Verpleeghuiszorg: ‘Het is niet zomaar een kwestie van meer geld erbij’
Publicatiedatum: 10 oktober 2016
Niet genoeg personeel en nauwelijks oprechte persoonlijke aandacht. Dat zijn de belangrijkste klachten van bewoners uit verpleeghuizen. Dit blijkt uit een onderzoek van Patiëntenfederatie Nederland naar verpleeghuiszorg. Toch ligt de gemiddelde tevredenheid op een 7,8.
Waardigheid en Trots
De interviews maken deel uit van het programma Waardigheid en Trots, dat het ministerie van VWS initieerde om de kwaliteit van de verpleeghuiszorg te verbeteren. Dit project is primair van start gegaan om zorgbestuurders zelf in gesprek te laten gaan met hun bewoners en die ervaringen te gebruiken te verbetering van de kwaliteit van de zorg. Uit de interviews komt duidelijk naar voren dat er grote verschillen zijn tussen de huizen. Daar waar de zaken op orde zijn is er grote tevredenheid. Maar in huizen waar het niet op orde is, ervaren bewoners een slechte kwaliteit van leven. Een team van interviewers begon in 2015 met het in kaart brengen van de beleving van bewoners. Het rapport wat nu naar buitenkomt is een tussenrapportage.
Werk aan de winkel
De grote mate van ontevredenheid duidt op werk aan de winkel. Vooral voor verpleeghuizen die onder het gemiddelde scoren is er een hoop te doen. Met dit rapport hoopt de Patiëntenfederatie dat slecht presterende huizen leren van de goede. “Uit de ervaringen leren we dat het niet zomaar een kwestie is van ‘meer geld erbij en alles komt goed’, zegt Dianda Veldman, directeur-bestuurder van Patiëntenfederatie Nederland. “Het zit ‘m in de manier waarop ze hun aanbod, hun benadering en personeelsbezetting afstemmen op wat voor mensen belangrijk is.”
Openheid
Tijdens de interviews is verpleeg- en verzorgingshuizen gevraagd openheid van zaken te geven. Dit zorgt voor de nodige discussie. Verpleeghuizen laten 10 oktober 2016 weten geen gegevens meer aan de Inspectie te willen geven. Eerst moet duidelijk zijn wat ze precies wil weten en waarvoor de gegevens worden gebruikt, zegt een woordvoerster van brancheorganisatie ActiZ. Zij benadrukt dat verpleeghuizen geen bezwaar hebben tegen openheid. “Maar bij openbaarheid hoort ook zorgvuldigheid.”
In juli 2015 publiceerde de Inspectie voor de Gezondheidszorg een rapport waaruit blijkt dat tientallen verpleeghuizen ondermaats presteren. Staatssecretaris Van Rijn besloot naar aanleiding hiervan 11 instellingen onder permanent toezicht te stellen.
(Bron: Patiëntenfederatie Nederland/NOS)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Gemiddelde tevredenheid blijft gemiddelde tevredenheid. In een rivier die gemiddeld een halve meter diep is kun je toch heel makkelijk verdrinken. Hoe die 7,8 waardering is tot stand gekomen kun je je afvragen. Geloof dat niet zo heel lang geleden het gemiddelde vermogen van ouderen is berekend. Toch zijn veel ouderen straatarm. Mevrouw Veldman heeft zeker gelijk dat het niet enkel een kwestie van geld erbij is maar evenmin is te ontkennen dat de kwaliteit van bejaardenvoorzieningen achteruitloopt door dichtgedraaide geldkranen en versoberd personeelsbeleid. Dat is ook te zeggen over de thuiszorg. Jan en alleman, gemotiveerd of niet, kan daar aan de gang voor een buitengewoon laag inkomen. Mijn werkgever is veel meer bezig met het scoren van aantallen uren dan met de kwalitatieve invulling daarvan. Tot mijn eigen geluk ben ik als thuiszorgmedewerker op mijn plaats. Ik vind het leuk. Ik doe mijn best. Eindelijk in staat geraakt iets meer te leven voor elkaar dan alleen voor mezelf. Dat het eigenlijk tekenen voor armoede is neem ik voor lief. Maar ook in mijn “werkveld” tal van voorbeelden van ongeintresseerdheid, waardeloze prestatie. Naar mijn idee een direkt gevolg van het beloningsbeleid dus het is wél een geldkwestie. Ik verklaar me, onder protest weliswaar, akkoord met de lage geldelijke beloning maar je zult er maar eens een gezin van moeten onderhouden of een dure “sociale huurwoning” van moeten betalen. De mensen die mevrouw Veldman zoekt zijn door de onderwaardering weggejaagd, daarin geholpen door de dure bestuurders en managers, die zelden met de bewoners van bejaardenhuizen contact hebben maar veeleer geintresseerd zijn in de administratieve gang van zaken. Respect, aandacht en liefde kunnen eigenlijk alleen bestaan in wederkerigheid. Het principe van “als de baas goed is voor mij, ben ik goed voor de baas”. Tegenwoordig is het te vaak iets wat lijkt op een lachende clown in de piste waarvan het publiek niet weet dat achter het masker leed schuilt. Maar…. the show must go on. Heil aan de volhouders
Mijn moeder heeft een klapvoet………..en hernia. Maar wij mijn zus en ik hebben haar bij ons in huis genomen. (Zoals bijna elke kind zou doen) En nu krijgen we overal nul op rekening, geen plaats voor mijn moeder………en ook wij. Om tot rust te komen. We worden van het kastje naar de muur gestuurd? Letterlijk en figuurlijk. Thuis blijven in eigen huis is geen optie……..ze valt elke keer. Zou iemand een optie kunnen geven?
gr mijn zus en ik.