwoorden aan de zorgverzekeraar of de inspectie, of je goede zorg hebt geleverd. Nu lijkt al die controle gebaseerd op wantrouwen. Laten we voortaan uitgaan van vertrouwen in die goed opgeleide professionals. En laat ze hun werk doen in plaats van onzinnige vinkjes zetten.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
De machtswellust van de zorgverzekeraars, die zich uit in onnodige (onzinnige) administratie heeft twee redenen:
De eerste reden, is: drempelverhogend effect, om de toeloop van aanspraak op zorgvergoedingen af te remmen. Veel artsen hebben geen zin in al die administratie en vragen minder om hulpmiddelen en/of vergoedingen.
En de tweede reden, is: het in eigen hand houden van toeleveranciers van hulpmiddelen. Dit laatste voorbeeld, werkt fraude in de hand. Het is namelijk een opening naar steekpenningen van leveranciers aan zorgverzekeringsmanagers. Je kunt je voorstellen, dat toeleveranciers, geld overhandigen (onder de tafel) aan managers binnen de verzekeraars, om te mogen leveren. Dit leidt weer tot kostenverhoging.
Daarmee is het argument, dat de verzekeraars het beste weten wat goed is voor de patient. Het wordt tijd om de macht van de zorgverzekeraars te doorbereken en één nationaal zorgfonds te aanvaarden. … Weg met al die zakkenvullers.
ja triest. Nu dit…Diabeet 1, gaat regelmatig naar de pedicure, dat is voor zijn gezondheid een must, maar wordt niet vergoed opeen. Ja kan misschien worden vergoed, maar dan moet de patient een borgcode hebben. Ja hoe kom je daaraan dan? En nu komt het…Patient moet naar een polopeut (o ja eerst verwijsbriefje van huisarts halen ook nog…) dan moet er samen met met de pedicure gekeken worden in welke categorie de patient gaat vallen.
UUUUUU en dat allemaal moet betaald gaan worden….Ziektekostenverzekering dit is het paard achter de wagen spannen, kost veel tijd en geld. Waarom niet gewoon ok, we weten dat je Diabeet 1 bent, (insuline afhankelijk) dus ok geen probleem . Scheelt veel tijd en kosten.
Ook voor een Diabeet 1, wordt ook niet alles vergoed, terwijl Insuline toch van levensbelang is, de patient kan hier niets aan doen namelijk. Ook word nog steeds niet Libre sensoren pads vergoed. Schandalig. De om omringende landen is het al lang goed gekeurd!!!!!! Dankzij die sensoren pads is nu eindelijk duidelijk, waarom de patient, niet goed reageerde op alle behandelingen, he he, dag en nacht kan het verloop in de gaten worden gehouden en eindelijk kan er begonnen worden met het goed inregelen kan voelt de patient zich eindelijk wat beter en kan weer meer doen. Maar nee de ziektekosten verzekering laten liever iemand met een chronische ziekte verrekken. Zeer triest!!