pom wordt gepest

Pom wordt gepest

Pesten. Het gebeurt. Overal. Iedere dag. De gevolgen voor jongeren die gepest worden zijn groot. Langdurig pesten kan lichamelijke en psychische klachten veroorzaken. Soms zelfs zo erg, dat zelfdoding de enige uitweg lijkt. Pestgedrag stoppen, begint bij ons zelf. Om de gevolgen van pesten een gezicht te geven maakt regisseur Jonas Klinkenbijl er een film over. 

Pesten of plagen

Betekenis pesten: het systematisch misbruiken van je persoonlijke macht en/of kracht om anderen die zich niet of moeilijk kunnen verweren pijn te doen, te intimideren of bang te maken met de bedoeling er zelf beter van te worden.

Van kleuters tot ouderen, pesten komt binnen alle leeftijdscategorieën voor. Bij pesten is er altijd sprake van een machtsverschil. De gepeste is niet in staat zich tegen de pester te verweren. Pesten is nooit positief bedoeld en kan niet zomaar worden gestopt. Pesten mag niet verward worden met plagen. Plagen is niet gemeen en is voor beide partijen grappig. Plagen gaat over een weer. Maar of het plagen of pesten is, dat bepaalt de ontvanger. Stoppen met pesten begint met bewustwording: Stop Pesten Nu.

Pom (the great)

Maar wat gaat er precies om in het hoofd van de gepeste? Wat gebeurt er met hem of haar op het moment dat hij gepest wordt? Om dat verhaal een gezicht te geven wil regisseur Jonas Klinkenbijl een film maken: Pom (the great). Klinkenbijl leent uit eigen ervaringen met pesten en uit verhalen van vrienden en bekenden. “Tijdens het nadenken over het verhaal kwam ik erachter dat ik als kind last had van tics en dwangmatig gedrag. Dit was ik al lang vergeten. Na wat research besefte ik dat tics worden veroorzaakt door stress en spanning, in mijn geval veroorzaakt door pesten. Ik besefte me dat dit nooit gesignaleerd is als iets dat met pesten te maken had. Ik wist meteen dat ik de kern van mijn verhaal had gevonden.”

Crowdfunding

Om te weten wat er zich in iemands hoofd afspeelt, zouden we er in moeten kunnen kijken. Met de film Pom (the great) laat Jonas Klinkenbijl zien hoe een jongen van 9 jaar zich verliest in malende gedachten over een vervelende ervaring. Door te spelen en te fantaseren, probeert Pom zijn ervaringen een plek te geven. In de film worden geluid en animaties gebruikt om de gedachten en gevoelens van Pom te leven te brengen.

De film komt tot stand door crowdfunding. Vindt u dit een mooi verhaal en wilt u Jonas Klinkenbijl met de realisatie van deze korte film steunen? Op de website van Cinecrowd is te lezen hoe u dat kunt doen.

Een van de acteurs die aan deze korte film meewerkt is Hadewych Minis. Zij is woensdag 8 maart 2017 te gast in Tijd voor MAX.

(Bron: Stop Pesten Nu/Cinecrowd)

Geef een reactie

Reactie

    oosterwijck says:

    Pestgedrag van kinderen, is een afspiegeling van zondebokgedrag van volwassenen. Met de toename van frustraties onder de bevolking, nemen ook de frustraties bij kinderen toe. Terwijl de ouders hun frustraties afwentelen op minderheden, copieeren kinderen dat gedrag op zwakke soortgenootjes. Er hoeven maar kleine afwijkingen te bestaan, zoals: onzekerheid van een kind, kleren van de Wibra, of een afwijkend uiterlijk, en een reden is al gevonden om een kind aan te vallen en uit de nest te werken. … Bij dieren zie je dit gedrag ook, als een jong diertje afwijkt, door zwakte, ziekte of verschillen ten opzichte van de massa, wordt het om zeep geholpen, door pikken of bijten of uit de nest drukken. … Als maatschappij, zouden leerkrachten, hulpverleners en omgeving, onmiddellijk hardhandig moeten ingrijpen en de pestende kinderen mishandelen en belachelijk maken. … Bij armoede is het vaak al een oplossing, door het gepeste kind een Apple I-fone, een I-ped, en dure merkkleding te geven. Bij een afwijkend uiterlijk is een make-over vaak een oplossing. … Ik heb eens een meisje gekend, uit een één-ouder bijstandsgezin, in groep 5 van de basisschool, dat gepest werd door een groepje klasgenoten. Ze werd als enige kind niet uitgenodigd op verjaardagen en logeer weekenden. Op internet werd ze uitgescholden en belachelijk gemaakt. … Ik vond het zo zielig, dat ik het nodig vond, in te grijpen. … Ik nam het kind mee uit winkelen en kocht precies de merkkleding die op dat moment actueel was, inclusief schoenen. Gaf haar een I-fone en een Amerikaanse chopperfiets. Een trendy rugzak met schoolagenda en bijbehorende broodtrommel. En wat denk je? … Het pesten was voorbij. … Zelfs kwam er een moeder aan de deur, die vroeg waar die trendy kleding gekocht was (in opdracht van haar eigen dochter). Ze dacht, dat er ergens een uitverkoop gaande was, omdat een bijstandskind, geheel in het nieuw gestoken was. … Al één week later, was ze het middelpunt op een verjaardagfeestje. Wél heb ik aangifte gedaan bij de politie, een brief geschreven aan de rechtbank, een gesprek gehad op school, een klacht ingediend bij de Nationale ombudsman (vooruitlopend op onvoldoende ingrijpen) en de krant benaderd met het verhaal van pesten. Door alle aandacht, kon de omgeving dit voorval niet langer negeren en werd er op verschillende fronten ingegrepen. De ouders van het leidende pestende kind, werden bezocht door de politie, kregen een brief van de officier van justitie, werden op school uitgenodigd voor een gesprek en een journalist van de krant stond op de stoep. En tot slot een brief van de Nationale ombudsman, met vragen. … Het leidende pestende kind, moest onder ogen van de schoolkinderen en leerkrachten excuus aanbieden, mocht 2 maanden lang niet naar feestjes en logeer weekenden en werd gemeden door andere kinderen (al of niet op aandringen van ouders, die geschrokken waren van alle ophef). Een kind heb ik kunnen redden, maar duizenden kinderen met een vlekje zijn nog dagelijks slachtoffer.