Duur 02:45
Gepubliceerd op 5 september 2018

Participatiewet heeft averechts effect: minder arbeidsbeperkten met een baan

De participatiewet, die 3 jaar geleden is ingevoerd, blijkt niet het effect te hebben dat het kabinet in 2015 voor ogen heeft. De wet moet de kans op ‘regulier’ werk voor mensen met een arbeidsbeperking vergroten, maar in plaats daarvan zitten zij nu vaker werkloos thuis dan voorheen. Dat blijkt uit recent onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). 

Arbeidsbeperkten zitten vaker thuis

De SCP kijkt voor hun onderzoek naar de 11.000 mensen die vlak voor de invoering van de participatiewet op een wachtlijst voor de sociale werkplaats staan. Zij komen dan eigenlijk al niet meer in aanmerking voor een arbeidsplaats, want met de invoering van de participatiewet in 2015 mogen deze geen nieuwe mensen meer aannemen. Nu, 3 jaar later, maakt het SCP de balans op en kan het concluderen dat de kansen op de arbeidsmarkt van deze 11.000 mensen flink zijn verminderd. Normaliter zou nu 50 procent van hen werk hebben, maar door de huidige wetgeving heeft slecht 30 procent een baan kunnen vinden. Daardoor zijn zij vaker afhankelijk van een uitkering dan vóór 2015.

Geen duurzaam werk

Daarnaast hebben zij vaker moeite om een baan vast te houden, als zij er een hebben gevonden. Veel van hen hebben een flexibel contract, waardoor zij vaak niet langer dan 1 jaar ergens kunnen blijven werken. De contracten die voorheen worden afgegeven bij een sociale werkplaats zijn vaak voor onbepaalde tijd.

Mislukking?

Niet de meest positieve geluiden, dus, maar volgens het SCP wil dit niet zeggen dat de wet een mislukking is. Volgens de instantie moeten gemeenten nog steeds wennen aan alle verantwoordelijkheden die zij erbij  hebben gekregen. Ook moeten de overheidswerkgevers nog steeds meer banen creëren voor mensen met een arbeidsbeperking. Dit is in 2015 één van de voorwaarde voor het invoeren van de wet.

Over de wet

In 2015 wordt de participatiewet ingevoerd als vervanger de Wet Werk en Bijstand, de Wet sociale werkvoorziening en een groot deel van de wajong. Deze wet houdt onder meer in dat er geen nieuwe arbeidsplaatsen meer vrijkomen bij de sociale werkplaatsen. De mensen die op de wachtlijst staan, moeten ondergebracht worden bij andere werkgevers, iets waarmee de gemeenten hen moeten helpen. Dit betekent veel meer verantwoordelijkheden voor de gemeenten, want zij moeten niet alleen optreden als arbeidscoach, maar ook meer arbeidsplaatsen creëren voor deze mensen. Zoals hierboven al gezegd,  heeft de overheid – waar de gemeenten een del van uitmaken- dit tot op de dag dan vandaag nog steeds niet gelukt. Het bedrijfsleven heeft inmiddels wel meer banen gecreëerd voor mensen met een arbeidsbeperking.

Het MAX-programma Hallo Nederland besteedt op 6 september 2018 aandacht aan de uitkomsten van het SCP-onderzoek over de participatiewet. U ziet Hallo Nederland rond 18.25 uur op NPO 2.

(Bron: NOS, ANP, RTL Nieuws, SCP)

Geef een reactie

Reactie

    oosterwijck says:

    De regeringspartijen moet niet hypocriet zijn. De participatiewet is al sinds 2008 in de maak en was zeker al 5 jaar eerder in ontwerp. Er was niet één partij die daadwerkelijk heeft laten weten, niet achter deze wet te staan. En toen vanaf 2008 tot op heden, tienduizenden arbeidsgehandicapten, ontslagen werden in de Sociale Werkvoorziening, heeft niemand daar ook maar één poot naar uitgestoken. De Haagse heks is daar tientallen keren op aangesproken door de media en elke keer was het antwoord, steevast: “Dan moet ik daar nog eens een keer naar kijken”. Er was niet één partij die daadwerkelijk iets heeft ondernomen om de arbeidsgehandicapten in bescherming te nemen. Ik weet niet of het uit angst is voor a-sociale Rutte, of dat de regeringspartijen, elk, in de veronderstelling waren, dat het de juiste keus was, om deze stakkers op straat te flikkeren. Met nu als gevolg, dat nog maar 1/3 deel van alle gehandicapten een baan heeft. 2/3 deel zit thuis achter de geraniums te verpieteren. En alle bezuinigde financien worden aangewend om Amerikaanse miljonairs (uit het zelfde kamp als a-sociale Rutte) te verrijken. Een van de vele pogingen van de uitverkorenen, om Nederlands kapitaal weg te sluizen, ten koste van de Nederlandse samenleving.

Bekijk ook

Meer