Steeds meer 65-plussers voor de klas
Publicatiedatum: 13 juli 2016
Verstand komt met de jaren en hoe ouder, hoe wijzer. Wij wisten natuurlijk al lang dat ouderen onmisbaar zijn en 65-plussers worden ook steeds gewilder om voor de klas te staan. Er zijn veel te weinig jonge leerkrachten beschikbaar en gepensioneerden vullen het lerarentekort steeds meer op.
Gepensioneerden
Uit cijfers van Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO), die NRC Next in handen kreeg, blijkt dat de afgelopen jaren steeds meer 65-plussers les zijn gaan geven. In 2011 stonden 280 gepensioneerden voor de klas op middelbare scholen. In 2015 waren dat er ruim 2 keer zoveel, 593. In het basisonderwijs stonden In 2011 176 gepensioneerden voor de klas. Vorig jaar waren dat er 347.
Veel vacatures
Het aantal vacatures voor leerkrachten stijgt, maar het aantal beschikbare docenten blijft daar ver op achter. Bij 1 van de grootste vacaturesites voor leerkrachten, Meesterbaan, waren er maart vorig jaar 1.268 vacatures. Dit jaar stond de teller in maart al op 2.043. De oprichter van Meesterbaan, Martijn Dijkshoorn, zegt dat er regelmatig gepensioneerde leerkrachten worden gebruikt om het gat op te vullen. Gepensioneerden zijn volgens hem vrijwel altijd direct inzetbaar, vaak jong van geest en ze hebben veel ervaring.
Lerarentekort
De verwachting is dat het lerarentekort de komende jaren zal blijven toenemen en gepensioneerden blijven dus zeer gewild. Vooral in de Randstad en in Limburg zijn basisscholen hard op zoek naar leerkrachten. In het voortgezet onderwijs is het vooral lastig om leraren te vinden die natuurkunde, scheikunde, wiskunde, informatica, klassieke talen en Frans kunnen geven.
(Bron: NOS)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Deze ontwikkeling staat lijnrecht op de situatie in mijn studententijd, in de jaren zeventig. Ik zat op de MTS en we hadden een groep van een stuk of 10 leraren, die rond de 50-jaar oud waren, die op non-actief gezet waren. Ze waren vervangen door jonge onbevoegde (goedkope) leerkrachten. Ze moesten elke dag naar school komen terwijl ze niets te doen hadden. Het schoolbestuur en de directie was uit om een conflict uit te loken. Maar dar trapten ze niet in. Na een tijdje brachten ze muziekinstrumenten mee en gaven elkaar muziekles. Ze zaten hele dagen in een lokaal, te oefenen en hadden het grootse plezier. Wij studenten liepen wel eens binnen en maakten een praatje met ze. De school fuseerde aan de lopende band met andere scholen en er ontstond ook een (macht)strijd tussen de directieleden. Ik heb het altijd zonde gevonden van al dat talent en kennis, die zomaar weggegooid werd.
Wie de herinnering aan deze of gene fijne onderwijzer of leraar niet heeft mist iets. Het waren te vertrouwen volwassenen en zij speelden een eminente rol in je ontwikkeling. Vaak mensen met een natuurlijk gezag en vooral veel gezond verstand. Heel anders dan de door opgelegde bezuinigingen en onzinnige doelstellingen van vandaag veelal niet gerespecteerde, te vlug opgeleide stakkers in megaklassen en monsterscholen. Voor de leerlingen die in deze tijd les krijgen van mensen voor wie het geven van les een roeping was waarschijnlijk een zegen.